Αναφορικά με τις τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια και την άνοδο του αντιιμπεριαλιστικού και αντιπολεμικού κινήματος στη χώρα μας, αλλά και στις άλλες χώρες της περιοχής και ευρύτερα του κόσμου, για τη συνέχεια και προοπτική του φιλειρηνικού κινήματος συζητήσαμε με τον Θ. Παφίλη.

- Βλέπουμε το τελευταίο διάστημα, και με αφορμή τη ΝΑΤΟική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία, να ξεδιπλώνεται ένα πρωτόγνωρο, και για το βάθος των αιτημάτων του, κύμα διαμαρτυριών, όπου οι λαοί αρχίζουν να βλέπουν πιο ξεκάθαρα τον ένοχο. Πώς βλέπετε να εξελίσσεται το κίνημα αυτό;

- Αυτό που είχαμε εκτιμήσει το προηγούμενο διάστημα και που τώρα φαίνεται ξεκάθαρα είναι ότι πλέον διαλύονται στα μάτια των λαών οι οποιεσδήποτε αυταπάτες μπορεί να υπήρχαν για τη "νέα τάξη πραγμάτων". Η ΕΕΔΥΕ ως αντιιμπεριαλιστικό φιλειρηνικό κίνημα είχε προειδοποιήσει και ξεκαθαρίσει από την αρχή, δηλαδή από τον πρώτο πόλεμο που ξέσπασε στη Γιουγκοσλαβία και τη ΝΑΤΟική επέμβαση, ότι μπαίνουμε σε μια περίοδο που θα χαρακτηριστεί από τη βαρβαρότητα της ιμπεριαλιστικής "νέας τάξης". Η δράση του ΝΑΤΟ, με τη συμφωνία του Ντέιτον, με τη ΝΑΤΟική κατοχή, σημειώσαμε πως ήταν η αρχή και πως θα έχουμε και συνέχεια. Αυτό τώρα αποδεικνύεται με τον πιο δραματικό και φρικαλέο τρόπο με την επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας. Οταν πριν από λίγο διάστημα ο λαός είχε αγανακτήσει με την υπόθεση Οτσαλάν, πάλι είπαμε ότι είναι ένα μέρος αυτών που πρόκειται να δούμε με βάση την προώθηση της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης στην περιοχή και ότι πρέπει να αναμένουμε γενικότερη ανάφλεξη, γενικότερες επεμβάσεις. Πριν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι αυτών που γράφαμε, να σβήσουν τα λόγια που λέγαμε, ξέσπασε αυτή η επέμβαση του ΝΑΤΟ και ο λαός πλέον καταλαβαίνει γιατί έπεσαν οι μάσκες και αποκαλύπτεται η νέα στρατηγική του. Βλέπει ότι οδηγούμαστε σε μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, ξαναμοιράζονται πλέον οι αγορές, τα σύνορα καταργούνται και ξαναχαράζονται και όλα αυτά γίνονται και θα γίνονται μέσα από τον πόλεμο, τη βία και το αίμα των λαών. Από αυτή την άποψη ο κόσμος αρχίζει να κινητοποιείται περισσότερο, γιατί βλέπει ότι η πολιτική της υποταγής και της υποτέλειας, όχι μόνο δεν οδηγεί σε αποσυμφόρηση της έντασης, αλλά το αντίθετο, οδηγεί σε μεγαλύτερες εντάσεις και περιπέτειες.

Παρά λοιπόν τις προσπάθειες που κάνουν οι οπαδοί της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να υποβαθμίσουν τις βάρβαρες και δολοφονικές επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, θα απεγκλωβίζεται ολοένα και μεγαλύτερη μερίδα του λαού και θα κατεβαίνουν στο δρόμο για να αγωνιστούν κατά του πολέμου και της βαρβαρότητας.

- Σε αυτή την εξέλιξη ποια πρέπει να είναι η παρέμβαση του φιλειρηνικού κινήματος;

- Αυτό που οπωσδήποτε προκύπτει σαν σημαντικό για το κίνημα ειρήνης είναι να συνεχίσει να αποκαλύπτει το τι κρύβεται πίσω από τα γεγονότα, να συνεχίσει πρωτοπόρα να δρα και να ενημερώνει τον ελληνικό λαό να μην υποχωρεί στην πίεση της αστικής προπαγάνδας, να συνεχίσει να κινείται στην κατεύθυνση της πλατιάς συσπείρωσης του λαού σε αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Από αυτή την άποψη οι μαχητές του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος πρέπει να εντείνουν την ενημέρωση και κυρίως τη δράση τους μαζί με το λαό. - Σχετικά με την κατεύθυνση του κινήματος. Επειδή βλέπουμε ότι τις τελευταίες μέρες πολλοί είναι αυτοί που ευαισθητοποιούνται υποκριτικά, πώς το σχολιάζετε;

- Θεωρούμε ότι γίνεται μια πολύ σοβαρή προσπάθεια από διάφορες δυνάμεις, που φανερά ή συγκαλυμμένα ακολουθούν την πολιτική της υποταγής στη "νέα τάξη πραγμάτων", να εκτονώσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, να αφοπλίσουν το λαϊκό κίνημα γενικότερα. Προσπαθώντας είτε με τη λογική των ίσων αποστάσεων από τους εγκληματίες και τα θύματα, είτε κάτω από τη δουλική στάση της θεωρίας "δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς", είτε κάτω από το ψευδεπίγραφο σύνθημα "πρώτα η Ελλάδα", να καλλιεργήσουν συγχύσεις και σε τελευταία ανάλυση με διαφορετικό τρόπο και από διαφορετικό δρόμο να οδηγήσουν το λαό στην απάθεια και σε τελευταία ανάλυση στην υποταγή. Από αυτή την άποψη θεωρούμε θλιβερό αυτό που συμβαίνει και το έργο το έχουμε ξαναδεί, γιατί οι περισσότεροι από αυτούς ήταν εκείνοι που καλλιεργούσαν τις αυταπάτες, μετά τις αλλαγές και τις ανατροπές του '90 - '91, για το ρόλο των ιμπεριαλιστών και της "νέας τάξης" του ΝΑΤΟ, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που επιδιώκεται να κρατηθεί στο απυρόβλητο, τη στιγμή που και η ίδια είναι συνένοχη και συμπράττει στο έγκλημα. Το ίδιο ισχύει και για την ελληνική κυβέρνηση, που ενώ έχει μετατρέψει τη Βόρεια Ελλάδα σε τόπο απόβασης για τα στρατεύματα που θα εισβάλουν στη Γιουγκοσλαβία, που ενώ έχει συνυπογράψει το σχέδιο επίθεσης στη Γιουγκοσλαβία, που ενώ έχει αποστείλει το αντιτορπιλικό "Κίμων" στην Αδριατική, πάει να "ξεπλυθεί" με την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στους πρόσφυγες του πολέμου, με δήθεν ειρηνευτικές "διαφοροποιήσεις" ή "ειρηνευτικές" πρωτοβουλίες, που όμως εξυπηρετούν την πολιτική του ΝΑΤΟ.

- Δηλαδή, η ίδια η ζωή "ξερνάει" το ψευδεπίγραφο και το υποκριτικό;

- Είναι φανερό ότι μπροστά σε αυτές τις ραγδαίες εξελίξεις και με βάση την πείρα που έχει συσσωρεύσει όλα αυτά τα χρόνια ο λαός μας, μαθαίνει να ξεχωρίζει. Το κίνημά του αποχτάει βαθύτερα χαρακτηριστικά. Βασικά αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα, που πιθανά παλιότερα να τα αντιμετώπιζε με επιφύλαξη, σήμερα όχι μόνο τα αποδέχεται αλλά στην πορεία και στην καθημερινή δράση δημιουργεί και πιο προωθημένα. Είναι επίσης πολύ σημαντικό και καινούριο στοιχείο ότι οι κινητοποιήσεις παίρνουν τη μορφή μιας λαϊκής χιονοστιβάδας, που ξεδιπλώνεται κάθε μέρα απ' άκρη σ' άκρη στην Ελλάδα, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τη συμμετοχή της νεολαίας. Και πιστεύουμε ότι η δυναμική της λαϊκής κινητοποίησης, αλλά και η κραυγαλέα πραγματικότητα υποχρεώνει ή βοηθάει ίσως άλλους, να σπάσουν το πέπλο της σιωπής που υπήρχε όλα αυτά τα χρόνια.

Η ΕΕΔΥΕ έχει συμβάλει και στη χώρα μας και διεθνώς ώστε να προχωράει ο συντονισμός της δράσης όλων εκείνων των δυνάμεων που είναι διατεθειμένες να αντιπαλέψουν τον ιμπεριαλισμό. Οι φετινές εκδηλώσεις ειρήνης του Μάη, με τις μεγάλες πορείες ειρήνης, θα είναι αφιερωμένες στην πάλη των λαών ενάντια στο ΝΑΤΟ, που συμπληρώνει φέτος 50 χρόνια εγκληματικής δράσης κατά της ανθρωπότητας. Επίσης, και αναφερόμαστε μόνο ενδεικτικά στο τελευταίο διάστημα, με αφορμή την υπόθεση Οτσαλάν έχει διαμορφωθεί ένα συντονιστικό αγώνα με πιο μόνιμα χαρακτηριστικά, από εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καλλιτεχνικούς φορείς, εργατικά σωματεία. Δηλαδή, το πιο ζωντανό κομμάτι του λαϊκού κινήματος συσπειρώνεται, θέλει να αγωνιστεί και να παλέψει ενάντια στις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων, επιδιώκει να περάσει στη συνείδηση ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων η πεποίθηση ότι η δύναμη των λαών είναι πιο δυνατή από τα όπλα των ιμπεριαλιστών. Μέσα από τέτοιες μορφές, και άλλες που θα γεννηθούν στην ίδια τη ζωή και δράση, ο λαός θα βρει τρόπους να δυναμώσει το αντιιμπεριαλιστικό του μέτωπο. Το ποτάμι του αγώνα δε γυρίζει πίσω.

- Τα μηνύματα που έρχονται από τις επαφές σας με άλλες χώρες και ιδιαίτερα με βαλκανικές χώρες, ποια είναι;

- Αυτή η λαϊκή δυναμική, που λέγαμε πριν, δεν εκφράζεται μόνο στη χώρα μας αλλά επεκτείνεται στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη αλλά και ολόκληρο τον κόσμο και είναι φανερό ότι έχει και θα έχει μεγαλύτερα αποτελέσματα. Γι' αυτό και εντείνεται και εξαπολύεται αισχρή και βρώμικη προπαγάνδα από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τους υποστηριχτές τους, και τοπικά και διεθνώς. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι κινητοποιήσεις στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ), όπου υπήρχε και η άποψη ότι οι ξένες ΝΑΤΟικές και αμερικανικές δυνάμεις θα προστατέψουν αυτό το κράτος. Αυτό όμως που είδαμε από το λαό εκεί, είναι ότι η αυταπάτη της προστασίας μετατράπηκε σε πετροβόλημα και επίθεση κατά της αμερικανικής πρεσβείας, στο κάψιμο αυτοκινήτων της και σε μεγάλες λαϊκές διαδηλώσεις ενάντια στους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ. Πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή και η δύναμη της πάλης των λαών δε θα αργήσει να φανεί.

Είναι φανερό ότι η φωτιά στα Βαλκάνια άναψε δυνατά πλέον και μαζί με τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας απειλεί πιο άμεσα να κάψει και τους υπόλοιπους. Γι' αυτό εκείνο που μπορεί να αποτρέψει αυτή την προοπτική είναι η λαϊκή εξέγερση σε όλα τα Βαλκάνια. Και μιλώντας για τη χώρα μας, ο λαός χρειάζεται να είναι στο δρόμο κάθε μέρα.

Θα γίνουν προσπάθειες πιο έντονες ακόμα και από διαφορετικούς δρόμους να υψωθούν φραγμοί, τείχη, και να αναπτυχθούν ίσως και εθνικιστικές υστερίες με στόχο να φέρουν τους λαούς αντιμέτωπους για να επιβληθεί η νέα ιμπεριαλιστική τάξη. Στο μαύρο αυτό μέτωπο που θα προσπαθήσει να υψώσει ο ιμπεριαλισμός να αντιπαραθέσουμε την κοινή πάλη των λαών εναντίον τους. Αλλωστε, δεν υπάρχει και άλλος δρόμος για τους λαούς.