Κάποτε, πριν πολλές πολλές δεκαετίες, οι εργαζόμενοι πάλευαν και, τελικά, κατέκτησαν την αναγνώριση του δικαιώματος σε μια δουλιά, 8 ωρών τη μέρα, που τους παρείχε τα ελάχιστα για να ζήσουν αυτοί και οι οικογένειές τους. Μετά, όμως, ήρθαν οι επονομαζόμενοι νεοφιλελεύθεροι ή εκσυγχρονιστές ή οπαδοί του μονόδρομου ή ευρωπαϊστές και όλ' αυτά γκρεμίστηκαν εκ θεμελίων.

Αμφιβάλλετε ότι έτσι θ' αρχίζει η ιστορία σε μερικές δεκαετίες, αν δεν πάρουμε τα απαραίτητα μέτρα σήμερα; Αν δεν αντισταθούμε όλοι, αποφασιστικά, ενωμένα και συντονισμένα, στα όσα προωθεί η κυβέρνηση;

Οσοι αμφιβάλλετε, διαβάστε τι δήλωσε ο υπουργός Εργασίας προχτές στο ρ/σ "9,84": "Η μερική απασχόληση είναι δικαίωμα κάθε εργαζόμενου, που κανείς δεν μπορεί να του στερήσει"!!! Πόσο απέχει αυτό, άραγε, από την ανακήρυξη σε... δικαίωμα της ανεργίας, της πείνας, της περιθωριοποίησης; Πόσο απέχει αυτό από την ανακήρυξη της άγριας εκμετάλλευσης και ξεζουμίσματος των μισθωτών και μεροκαματιάρηδων σε ύψιστο χρέος τους και εθνική υποχρέωση;

Την ίδια στιγμή, ο υφυπουργός Εργασίας, Χρ. Πρωτόπαππας, μετέχοντας στο Συμβούλιο Υπουργών Εργασίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο Ινσμπουργκ, έβαζε θέμα της... άνισης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών, επειδή οι δεύτερες παίρνουν γονικές άδειες, ενώ οι πρώτοι όχι!!!