Περίοπτη θέση στα δελτία ειδήσεων της ΝΕΤ έχει, όλες αυτές τις μέρες, η ταφή των οστών του τσάρου και μελών της οικογένειάς του, στη Ρωσία. Το ίδιο γίνεται και με τα ιδιωτικά κανάλια, που θρηνολογούν για ένα γεγονός που συνέβη πριν από 80 χρόνια...

Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία να σταθούμε στο από πού άντλησαν τη βεβαιότητα ότι τα συγκεκριμένα οστά ανήκουν στα συγκεκριμένα πρόσωπα της τσαρικής οικογένειας. Ετσι τους είπαν να πουν, έτσι λένε. Το θέμα είναι άλλο.

Οι απανταχού τσάροι ήταν οι υπαίτιοι της σφαγής, της πιο άγριας εκμετάλλευσης, των πιο σκληρών βασανιστηρίων και του - κυριολεκτικά - εξανδραποδισμού εκατομμυρίων ταπεινών και καταφρονεμένων. Τι άλλο, λοιπόν, μπορούσε να γίνει, απ' αυτό που έγινε, όταν οι ταπεινοί και καταφρονεμένοι ήρθαν στην εξουσία;

Για τα εγκλήματα των κάθε λογής εστεμμένων, τα κανάλια (μας) αποφεύγουν να πουν το παραμικρό. Κεντούν, όμως, με τον τρόπο τους, "σπαραξικάρδιες" καταστάσεις, με στόχο να συγκινήσουν τον κόσμο, για τα ...εγκλήματα των μπολσεβίκων, που δεν προσπάθησαν να λύσουν τα πολιτικά προβλήματα με τον "κοινωνικό διάλογο" (οι ...άθλιοι), αλλά κατέφυγαν σε ολιγότερον ευγενικές μεθόδους, ακόμη και στη θανάτωση των τσάρων!

Η απορία, ωστόσο, που μας μένει, είναι το πώς δε βρήκαν για να φέρουν στα τηλεοπτικά παράθυρα κάποιον απ' τους επιζώντες συγγενείς της τσαρικής οικογένειας ή της αυλής της, ώστε να έχουμε μια πιο ζωντανή αφήγηση των τότε διαδραματισθέντων ...θα είχε ενδιαφέρον, αν ξεπρόβαλαν κάποια εστεμμένη μούμια - διεκδικητή του θρόνου, για να μας ενημερώσει για τα καθέκαστα...

Πάντως έχουν καιρό, έστω και τώρα.