ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ (του ανταποκριτή μας). -

Σε πολεμικές περιόδους εκτός από την αναμέτρηση των ενόπλων δυνάμεων, υπάρχει και μια άλλη αναμέτρηση εξίσου βασική: η αναμέτρηση του Τύπου. Μια μάχη που αποσκοπεί στην κατάκτηση της κοινής γνώμης, των συνειδήσεων ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη συνέχιση των πολεμικών επιχειρήσεων, για την ηθική κάλυψη των απάνθρωπων εγκληματικών ενεργειών. Ειδικά όταν ο επιτιθέμενος είναι ο ιμπεριαλισμός, η κατάκτηση της κοινής γνώμης είναι απαραίτητος όρος, γιατί απομακρύνει το ενδεχόμενο εσωτερικών αντιδράσεων, αλλά και σε διεθνές επίπεδο καλύπτει το φρικτό του προσωπείο.

Τηρουμένων των αναλογιών, το παράδειγμα με τον πόλεμο στο Βιετνάμ είναι χαρακτηριστικό. Οι μεγάλες αντιπολεμικές αντιδράσεις άρχισαν όταν αποκαλύφτηκαν από τους δημοσιογράφους οι μεγάλες σφαγές αμάχων γυναικόπαιδων και η χρησιμοποίηση απαγορευμένων όπλων μαζικής καταστροφής. Φαίνεται, όμως, ότι το πάθημα τους έγινε μάθημα. Αρχής γενομένης από το Ιράκ, όπου κατά τους βομβαρδισμούς το 1991 σκοτώθηκαν πάνω από 300.000 άνθρωποι, η όλη υπόθεση είχε μετατραπεί σε τηλεσόου και, μάλιστα σε συνεννόηση με τον αμερικανικό στρατό, το CNN είχε μεγάλα ποσοστά τηλεθέασης και κατά συνέπεια τα μέγιστα διαφημιστικά οφέλη.

Η κατάσταση με τη Γιουγκοσλαβία είναι λίγο διαφορετική. Η διεθνής κοινή γνώμη βομβαρδίζεται καθημερινά από την παραπληροφόρηση που πλασάρει ο ιμπεριαλισμός μέσα από τα ΜΜΕ που άμεσα ή έμμεσα ελέγχει. Κατηγορούν τον Μιλόσεβιτς ότι απέλασε πολλούς ξένους δημοσιογράφους αναίτια, ότι φίμωσε παντελώς την αντιπολίτευση, ότι προχωρά σε σφαγές αμάχων Αλβανών και γι' αυτό πρέπει να τιμωρηθεί "για να λάμψει η αλήθεια, η δικαιοσύνη και η ελευθερία", όπως πρόσφατα προπαγάνδιζαν οι Αμερικανοί μέσα από το ραδιοσταθμό "Φωνή της Αμερικής". Ισως όλα αυτά να μην υπάρχουν στην Ελλάδα, αλλά σύμφωνα με ξένο συνάδελφο αυτό είναι το "ηθικό στήριγμα" της αναγκαιότητας των βομβαρδισμών στις υπόλοιπες χώρες.

Μέχρι χτες ο Μιλόσεβιτς ήταν για τους Αμερικανούς ο εγγυητής της Συνθήκης του Ντέιτον, ο εκφραστής της σταδιακής καπιταλιστικοποίησης της χώρας. Αλήθεια, για ποια φίμωση της αντιπολίτευσης, μιλούν όταν όλοι ξέρουν ότι όλες οι γνωστές πολιτικές προσωπικότητες κατέχουν καίριες κυβερνητικές θέσεις;

Ο αιώνιος αντίπαλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, εθνικιστής Σέσελι, είναι στη θέση του αντιπροέδρου της Σερβίας, ενώ ο πρωτοστατών στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, πριν 3 χρόνια, φιλοβασιλικός Ντράτσκοβιτς κατέχει τη θέση του αντιπροέδρου της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Οι μόνοι που δεν κατέχουν κυβερνητική θέση είναι ο πρώην δήμαρχος Βελιγραδίου, Τζίντζιτς, και η συνεργάτιδά του στον πρώην Συνασπισμό "Ζαγιέντο" Πέσιτς και αυτό γιατί το... έσκασαν στη Γερμανία με τους πρώτους βομβαρδισμούς.

Πάντως, είναι αλήθεια ότι ο κορυφαίος αντιπολιτευτικός ραδιοφωνικός σταθμός του Βελιγραδίου Β 92 σταμάτησε να εκπέμπει από την αρχή του πολέμου και αυτό γιατί από τις πρώτες εκείνες μέρες καλούσε τους στρατιώτες σε λιποταξία και το λαό σε ταραχές, υποστηρίζοντας ότι η παρούσα κατάσταση είναι η καλύτερη ευκαιρία για να απαλλαγούν από τον Μιλόσεβιτς. Αυτό, δυστυχώς ή ευτυχώς, κανένα καθεστώς στον κόσμο δε θα το ανεχόταν.

Αλλωστε, μην ξεχνάμε ότι ο εν λόγω σταθμός δεχόταν ισχυρή οικονομική βοήθεια από τη CIA, σύμφωνα με έγγραφο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών που αποκαλύφθηκε πριν από πέντε μήνες στη Γιουγκοσλαβία. Παρ' όλα αυτά λειτουργούσε κανονικά όλο αυτό το προηγούμενο διάστημα και ήρθε η στιγμή που δικαιολόγησε στο έπακρο τον πακτωλό των χρημάτων που δεχόταν. Οσον αφορά τα άλλα αντιπολιτευόμενα μέσα, λειτουργούν κανονικότατα με μόνο όρο να μην αποκαλύπτουν στρατιωτικά μυστικά, όπως άλλωστε ισχύει σε κάθε χώρα που περνά τέτοιες στιγμές.

Οσον αφορά το κύμα των Αλβανών προσφύγων σχετικές εικόνες υπάρχουν, αλλά με διαφορετική ερμηνεία. Οι Σέρβοι, αντίθετα από τους ΝΑΤΟικούς, δηλώνουν ότι για τα καραβάνια των προσφύγων υπεύθυνοι είναι οι βομβαρδισμοί. Επί την ευκαιρία, για την ιστορία να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, από τον περασμένο Οκτώβρη που άρχισαν οι μάχες έφυγαν από την περιοχή του Κοσσυφοπεδίου 60-70 χιλιάδες Αλβανόφωνοι, ενώ τις τελευταίες βδομάδες έχουν εγκαταλείψει την περιοχή πάνω από 600.000 Αλβανόφωνοι.

Οσον αφορά τις τάχα "ομαδικές σφαγές αμάχων Αλβανοφώνων", σύμφωνα με Ελληνες συναδέλφους που είναι στην επίμαχη περιοχή, δεν υπήρξαν. Το μόνο που έγινε ήταν η εξόντωση αρκετών μαχητών του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου, που έχει χάσει, πλέον, τη δυναμική του.

Ενα άλλο επιχείρημα των ΝΑΤΟικών είναι ότι εκδίωξαν ξένους δημοσιογράφους από τη χώρα και λογοκρίνουν τους εναπομείναντες. Ομως, όπως ισχύει και για τις άλλες δημόσιες υπηρεσίες σε καιρό πολέμου, ισχύει και για τον τομέα των πληροφοριών.

Η ροή των πληροφοριών είναι, όντως, ελεγχόμενη από το γιουγκοσλαβικό στρατό. Και αυτό για δύο λόγους: πρώτον για να μην αναφέρονται οι ακριβείς απώλειες σε έμψυχο και άψυχο υλικό ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη διατήρηση της καλής ψυχολογικής κατάσταση στρατού και λαού και δεύτερον για να μην μπορούν ελεύθερα να παραπληροφορούν οι δημοσιογράφοι από χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ.

Σε αυτό, άλλωστε, αποσκοπούσε και η απέλαση 59, συνολικά, ξένων ανταποκριτών από τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Βρετανία, οι οποίοι σύμφωνα με τον γιουγκοσλαβικό στρατό παραπληροφορούσαν συστηματικά για την κατάσταση στη χώρα. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ένας από τους απελαθέντες δημοσιογράφους είχε μεταδώσει ότι χιλιάδες Αλβανόφωνοι διέφυγαν από τα βουνά όπου χιόνιζε, ενώ, είναι γνωστό, ότι τη συγκεκριμένη ημέρα στην περιοχή, όχι μόνο δε χιόνιζε, αλλά είχε μια από τις υψηλότερες, για την εποχή, θερμοκρασίες. Αξίζει, πάντως, να αναφερθεί ότι στην πλειοψηφία τους αυτοί οι δημοσιογράφοι ξαναγύρισαν για να εργαστούν.

Πριν την επίθεση του ΝΑΤΟ, σε όλη την επικράτεια της Γιουγκοσλαβίας ήταν διαπιστευμένοι συνολικά 372 ξένοι δημοσιογράφοι, ανταποκριτές διεθνών πρακτορείων, εφημερίδων και τηλεοπτικών σταθμών. Από τότε που ξεκίνησαν οι ΝΑΤΟικοί βομβαρδισμοί ο αριθμός αυτός ανέβηκε στους 615, ενώ στο Press Centar είναι, συνολικά, εγγεγραμμένοι 947 πολεμικοί ανταποκριτές ξένοι και Γιουγκοσλάβοι που έχουν την ίδια πρόσβαση στις πληροφορίες. Οσον αφορά τη λογοκρισία στους ξένους ανταποκριτές, αυτό είναι μεγάλο ψεύδος και απόδειξη είναι όλοι οι Ελληνες και ξένοι δημοσιογράφοι που καλύπτουν τα γεγονότα. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί αυτό μας είπε ο δημοσιογράφος - υπάλληλος του Γιουγκοσλαβικού Στρατού, που για ευνόητους λόγους θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του: "Οι Αμερικανοί θέλουν να κάνουν τη Γιουγκοσλαβία ξέφραγο αμπέλι και οι όποιοι πράκτορές τους να παραπληροφορούν ελεύθερα. Εδώ δεν περνά ασυδοσία. Κάναμε λάθος με τους παρατηρητές που έβαζαν πομπούς για να βρίσκουν, τώρα, τους στόχους τα ΝΑΤΟικά αεροσκάφη. Δε θα κάνουμε το ίδιο λάθος!".