Και προκειμένου να καταλάβετε τι εννοούμε, όταν μιλάμε για "πλάτες", διαβάστε ορισμένες πλευρές της ιστορίας του ζητήματος:

Οι υποθηκοφύλακες Λαυρίου και Κερατέας, που κατάλαβαν ότι η υπόθεση "μυρίζει", αφού η έκταση είναι δασική και προστατευόμενη, αρνήθηκαν να μεταγράψουν το συμβόλαιο, που τους παρουσιάστηκε, και συντάσσουν απορριπτικές πράξεις για τη μεταγραφή. Επεμβαίνει, μάλιστα, και ο εισαγγελέας και παραπέμπει την εκπρόσωπο των επίδοξων ιδιοκτητών, με τις κατηγορίες της απάτης σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και άλλων αδικημάτων, στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων.

Αμέσως μετά, όμως, ο εισαγγελέας μετατίθεται από την Αθήνα στην Αρτα. Την ίδια τύχη έχει και ο δασονόμος, ο οποίος κατέθεσε ότι η πωλούμενη έκταση είναι δασική και αναδασωτέα. Από το Λαύριο μετατίθεται στην Καστοριά.

Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων αθωώνει την εκπρόσωπο των "ιδιοκτητών" απ' όλες τις κατηγορίες κι ένας εισαγγελέας παραγγέλλει (!) στους υποθηκοφύλακες να μεταγράψουν το συμβόλαιο των 2.500 στρεμμάτων. Οι τελευταίοι αρνούνται και πάλι, αφού οι υποδείξεις γίνονται από κάποιον αναρμόδιο. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, όμως, διατάσσει τη μεταγραφή και οι υποθηκοφύλακες υποχρεώνονται τη φορά αυτή να το κάνουν.

Τελικά, η υπόθεση εκκρεμεί στο Εφετείο Αθηνών, όπου και θα γραφτεί, στις 12 Γενάρη, η τελική ενδεχομένως πράξη της.

Αν αναρωτιέστε, τι έκαναν τα αρμόδια υπουργεία όλ' αυτά τα χρόνια, η απάντηση είναι η εξής: Τον "κουφό" και "αόμματο", σχετικά με το τεράστιο σκάνδαλο αρπαγής της δημόσιας έκτασης και μόνο το υπουργείο Οικονομικών φρόντισε να εισπράξει 600 περίπου εκατομμύρια δραχμές, από τους φόρους μεταβίβασης!