Η οικονομική κρίση είναι παρούσα. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να απαλλαγεί από την καταστροφική της δράση. Τραπεζικοί κολοσσοί αλλά και άλλες επιχειρήσεις, σε διάφορα σημεία του πλανήτη, εμφανίζονται να καταρρέουν, ενώ τα σημάδια των συνεπειών της ακόμη και στα ιμπεριαλιστικά κράτη (άνοδος της ανεργίας, της εξαθλίωσης κλπ.), κάνουν το φαινόμενο πιο οξύ. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι καπιταλισμός και κρίση "πάνε πακέτο". Η κυβέρνηση στην Ελλάδα θέλει να αξιοποιήσει την κρίση ως άλλοθι για να περάσει νέα αντιλαϊκά μέτρα. Δε θα διστάσει να επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις, να περιορίσει τις κοινωνικές δαπάνες, να περάσει αντιδραστικά νομοσχέδια και να διαλύσει ό,τι έχει απομείνει στον τομέα της πρόνοιας, της υγείας, της ασφάλισης των εργαζομένων.

Η κρίση σάρωσε όλα τα περιβόητα περί παγκοσμιοποίησης, ανταγωνιστικότητας, μονόδρομου της ΕΕ και της ΟΝΕ, που θα προστάτευαν, δήθεν, την ευημερία των λαϊκών στρωμάτων. Η κρίση δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με δέος από την εργατική τάξη, τις λαϊκές μάζες, που μπορούν και πρέπει να αντιταχθούν στις θυσίες, τις οποίες ετοιμάζουν σε βάρος τους. Οι συνθήκες αποδεικνύουν ότι μπορούν να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανατροπής των αιτιών της κρίσης. Ο λαός, οργανώνοντας το δικό του μέτωπο πάλης ενάντια στην πολιτική που την αναπαράγει, θα γίνεται καταλύτης σ' αυτή την προοπτική. Στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές να δοθεί μήνυμα ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική, γιατί η Αυτοδιοίκηση θα χρησιμοποιηθεί από την ολιγαρχία για τη μετακύληση της κρίσης πάνω στις πλάτες των εργαζομένων. Οσο πιο πολλοί συνδυασμοί που στηρίζει το ΚΚΕ και άλλες δυνάμεις αναμετρηθούν στο β γύρο με τους συνδυασμούς της διαχείρισης, τόσο πιο φανερά θα αναμετριούνται η πολιτική προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων με την πολιτική που στρέφει τα βάρη της κρίσης σε βάρος του λαού.