Την εφαρμογή μιας διαφορετικής πολιτικής στήριξης των ορεινών περιοχών και πληθυσμών απαίτησε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Βασίλης Εφραιμίδης παρεμβαίνοντας στη συζήτηση σχετικά με τις ορεινές ζώνες στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Συγκεκριμένα, ο Β. Εφραιμίδης τόνισε:

"Παρά τη διαφορετικότητα, την ποικιλομορφία και την ιδιαιτερότητά τους, οι ορεινές περιφέρειες της Ενωσης έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: δυσχερείς συνθήκες ανάπτυξης. Εκεί όπου συγκεντρώνεται η μεγαλύτερη οικολογική κληρονομιά και βιοποικιλότητα της Ενωσης, ένας ανεκτίμητος περιβαλλοντικός πλούτος και παραδοσιακές δραστηριότητες, διογκώνονται ταυτόχρονα συνεχώς οξύτατα προβλήματα απομόνωσης, υποανάπτυξης, εγκατάλειψης και μαρασμού.

Οι ορεινές περιοχές υφίστανται συνέπειες εγκληματικών πολιτικών επιλογών που επιταχύνουν την υποβάθμισή τους. Τα φυσικά, δημογραφικά και οικονομικά προβλήματα των περιοχών αυτών αντιμετωπίστηκαν και αντιμετωπίζονται, από τη μια πλευρά από δύσκαμπτες, αποσπασματικές και κυρίως "συμπτωματολογικές" πολιτικές από την άλλη. Για παράδειγμα, όταν εφαρμόζονται - μέσω ΚΑΠ, ΓΚΑΤΤ - πολιτικές συνεχούς συρρίκνωσης της γεωργικής δραστηριότητας, από τους βασικότερους τομείς απασχόλησης και διατήρησης πληθυσμού στην ύπαιθρο και στις ορεινές περιφέρειες, δραστηριότητα απαραίτητη για τη διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος, συνεργάτη της διατήρησης του φυσικού χώρου και τοπίου, πώς είναι δυνατό να διατηρηθεί και να ενισχυθεί η ανάπτυξη της υπαίθρου, των ορεινών περιοχών και περιφερειών;

Οταν επιβάλλονται συνεχώς ποσοτικοί περιορισμοί στην παραγωγή βασικών ορεινών αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, πρόβλημα ιδιαίτερα οξυμένο για τα προϊόντα του νότου, που δεν μπορούν να αντικατασταθούν από άλλες δραστηριότητες του πρωτογενή τομέα για εδαφικούς και κλιματολογικούς παράγοντες, η συγκράτηση πληθυσμού, και ιδιαίτερα των νέων, στις περιοχές αυτές είναι αδύνατη, ελλείψει εξασφάλισης απασχόλησης, ικανοποιητικών μέσων και αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ηπειρος στην Ελλάδα, κατ' εξοχήν ορεινή περιοχή, αποτελεί τη φτωχότερη περιφέρεια της ΕΕ, θλιβερή πρωταγωνίστρια του στόχου 1. Και όλα αυτά, τη στιγμή που οι προτάσεις της "Ατζέντας 2000" προετοιμάζουν περαιτέρω μείωση της αγροτικής οικονομίας και προωθεί σημαντικές αλλαγές περιορισμού των ενισχύσεων των Διαρθρωτικών Ταμείων.

Ταυτόχρονα, δεδομένης της κατά κανόνα μεγάλης απόστασης των περιοχών αυτών από τα αστικά κέντρα, τις ιδιαίτερα αντίξοες κλιματολογικές συνθήκες, η έλλειψη υποδομών και κατάλληλης τεχνικής στήριξης, η ανεπάρκεια και ακαταλληλότητα του οδικού δικτύου, οδηγεί στην απομόνωση των περιοχών αυτών, περιορίζει τις δυνατότητες αξιοποίησης των τοπικών προϊόντων και επαρκούς λειτουργίας των τοπικών αγορών, την ανάπτυξη νέων οικονομικών δραστηριοτήτων, τη διαμόρφωση ικανοποιητικού επιπέδου υγείας, παιδείας, πολιτιστικής δραστηριότητας.

Τα προβλήματα αυτά όχι μόνο δεν αντιμετωπίζονται αλλά εντείνονται. Τείνουν δε να αντιμετωπίζονται ως μόνιμα, σύμφυτα, μέχρι και "γραφικά" φυσικά μειονεκτήματα. Χρειάζεται άμεσα αναπροσανατολισμός των ισχυουσών πολιτικών και σχεδιασμός άλλων, ικανών να αντιμετωπίσουν, να αντιστρέψουν τους επικίνδυνους ρυθμούς εγκατάλειψης και ερήμωσης των ορεινών περιοχών της Ενωσης και να δώσουν πραγματικά κίνητρα ανάπτυξης των περιοχών αυτών. Κίνητρα διατήρησης του πληθυσμού, απασχόλησης και εισοδήματος, ανάπτυξης της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής. Αναβάθμισης των υποδομών, βελτίωσης του οδικού δικτύου και των μεταφορών, οργάνωσης και παροχής υψηλού επιπέδου υπηρεσιών υγείας, παιδείας".