"Το παν στον αθλητισμό είναι η συμμετοχή και όχι η διάκριση". Οι εκπρόσωποι της Αφρικής και της Ασίας στο 13ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, κινήθηκαν στο πνεύμα του Κουμπερτέν. Τι άλλο μπορούσαν να κάνουν απέναντι στους"πλούσιους" και κατέχοντες τη διοικητική εξουσία Ευρωπαίους, από το να μοιραστούν τις θέσεις δεκατρία έως δεκαέξι.

Ισως θα περίμενε κανείς να πάνε καλύτερα οι ομάδες της Αφρικής. Αθλημα των μαύρων θεωρείται και είναι το μπάσκετ. Νιγηριανοί και Σενεγαλέζοι μπορούσαν να παρουσιάσουν πιο αξιόλογα συγκροτήματα. Το ταλέντο από μόνο του βέβαια δε φτάνει. Ο οικονομικός παράγοντας και οι συνθήκες εργασίας, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το επίπεδο των ομάδων. Σύμφωνα με τον Μπάτζι Μπασίρου, προπονητή της πρωταθλήτριας Αφρικής, Σενεγάλης, η ΦΙΜΠΑ δεν κάνει τίποτα για να αξιοποιήσει τα.... διαμάντια της Μαύρης ηπείρου. "Είμαστε λίγο αποκομμένοι από τη διεθνή μπασκετική οικογένεια και αυτό πρέπει να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε στα επόμενα χρόνια", δήλωσε λίγο πριν αποχαιρετήσει την Αθήνα. - Ακούει ο κ. Στάνκοβιτς;

Ανάλογο αίτημα προς την παγκόσμια ομοσπονδία κατέθεσε και ο προπονητής της Νιγηρίας, Αγιο Μπακάρε: "Ελπίζω η ΦΙΜΠΑ να επιτρέψει τη συμμετοχή και δεύτερης αφρικανικής ομάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες, γιατί υπάρχει πολύ ταλέντο στην Αφρική", υπογράμμισε. Μέσα από τη συμμετοχή ελπίζουν οι Αφρικανοί να φτάσουν στη διάκριση. Ωστόσο, δεν έφυγαν πικραμένοι από την Αθήνα. "Τηρουμένων των αναλογιών, είμαστε ευχαριστημένοι που τερματίσαμε στη 15η θέση. Δεν μπορούμε να κάνουμε τώρα ανάλυση στο τι έφταιξε και δεν πήγαμε καλά. Είμαι ικανοποιημένος από τα σχόλια των Αμερικανών σκάουτερς, ότι οι παίκτες μου έχουν ταλέντο" συνέχισε ο Μπ. Μπασίρου. Οι σκάουτερς λοιπόν καραδοκούν. Εντόπισαν τα ταλέντα, τα οποία σε λίγους μήνες, σε μερικά χρόνια, θα πάρουν το δρόμο της μετανάστευσης για... πλουσιότερα πρωταθλήματα. Η Αφρική δεν μπορεί ακόμα να ζήσει τα παιδιά της...

Οι Ιάπωνες έχουν χρήματα. Δε διαθέτουν όμως ταλέντο. Το μπάσκετ δε συγκαταλέγεται στα παραδοσιακά τους αθλήματα. Ούτε ως λαός φημίζεται για το ύψος του. Με μεταγραφές, κυρίως από τις ΗΠΑ προσπαθούν να παίξουν στη διεθνή αγορά. Η 14η θέση δεν τους έπεσε πάντως άσχημα. "Δεν είχαμε βάλει στόχο μια θέση, αλλά να αποκτήσουμε εμπειρίες και να δούμε κατά πόσο μπορεί το μπάσκετ μας θα συναγωνιστεί τον υπόλοιπο κόσμο. Πιστεύω ότι αν χωρίσουμε τις ομάδες σε Α, Β και Γ κατηγορία, η Ιαπωνία θέλει ακόμα πολλή δουλιά, για να πλησιάσει έστω τις ομάδες της Β κατηγορίας. Είδαμε εδώ πόσο δυναμικά παίζουν οι υπόλοιπες ομάδες και τι τεχνικές χρησιμοποιούν και θα προσπαθήσουμε να τις πάρουμε μαζί μας στο ταξίδι" παραδέχτηκε ο Μοτοτάκα Κοχάμα. Αν μη τι άλλο ο προπονητής της Ιαπωνίας ήταν ειλικρινής. Στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, το άθλημα με την πορτοκαλί μπάλα, θα χρειαστεί χρόνια και πολλή δουλιά μέχρι να λάμψει.

Οι Νοτιοκορεάτες, αντίθετα, έδειξαν να μην έχουν το "γνώθι σ' αυτόν". "Σε γενικές γραμμές προσπαθήσαμε αρκετά σ' αυτό το τουρνουά. Παίξαμε ένα πολύ καλό παιχνίδι εναντίον της Βραζιλίας, αλλά από ένα σημείο κι έπειτα κουραστήκαμε", δικαιολογήθηκε ο προπονητής της ομάδας, που δεν έκανε ούτε μία νίκη στο 13ο Μουντομπάσκετ. Η κούραση ήταν μόνιμη δικαιολογία του Τσουνγκ Κβανγκ Σουκ. Η ήττα δεν αρέσει στους Νοτιοκορεάτες, αλλά στην Αθήνα έδειξαν ότι δεν τους αρέσει και η αλήθεια. Τι θα γινόταν δηλαδή αν ο κ. Σουκ, έλεγε ότι το ασιατικό μπάσκετ είναι πολύ πιο χαμηλά από το ευρωπαϊκό, και παράλληλα να αράδιαζε ένα σωρό βάσιμες δικαιολογίες; Οι Νοτιοκορεάτες μπορεί να κουράζονται πολύ, πάντως όχι στα γήπεδα του μπάσκετ. Με τις εργασιακές σχέσεις που επικρατούν στη χώρα, το σύνολο του πληθυσμού καλά καλά δεν έχει ούτε δευτερόλεπτο ελεύθερο για το μπάσκετ, που δεν είναι δα και πρώτο σε δημοτικότητα άθλημα στη χώρα.

Γ. Γ.