Το ΚΚΕ εκπροσώπησε, στην έναρξη των εργασιών του 28ου Συνεδρίου της ΠΟΣ, ο Σπύρος Χαλβατζής,μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος. Στο χαιρετισμό, που απηύθυνε στους συνέδρους, ξεκαθάρισε από την αρχή ότι πάγια και αταλάντευτη θέση του ΚΚΕ είναι πως "μόνο η παραμονή των συγκοινωνιών στο δημόσιο 100%, με τον ευρύ έλεγχο και την αποφασιστική συμμετοχή των εργαζομένων, μπορεί να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις". Κι αυτό, γιατί, όπως επισήμανε, η πολιτική των μεταφορών αφορά την παραγωγική δραστηριότητα της χώρας, την εξυπηρέτηση του λαού, την ποιότητα ζωής του, τις κοινωνικές εξυπηρετήσεις και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να μετατραπεί σε μια ιδιωτική επιχείρηση, η οποία να είναι "κερδοφόρα" με τη στενή λογιστική έννοια. Πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση, υλοποιώντας τις εντολές της ΕΕ, προωθεί τη συρρίκνωση του ΟΣΕ και τη σταδιακή εκχώρηση των κερδοφόρων τομέων του στους ιδιώτες, μέσω της ίδρυσης πέντε θυγατρικών εταιριών για τον προαστιακό σιδηρόδρομο, τις εμπορευματικές μεταφορές, τις τουριστικές γραμμές, τις τηλεπικοινωνίες και την ακίνητη περιουσία. Ουσιαστικά, δηλαδή, το σύνολο των δραστηριοτήτων του ΟΣΕ θα αποτελέσουν το "φιλέτο" για το ιδιωτικό κεφάλαιο. Για τις εργασιακές σχέσεις, τόνισε ότι η κυβέρνηση, με τους νόμους που ψήφισε και αυτούς που ετοιμάζει, επιδιώκει: Την κατάργηση του 8ωρου και των ΣΣΕ, τη μείωση του προσωπικού και την ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, με τελικό στόχο την κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης.

Ο Σπ. Χαλβατζής υπογράμμισε ότι δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για την αλλαγή της σημερινής κατάστασης των ελληνικών σιδηροδρόμων, επειδή αυτή η πορεία εμποδίζεται από τις μεγάλες πολυεθνικές (αυτοκινητοβιομηχανίες, εταιρίες πετρελαιοειδών, ελαστικών, ανταλλακτικών κλπ.), ενώ αντίθετα διατίθενται τεράστια ποσά για μεγάλους οδικούς άξονες επειδή οι μεγαλοεργολάβοι απομυζούν τεράστια κέρδη. Καταλήγοντας, τόνισε ότι ο σιδηρόδρομος πρέπει να παραμείνει 100% στο κράτος, να ενισχυθεί, να αναπτυχθεί και να διατηρήσει τον κοινωνικό του ρόλο, επισημαίνοντας, όμως, ότι για να μην περάσει η πολιτική της ιδιωτικοποίησης "χρειάζεται πάλη, αγώνας, σύγκρουση και η συγκρότηση ενιαίου μετώπου από τις λαϊκές δυνάμεις και όσους αντιτάσσονται σ' αυτή την πολιτική, με στόχο τη ριζική αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών και την ουσιαστική αλλαγή πορείας".