"Ο πρωθυπουργός τόλμησε να ρίξει στο πρόσωπο του ελληνικού λαού το επιχείρημα ότι η υπόθεση Οτσαλάν συνέβη μόνο και μόνο για να ανατραπεί η κυβέρνηση και να μην προχωρήσει η Ελλάδα στην ΟΝΕ. Ψέμα με ουρά, γιατί οι ανταγωνιστές του είναι ορκισμένοι φίλοι της ΟΝΕ. Δόλωμα για το λαό.

Ο,τι και αν κρύβεται πίσω από την τραγική υπόθεση Οτσαλάν, που σίγουρα έχει πολλές πτυχές απρόσιτες στον ελληνικό λαό, όσες αποκαλύψεις να γίνουν σε βάρος της κυβέρνησης Σημίτη, ένα πράγμα εμείς λέμε: Ο ελληνικός λαός, οι έμπειροι εργαζόμενοι δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα μπαίνοντας στο παιχνίδι των ανταγωνισμών ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ούτε στον ανταγωνισμό ποιος θα είναι ο πρώτος περιφερειάρχης στην περιοχή, η ελληνική ή η τουρκική ηγεσία.

Δεν έχει τίποτε να κερδίσει ο ελληνικός λαός από τις ψευδεπίγραφες διαφορές ανάμεσα στους λεγόμενους ευρωπαϊστές και ατλαντιστές, τους φιλότουρκους και τους φιλέλληνες. Να γυρίσει την πλάτη του στα τρομοκρατικά διλήμματα ΟΝΕ ή ΠΟΛΕΜΟΣ. Εμείς διαλέγουμε την ειρήνη που στρέφεται κατά των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Ο ελληνικός λαός πρέπει να ξέρει ότι η κυρίαρχη τάξη στη χώρα μας δεν είναι καθόλου δογματική, ούτε και ο αμερικάνικος ή ο δυτικοευρωπαϊκός παράγοντας. Σήμερα μπορεί να στηρίζει τον Σημίτη, αύριο έναν αντιΣημίτη, μεθαύριο τον Καραμανλή ή έναν αντιΚαραμανλή, ή έναν πολιτικό με αριστερές περγαμηνές ή κάποιον που τον πλασάρει υπερκομματικό και τεχνοκράτη. Σήμερα στηρίζει τις μονοκομματικές κυβερνήσεις, αύριο τις "κεντροδεξιές" ή "κεντροαριστερές" κυβερνήσεις. Σήμερα μπορεί να στηρίζει δυναμικούς πολιτικούς, αύριο μπορεί να βγάλει στην επιφάνεια και αχυράνθρωπους. Αρκεί να μην αλλάζει ο χαβάς.

Το οικονομικό κατεστημένο του τόπου, οι ιμπεριαλιστές έχουν πολλά σενάρια στον τόπο, αλλά ο λαός ένα μόνο, τον ενωμένο και οργανωμένο αγώνα του κατά της εξουσίας των μονοπωλίων, κατά της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.

Στα κηρύγματα της εθνικής ομοψυχίας και εθνικής στρατηγικής αντιπαρατάσσουμε τη λαϊκή συσπείρωση και το Παλλαϊκό κοινωνικοπολιτικό Μέτωπο κατά της Νέας Τάξης Πραγμάτων των ιμπεριαλιστών".

"Το κεντρικό ζήτημα της αντιπαράθεσης αναδείχτηκε το θέμα της εθνικής στρατηγικής και το περίφημο Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Το ότι ο πρωθυπουργός αρνείται τη σύσταση ενός τέτοιου οργάνου που πρότειναν η ΝΔ, ο ΣΥΝ και το ΔΗΚΚΙ δεν είναι απόδειξη ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης προτείνουν κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνει η κυβέρνηση. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που τα μεγάλα προβλήματα κουκουλώνονται με αντιπαραθέσεις σε δευτερεύοντα και ανούσια ζητήματα. Τελικά ποιος είναι σήμερα ο αντίπαλος του ελληνικού λαού;

Μήπως μια κυβέρνηση "ανάπηρη" με "αλαζόνα" πρωθυπουργό, κλεισμένο στον εαυτό του όπως λέγεται;

Μήπως μια κυβέρνηση "ανίκανη" να βάλει την Ελλάδα στην ΟΝΕ, ή μια κυβέρνηση ανάλγητη προς το λαό; Μια κυβέρνηση που τάχα δεν έχει πολιτική και στρατηγική, που δεν ξέρει τι θέλει, όπως ακούμε επανειλημμένα στη Βουλή; Αντίπαλος του λαού είναι τα μονοπώλια ή πολιτική της ΟΝΕ, οι επιλογές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, η διαμάχη των ιμπεριαλιστών στη διανομή της λείας, το κυνήγι των αγορών, η επιχείρηση υποταγής των λαών, η αντικομμουνιστική εκστρατεία, η λυσσαλέα συκοφάντηση των αγώνων και των επαναστάσεων του 20ού αιώνα, για να ξεχάσουν οι λαοί ότι τίποτε δεν τους χαρίστηκε. Αντίπαλος του λαού είναι η λογική του ραγιαδισμού, είναι η εκστρατεία που γίνεται με όλα τα μέσα για να αισθάνονται οι λαοί ανήμποροι και αδύναμοι.

Τα σύνορα της χώρας, τα κυριαρχικά της δικαιώματα, το σεβασμό των συνόρων και την ειρήνη στην περιοχή δεν μπορεί να την εγγυηθεί καμία κυβέρνηση που συμμορφώνεται με τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Ο ελληνικός λαός μπορεί να υπερασπιστεί τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα, μόνο όταν είναι διατεθειμένος να αμφισβητήσει τη Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Η καταγωγή, τα κοινά σύνορα σε μια ταξική κοινωνία, που μάλιστα είναι ενσωματωμένη σε διεθνείς καπιταλιστικούς οργανισμούς, δεν μπορεί να αποτελούν τη βάση για την εθνική ομοψυχία. Ούτε στα χρόνια της κατοχής έγινε δυνατό. Η ομοψυχία δεν μπορεί παρά να βασίζεται στα κοινά λαϊκά συμφέροντα, στα κοινά οράματα και στόχους".

"Στην "εθνική ομοψυχία" εμείς αντιτάσσουμε το Μέτωπο, δηλαδή την κοινωνικοπολιτική Συμμαχία για την αναμέτρηση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Είναι η πατριωτική σύγχρονη απάντηση που συμφέρει τον ελληνικό λαό και τον ενώνει με όλους τους άλλους, ιδιαίτερα τους γειτονικούς.

Δεν αρκούν οι σκόρπιοι τοπικοί και κλαδικοί αγώνες, οι διαμαρτυρίες γύρω από ένα συγκεκριμένο πρόβλημα. Τα καθημερινά μας προβλήματα, τα τοπικά και τα κλαδικά, τα εσωτερικά ή διεθνή εξαρτώνται σήμερα από τη γενική γραμμή πλεύσης της χώρας μας.

Θα λιώσουμε πολλές σόλες παπουτσιών σε πορείες και συλλαλητήρια, όσο περιοριζόμαστε σε μια πίεση στους επάνω, όσο ποντάρουμε στην εκδήλωση συμπάθειας των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Θα πεταχτούν στο καλάθι των αχρήστων τόνοι υπομνημάτων και διαμαρτυρίας των μαζικών οργανώσεων.

Πρέπει να γίνει κάτι περισσότερο, να συγκροτηθεί όσο γίνεται πιο γρήγορα, τουλάχιστον όσο εξαρτάται από το Κόμμα μας και τους φίλους μας, μια μεγάλη κοινωνικοπολιτική συμμαχία που δρα με όρους κινήματος, που έχει στόχο την ανατροπή της σημερινής κατάστασης στην Ελλάδα, την αμφισβήτηση της εξουσίας των μονοπωλίων. Που βάζει πλώρη για μια άλλη διακυβέρνηση, για μια άλλη εξουσία που αντιπροσωπεύει τα λαϊκά στρώματα.Μόνο έτσι μπορούν να πάρουν νόημα οι λαϊκοί αγώνες και οι εκλογικές αναμετρήσεις. Μόνο έτσι μπορεί να οπλιστεί ο λαός με επιμονή και υπομονή, με τον αγωνιστικό ρεαλισμό".

"Δεν το έχουμε κρύψει ποτέ από τον ελληνικό λαό - πολύ περισσότερο δε θα το κάνουμε σήμερα - ότι είμαστε βέβαιοι πως το μέλλον αυτού του τόπου βρίσκεται στο σοσιαλισμό. Αργά ή γρήγορα ο λαός μας θα κατανοήσει ότι η αγωνιστική του πορεία, η αναμέτρησή του με τους εγχώριους και διεθνείς αντιπάλους του θα φέρει στην ημερήσια διάταξη την ανάγκη ριζικής αλλαγής. Ας σκεφθεί ο λαός μας μια αλήθεια, πως οι καταιγίδες που ζει τα τελευταία χρόνια οφείλονται στο γεγονός ότι ανατράπηκε το σοσιαλιστικό σύστημα στην Ευρώπη, ότι αδυνάτισε το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα.

Αυτό δε σημαίνει ότι η Συμμαχία θα κτιστεί με προγραμματική συμφωνία το σοσιαλισμό, ότι θα έχουν θέση μόνο όσοι συμφωνούν μαζί μας. Η μεγάλη υπηρεσία της θα είναι στη δυνατότητά της να ενώσει τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, την εργατική τάξη και τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, δηλαδή όλους εκείνους που αποτελούν πλειοψηφία στο λαό.

Στο Μέτωπο, στη Συμμαχία, δε θα υπάρχει μόνο σύμπνοια, θα συνυπάρχουν και οι διαφορές, πράγμα φυσικό. Θα δουλεύουμε ώστε οι διαφορές να μην αποτελούν εμπόδιο, θα δουλεύουμε ώστε να μη γίνονται επιζήμιοι συμβιβασμοί. Οι ίδιες οι εξελίξεις στην Ελλάδα και στις διεθνείς σχέσεις θέτουν ένα προαπαιτούμενο για τη συγκρότηση αυτής της Συμμαχίας, του Μετώπου όπως εμείς το αποκαλούμε. Δεν μπορεί να κτιστεί πάνω σε μια οποιαδήποτε γραμμή συσπείρωσης. Πρέπει να στηρίζεται σε μια συμφωνία δυνάμεων που θέλουν τουλάχιστον να παλέψουν να ανοίξει ο άλλος δρόμος εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας. Πρέπει να είναι συμφωνία δυνάμεων που έχουν ξεκόψει ή θέλουν να ξεκόψουν από τα νήματα εκείνα που τις δένουν με τη σημερινή πολιτική και τους μονόδρομους της γύρω από την ΟΝΕ και την πολιτική του ΝΑΤΟ. Συμμαχία που πατάει σε δύο βάρκες θα βυθιστεί αργά ή γρήγορα.

Δε θα είναι μια κλειστή και ακίνητη συμφωνία που δένει τα χέρια μπροστά στις εξελίξεις. Η συμμαχία αυτή θα εξελίσσεται ανάλογα με τις ανάγκες και τη δυναμική που η ίδια δημιουργεί. Θα εμπλουτίζεται με νέες δυνάμεις ή θα ξεκόβει από δυνάμεις που στην πορεία θα υποκύπτουν στις δυσκολίες του αγώνα ή θα παγιδεύονται από τις διαιρετικές προσπάθειες του κατεστημένου, του ξένου παράγοντα".