Οταν βουλιάζει το καράβι τα ποντίκια τρέχουν για να σωθούν. Πηδούν από την άλλη πλευρά μήπως και επιπλεύσουν στον αφρό. Κάπως έτσι συμβαίνει και τώρα, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, πάνω στον "Τιτανικό" του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται για... ναυτική ορολογία που δεν ανήκει σε μας. Στον κ. Κ. Σκανδαλίδη ανήκει. Η πιο χαρακτηριστική εικόνα των όσων συμβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ, μέσα στο "πέλαγος" των δημοτικών που πλέει αυτό τον καιρό, προέρχεται φυσικά από τα όσα συντελούνται με αφορμή την υποψηφιότητα Δαμανάκη στην Αθήνα. Η κ. Δαμανάκη, όταν ανακοινώθηκε η υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ στο πρόσωπό της, εμφανίστηκε ως "προσωπική επιλογή" του πρωθυπουργού. Σήμερα ο κ. Σημίτης αποφεύγει να εμφανιστεί στο πλευρό της, στις προεκλογικές της δραστηριότητες, σε αντίθεση με τη χτεσινή του παρουσία στο πλευρό του υποψήφιου του ΠΑΣΟΚ, στον Πειραιά... Τότε, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ομιλώντας εξ ονόματος του πρωθυπουργού, αναφερόμενος στην κ. Δαμανάκη, μιλούσε για το "χαμόγελο της γενιάς του" και ζητούσε υπερψήφισή της, γιατί, όπως έλεγε, ψήφος στους υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ ισοδυναμεί με ψήφο υπέρ της κυβερνητικής πολιτικής. Τώρα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, μιλώντας εξ ονόματος του πρωθυπουργού, κάνει σαν να μην τη γνωρίζει την κ. Δαμανάκη...

Ο ελληνικός λαός τα παρακολουθεί όλα αυτά και μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Μπορεί να εκτιμήσει και να καταλάβει τι κρύβεται πίσω από τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό. Πίσω από τις χωρίς αρχές και ιδιοτελείς πολιτικές προσμείξεις, μπορεί να διακρίνει τόσο τα αντιλαϊκά ναυάγια, όσο και την ανάγκη να επωμιστούν το "ναυάγιο" των επιλογών τους, εξ ολοκλήρου, εκείνοι που πρωταγωνιστούν στις επιχειρήσεις κοροϊδίας του λαού.

Η "ήττα" - έτσι κι αλλιώς δεδομένη στη συνείδηση του λαού ανεξάρτητα του τι θα βγάλει η κάλπη - της κοινής υποψήφιας του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ στην Αθήνα, είναι μια "ήττα" που ανήκει αποκλειστικά και ακέραια στην πολιτική του "κεντροαριστερού" νεοφιλελευθερισμού. Είναι "ήττα" αυτής της περιβόητης "κεντροαριστεράς", που όσοι την απαρτίζουν, όπως η κυρία Δαμανάκη, φροντίζουν να μην ψελλίζουν "κιχ" κατά της κυβερνητικής πολιτικής καθ' όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Είναι μια "ήττα" που τη χρεώνονται όλοι στο ΠΑΣΟΚ και προσωπικά ο πρωθυπουργός, που τώρα κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους. Είναι μια "ήττα" που αξίζει σε όσους από τη μια πλευρά επιβάλλουν μια στυγνή αντιλαϊκή πολιτική και από την άλλη αναζητούν το εύπεπτο περιτύλιγμα αυτής της πολιτικής στις "αριστερούτσικες" μαριονετίτσες τους. Ο,τι κι αν κάνουν στο ΠΑΣΟΚ, αυτή την "ήττα" θα την επωμιστούν και θα την υποστούν μέχρι τέλους.