"ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΤΕ" ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥΣ! | ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

"ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΤΕ" ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥΣ!

Ενα βαρύ πέπλο έχει απλωθεί πάνω από την πολιτική ζωή της χώρας. Πρόκειται για τη σύμπηξη του "μαύρου" μετώπου, το οποίο, προκειμένου να επιτύχει την επίτευξη του "εθνικού στόχου", συσπειρώνεται και χρησιμοποιεί κάθε μέσο, ώστε να αποτρέψει, εξουδετερώσει κάθε εστία αντίστασης, την ανάπτυξη των λαϊκών κινητοποιήσεων ενάντια στην αντιλαϊκή επέλαση, που, μετά τις εκλογές και ενάντια στο μήνυμα των λαϊκών μαζών, αποκτά μορφή καταιγίδας. Κυρίως επιδιώκουν να ελέγξουν τις διεργασίες που συντελούνται στις συνειδήσεις έτσι ώστε η λαϊκή δυσαρέσκεια να μηναποκτήσει αντιμονοπωλιακό και αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό.

Αντιλαμβάνονται πολύ καλά ότι μόνο η κυβέρνηση Σημίτη δε φτάνει πλέον για να φέρει σε πέρας την αποστολή που της έχει ανατεθεί και γι' αυτό επιστρατεύονται και οι άλλες εφεδρείες και τα όπλα του συστήματος.

Βασικό όπλο τους είναι η ένταση της ιδεολογικής τρομοκρατίας, με στόχο τον εγκλωβισμό και αφοπλισμό των συνειδήσεων. Μία από τις βασικές αιχμές της είναι η πλύση εγκεφάλου, με τη βοήθεια όλων των στηριγμάτων του συστήματος, για την "εθνική αναγκαιότητα" της ένταξης στην ΟΝΕ, και η επίδειξη "υπευθυνότητας" και "συστράτευσης" από όλες τις πολιτικές δυνάμεις γι' αυτό τον "ιερό σκοπό". Η άλλη όψη αυτής της ιδεολογικής επίθεσης είναι ο αντικομμουνισμός και η επίθεση κατά του ΚΚΕ, που εκδηλώνεται τελευταία με ιδιαίτερη οξύτητα και χυδαιότητα.

***

Πρωταγωνιστές σε αυτή την εκστρατεία είναι, βέβαια, οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων. Οι Κ. Σημίτης και Κ. Καραμανλής έχουν επιδοθεί, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, σε μία χωρίς προηγούμενο πλειοδοσία για το ποιος στέκεται περισσότερο υπεύθυνα και αποτελεσματικά, ποιος εγγυάται καλύτερα την ένταξη στην ΟΝΕ. Σε αυτή τη γραμμή επιχειρούν να παγιδεύσουν και συστρατεύσουν, όχι τόσο τις υπόλοιπες δυνάμεις, που συμφωνούν έτσι και αλλιώς στο στρατηγικό στόχο, όσο τις λαϊκές μάζες, που αντιλαμβάνονται ότι η κυρίαρχη πολιτική όλο και περισσότερο τους εξωθεί στο περιθώριο και την εξαθλίωση και αναζητούν δρόμους αντίδρασης και αντίστασης. Φοβούνται, ακριβώς, μήπως ξεσπάσει "κοινωνική αναταραχή", που θα τους δημιουργήσει ανυπέρβλητα εμπόδια και θα διαταράξει τις "ευαίσθητες" ισορροπίες του πολιτικού σκηνικού. Στο σημείο αυτό, ακριβώς, παρεμβαίνει η κυρίαρχη προπαγάνδα, θέλοντας να πνίξει κάθε αντίθετη φωνή και να επιβάλει μια "σιωπή νεκροταφείου" στην κοινωνία.

Δεν υπάρχει τίποτα άλλο, σύμφωνα με αυτή την προπαγάνδα, πέρα από την επιτυχία του "εθνικού στόχου". Αυτό είναι το μέτρο της "υπευθυνότητας" και της "εθνικής" στάσης κομμάτων και πολιτών. Οποιος δε συστρατεύεται, πρέπει να αισθάνεται ένοχος, υπονομευτής της εθνικής προσπάθειας και προδότης των εθνικών συμφερόντων. Ταυτόχρονα, επιχειρούν με αστείο τρόπο να εμφανίσουν ότι το "σύνολο σχεδόν" του ελληνικού λαού υιοθετεί και στηρίζει αυτή την προσπάθεια, κατασκευάζοντας έτσι ανύπαρκτες "παντοδύναμες πλειοψηφίες", ώστε να αποθαρρύνονται όσοι σκέφτονται, κάτω και από το βάρος της απάνθρωπης πολιτικής τους, να προσχωρήσουν στη "θλιβερή μειοψηφία" που σκέφτεται και σηκώνει το κεφάλι.

Το επόμενο βήμα είναι να πειστούν όλοι ότι το ζήτημα, πλέον, είναι πόσο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά θα κατακτήσουμε τους δείκτες του Μάαστριχτ. Στόχος τους είναι ολόκληρη η κοινωνία, κυρίως οι λαϊκές μάζες, να αισθάνεται άγχος και αγωνία - μεταδίδοντας ακριβώς τα δικά τους αισθήματα - για το πότε θα πιαστεί ο πληθωρισμός, το έλλειμμα, κ.ο.κ.!

Με άλλα λόγια, επιδιώκουν ο ελληνικός λαός να υπομένει αγόγγυστα την υλοποίηση των πιο σκληρών αντιλαϊκών μέτρων, συμμεριζόμενος την "αγωνία" τους για το "εθνικό όραμα", το οποίο, βέβαια, μόνο δεινά επιφυλάσσει για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού.

****

Αναγκαίο συμπλήρωμα αυτής της προπαγάνδας είναι η επίθεση κατά του ΚΚΕ και η κατασυκοφάντηση και το προβοκάρισμα της πολιτικής του, ώστε να μειώνεται η ελκυστική της δύναμη στις μάζες. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Κ. Σημίτης ξεκίνησε την τελική του ομιλία στη Βουλή, κατά τη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, με "τιμητική" αναφορά στο ΚΚΕ. Είναι καταστροφική η πολιτική του ΚΚΕ, αποφάνθηκε απερίφραστα ο πρωθυπουργός, έχοντας μάλιστα το θράσος να βάλει και ζήτημα "ηθικής διάστασης" της πολιτικής του Κόμματος. "Το πρόβλημα είναι η ηθική διάσταση της στάσης του. Το πρόβλημα είναι ο εναγκαλισμός του κ. Μπούτα με τον κ. Αναγνωστόπουλο για να σταματήσουν πάση θυσία την κυβερνητική πολιτική", συνέχισε ακάθεκτος την εκτόξευση "λάσπης".

Ο χαρακτηρισμός του Κ. Σημίτη ως "καταστροφικής" της πολιτικής του ΚΚΕ δεν είναι τυχαίος. Πέρα από το ότι επιβεβαιώνει πανηγυρικά ποια είναι εκείνη η πολιτική, που είναι διαμετρικά αντίθετη με την εφαρμοζόμενη, και ποια πολιτική φοβάται, ο παραπάνω χαρακτηρισμός επιλέχτηκε ακριβώς γιατί αυτός ο χαρακτηρισμός ταιριάζει γάντι στη δική του, την κυβερνητική πολιτική.

Το χειρότερο όμως για τον Κ. Σημίτη είναι ότι, πλέον, δε βρίσκεται στην εποχή που μπορούσε να παραπλανήσει με τις "εκσυγχρονιστικές" μπαρούφες και για το "ευεργετικό νοικοκύρεμα" του συστήματος.

Οι εργαζόμενοι, οι φτωχές λαϊκές μάζες, έχουν πλούσια εμπειρία για να τρέφουν ψευδαισθήσεις και αυταπάτες για το ποιος πληρώνει αυτή την πολιτική και σε ποιες εφιαλτικές εποχές τούς οδηγεί. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι να παρέμβουν καθημερινά και πολύμορφα για να ανακοπεί η αντιλαϊκή επίθεση και να ανατραπεί η κυρίαρχη πολιτική, γκρεμίζοντας, ταυτόχρονα, σαν χάρτινο πύργο τη βρωμερή προπαγάνδα τους.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ