Προσφυγή στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου έκαναν οι απολυμένοι υπάλληλοι της αμερικανικής βάσης Γουρνών Ηρακλείου Κρήτης - η οποία καταργήθηκε το 1994 - κατά του Ελληνικού Δημοσίου, ζητώντας την επαναπρόσληψή τους, καθώς και να τους καταβληθούν διάφορα ποσά που τους οφείλονταν μέχρι το χρόνο απόλυσής τους.

Η προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έγινε αφού εξαντλήθηκαν όλα τα περιθώρια για την εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα και αφού η κάθε προσπάθεια των εργαζομένων προσέκρουσε στην αδιαφορία των αρμόδιων υπουργών που αγνόησαν ακόμα και δικαστικές αποφάσεις.

Να σημειωθεί ότι οι εργαζόμενοι είχαν προσληφθεί από την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου και διατέθηκαν στην αμερικανική βάση Γουρνών για εργασία, όπου και υπηρέτησαν μέχρι το κλείσιμο της βάσης τον Ιούνιο του '94, αποτελώντας το ελληνικό υπαλληλικό προσωπικό της μονάδας.

Καθ' όλη τη διάρκεια της απασχόλησής τους στην αμερικανική βάση, υπεύθυνη για την πληρωμή και την ασφάλισή τους ήταν η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, ενώ τελούσαν υπό τις εντολές και την καθοδήγησή της. Αυτό έως το 1994, οπότε σταδιακά και κατά παράβαση του 2% περί ομαδικών απολύσεων η αμερικανική βάση άρχισε να τους απολύει πριν κλείσει οριστικά.

Το πολυσέλιδο κείμενο της προσφυγής τους αριθμεί δεκάδες επιχειρήματα που τεκμηριώνουν ότι η απόλυσή τους είναι παράνομη και ότι το κράτος είναι υποχρεωμένο να τους επαναπροσλάβει, όπως εξάλλου έγινε με τους εργαζόμενους στις βάσεις του Ελληνικού και της Νέας Μάκρης, που προσλήφθηκαν σε υπηρεσίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα όταν αυτές έκλεισαν. Ακόμα αναφέρονται ως παραδείγματα η Ισπανία, η Ιταλία και η Γερμανία, που επίσης απορρόφησαν σε άλλες υπηρεσίες όσους απολύθηκαν από βάσεις.

Οι εργαζόμενοι παραθέτουν αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων, του Νομικού Συμβουλίου, του Ελεγκτικού Συνεδρίου, του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, αλλά και τη διμερή συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, οι οποίες αναγνωρίζουν την εργοδοτική ιδιότητα της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας απέναντί τους, δικαιώνοντάς τους, ενώ ορίζουν ότι ο χρόνος απασχόλησής τους στη βάση συνυπολογίζεται ως χρόνος εργασίας στο Ελληνικό Δημόσιο για τη μισθολογική και βαθμολογική τους τακτοποίηση.

Τέλος, ζητείται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να λάβει επιπλέον υπόψη του ότι οι εργαζόμενοι έχουν περιέλθει σε απελπιστική οικονομική κατάσταση, ότι στερούνται ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ότι υπάρχει κίνδυνος για πολλούς που βρίσκονται στα πρόθυρα της συνταξιοδότησης να χάσουν τα ασφαλιστικά - συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα και να καταδικάσει το Ελληνικό Δημόσιο, υποχρεώνοντάς το να ικανοποιήσει τα αιτήματα των εργαζομένων.