Ο προσανατολισμός των κοινοτικών κονδυλίων αποδείχνει πόσο αβάσιμες και αποπροσανατολιστικές είναι οι κριτικές προς τις ελληνικές κυβερνήσεις, των πολιτικών δυνάμεων που συμφωνούν με την ΚΑΠ και την ΕΕ για κακή διαχείριση αυτών των κονδυλίων. Γιατί ο προσανατολισμός αυτός δεν αφήνει περιθώρια να χρησιμοποιήσει η κάθε χώρα τα κονδύλια αυτά σύμφωνα με τις ανάγκες της. Αλλά τα κονδύλια αυτά δίνονται με αυστηρές προϋποθέσεις για να υλοποιήσουν συγκεκριμένους κοινοτικούς στόχους. Βέβαια με τους στόχους αυτούς συμφωνούσαν και οι ελληνικές κυβερνήσεις, όπως επίσης και οι πολιτικές δυνάμεις που θεωρούν μονόδρομο την ΕΕ και την ΚΑΠ, γι' αυτό η οποιαδήποτε κριτική για τα αρνητικά αποτελέσματα είναι υποκριτική, αποπροσανατολιστική και σκοπεύει στη συγκάλυψη των ευθυνών τους και στο ψάρεμα σε θολά νερά.

Στην περίοδο 1981 - 1997 η σύνθεση της αγροτικής παραγωγής όχι μόνο δε βελτιώθηκε, αλλά επιδεινώθηκε, με αποτέλεσμα η ζωική παραγωγή από 32,5% του συνόλου της αγροτικής παραγωγής το 1981, να μειωθεί το 1997 στο 30% και να αυξηθεί κατακόρυφα η εξαγωγή συναλλάγματος προς τις χώρες της ΕΕ για την εισαγωγή των αναγκαίων για τη χώρα μας ζωοκομικών προϊόντων.

Η πορεία αυτή για το ΚΚΕ ήταν αναμενόμενη, γιατί η ΕΕ δεν ήταν δυνατό να στηρίξει την κτηνοτροφία στη χώρα μας, όταν οι ισχυρές χώρες της ΕΕ είχαν χιλιάδες τόνους αποθεμάτων ζωοκομικών προϊόντων και γενικότερα είχαν αναπτυγμένη κτηνοτροφία που έψαχνε για αγορές για να διαθέσει τα προϊόντα της. Αποδείχνει με λίγα λόγια ότι η γεωργία της χώρας μας στα πλαίσια της ΕΕ αντιμετωπίζεται με κριτήρια συμπληρωματικότητας προς τις γεωργίες των ισχυρών χωρών της ΕΕ και όχι με βάση τις ανάγκες και τις προτεραιότητες της χώρας μας.

Η πορεία αυτή επιβεβαιώνει επίσης πόσο υποκριτικές είναι οι προτάσεις των πολιτικών δυνάμεων που συμφωνούν με την ΕΕ και την ΚΑΠ για αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής. Και αυτό, γιατί όσο η γεωργία μας αντιμετωπίζεται με κριτήρια συμπληρωματικότητας από την ΕΕ και όσο υπάρχουν οι αυστηρές ποσοστώσεις σε όλα τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα και μάλιστα σε επίπεδα πολύ χαμηλότερα από τις υπάρχουσες παραγωγικές δυνατότητες και ανάγκες της χώρας μας, δεν μπορεί να γίνει καμιά αναδιάρθρωση στην αγροτική παραγωγή. Πολύ περισσότερο η αναγκαία για τη χώρα μας αναδιάρθρωση που εκφράζεται με ενίσχυση της ζωικής παραγωγής και της φυτικής που στηρίζει την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας.

Στα 18 χρόνια εφαρμογής της ΚΑΠ με κανονισμούς και οδηγίες της ΕΕ καταργήθηκαν όλες οι εθνικές επιδοτήσεις στα αγροτικά εφόδια (σπόροι, λιπάσματα, ζωοτροφές κ. ά.) και αποκρατικοποιήθηκε η παραγωγή και διακίνηση αυτών των εφοδίων, με αποτέλεσμα να ανέβει σημαντικά το κόστος παραγωγής των αγροτικών προϊόντων.

Την ίδια περίοδο η ΑΤΕ έχασε τα οποιαδήποτε κοινωνικά αναπτυξιακά χαρακτηριστικά είχε και μετατράπηκε σε μια κλασική εμπορική τράπεζα, η οποία κατάργησε τις επιδοτούμενες χρηματοδοτήσεις σε διάφορες γεωργικές δραστηριότητες που υπήρχαν και διαμόρφωσε τα επιτόκια σε τοκογλυφικά επίπεδα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη μαζική χρεοκοπία αγροτών και συνεταιρισμών.

Με τη νέα ΚΑΠ που εφαρμόστηκε μετά το 1992 στα πλαίσια της ΟΝΕ, σχετίζεται άμεσα και η συμφωνία της ΓΚΑΤΤ που εφαρμόζεται μετά το 1995, η οποία μείωσε δραστικά τις επιδοτήσεις και τον όγκο των επιδοτούμενων εξαγωγών σε όλα τα αγροτικά προϊόντα, με αποτέλεσμα να χαθούν σημαντικές διεθνείς αγορές για τα αγροτικά προϊόντα της χώρας μας. Να ενταθούν τα προβλήματα διάθεσης της παραγωγής τα οποία εκμεταλλεύονται οι εμποροβιομήχανοι και διαμορφώνουν σε εξευτελιστικά επίπεδα τις τιμές, χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα εσπεριδοειδή αλλά και άλλα προϊόντα. Ταυτόχρονα με τη συμφωνία της ΓΚΑΤΤ μειώθηκαν δραστικά οι δασμοί εισαγωγής αγροτικών προϊόντων στη χώρα μας, με αποτέλεσμα να ευνοηθούν οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων που έριξαν κατακόρυφα τις τιμές των εγχώριων αγροτικών προϊόντων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι αθρόες εισαγωγές λευκών τυριών που μείωσαν δραστικά τις τιμές γάλακτος, οι εισαγωγές κατεψυγμένων χυμών φρούτων που μηδένισαν τις τιμές εσπεριδοειδών κ. ά.

Η αρνητική εξέλιξη της γεωργίας θα επιταχυνθεί με την "Ατζέντα 2000" και τη νέα συμφωνία του ΠΟΕ. Και αυτό, γιατί θα μειωθεί σημαντικά η στήριξη της γεωργίας και θα φιλελευθεροποιηθεί πιο πολύ το διεθνές εμπόριο των αγροτικών προϊόντων.

Ηδη στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της ΕΕ που έγινε τον περασμένο Μάρτη, υιοθετήθηκαν με ελάχιστες αποκλίσεις οι προτάσεις της Γερμανίας και για το 3ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και για τη στήριξη της γεωργίας στην περίοδο 2000 - 2006, που προβλέπουν δραστικότερες περικοπές, ακόμα και σε σχέση με την πρόταση της Κομισιόν.

Ετσι τα συνολικά κονδύλια του 3ου ΚΠΣ για όλες τις χώρες της ΕΕ διαμορφώθηκαν στα 213 δισ. ΕΥΡΩ, ενώ η πρόταση της Επιτροπής ήταν 240 δισ. ΕΥΡΩ και η πρόταση της Γερμανίας 210 δισ. ΕΥΡΩ. Η μείωση αυτή έχει σημασία και για τη γεωργία, γιατί ένα ποσοστό αυτών των κονδυλίων που παίρνει η χώρα μας πηγαίνει στη γεωργία για την υλοποίηση των λεγόμενων διαρθρωτικών προγραμμάτων. Το ποσοστό αυτό για το 1ο ΚΠΣ ήταν 22% και για το 2ο ΚΠΣ ήταν 12% περίπου.

Τα συνολικά κονδύλια για τη γεωργία (ΚΑΠ και συνοδευτικά μέτρα) αποφασίστηκαν στα 42,5 δισ. ΕΥΡΩ το χρόνο, κατά μέσο όρο, ενώ η πρόταση της Κομισιόν ήταν 48 δισ. ΕΥΡΩ το χρόνο. Μειώθηκαν όμως πιο πολύ τα κονδύλια για τη στήριξη της γεωργίας από 46 δισ. ΕΥΡΩ/χρόνο κατά μέσο όρο που ήταν, η πρόταση της Επιτροπής κυμαίνεται στα 38,2 δισ. ΕΥΡΩ το χρόνο και αυξήθηκαν τα κονδύλια των συνοδευτικών μέτρων, τα οποία αφορούν τις υποχρεωτικές αγραναπαύσεις, τις δασώσεις κ. ά.

Στα πλαίσια αυτών των αποφάσεων οι ονομαστικές τιμές των δημητριακών θα μειωθούν κατά 15% και η απώλεια εισοδήματος από τη μείωση των τιμών θα αντισταθμιστεί μόνο κατά 50%. Ετσι η ονομαστική μείωση του εισοδήματος των σιτοπαραγωγών θα είναι 7,5% και η πραγματική πολύ μεγαλύτερη, επειδή οι τιμές και επιδοτήσεις θα είναι "παγωμένες" μέχρι το 2006, ενώ ο πληθωρισμός και το κόστος παραγωγής δε θα είναι παγωμένα.

Κάτι ανάλογο θα γίνει και για τους παραγωγούς βοδινού κρέατος, στο οποίο προβλέπεται μείωση της τιμής κατά 20% και αντιστάθμιση της μείωσης κατά 80%. Ειδικό αρνητικό ρόλο για τους παραγωγούς βοδινού κρέατος και τη βοοτροφία της χώρας μας, θα παίξει η αντικατάσταση της παρέμβασης με την ιδιωτική αποθεματοποίηση. Γιατί το βοδινό κρέας των χωρών της ΕΕ, που πήγαινε στην παρέμβαση, θα έρθει στη χώρα μας, σε πολύ χαμηλές τιμές, μια και δε θα έχει άλλη διέξοδο, με αποτέλεσμα να μειωθούν κατακόρυφα οι τιμές και να αποδιαρθρωθεί ολόκληρος ο κλάδος της βοοτροφίας. Δηλαδή θα συμβεί κάτι ανάλογο με τις αθρόες εισαγωγές στη χώρα μας χοιρινού κοινοτικού κρέατος, σε χαμηλές τιμές, που απειλούν με χρεοκοπία και διάλυση τον κλάδο της χοιροτροφίας.

Παρόμοιες συνέπειες θα ακολουθήσουν και για τα υπόλοιπα αγροτικά προϊόντα, των οποίων σταδιακά θα αλλάξουν οι κανονισμοί και θα προσαρμοστούν στις αποφάσεις της "Ατζέντα 2000". Δηλαδή θα επαναληφθεί με χειρότερο τρόπο αυτό που έγινε με την αναθεώρηση της ΚΑΠ το 1992, η οποία ξεκίνησε με τρεις κατηγορίες προϊόντων (ζωοκομικά, δημητριακά και καπνά) και ολοκληρώθηκε μέσα σε τέσσερα χρόνια με τα υπόλοιπα αγροτικά προϊόντα, όπως βαμβάκι, ρύζι, οπωροκηπευτικά κ.ά.

Η ελληνική κυβέρνηση, για άλλη μια φορά, χειροκρότησε αυτές τις περικοπές και τις χαρακτήρισε σαν μεγάλη επιτυχία, με τη δικαιολογία ότι μπορούσε να ήταν και χειρότερες. Μάλιστα, για να μεγαλώσει το μέγεθος της επιτυχίας της, κατά την προσφιλή της μέθοδο, κατέφυγε στις αλχημείες.

Ετσι προβάλλει υπέρμετρα και μονόπλευρα τα δημοσιονομικά οφέλη από τις αυξήσεις στις επιδοτήσεις των δημητριακών και της βοοτροφίας που έχουν ήδη εξανεμιστεί από την ισοτιμία της δραχμής προς το ΕΥΡΩ και αποσιωπά τις διπλάσιες ζημιές από τις μειώσεις των τιμών.

Προβάλλει σαν επιτυχία την αύξηση της ποσόστωσης στο αγελαδινό γάλα, κατά 70.000 τόν., αλλά αποσιωπά τη μείωση της τιμής κατά 15%, όπως επίσης αποσιωπά το γεγονός ότι η συνολική ποσόστωση της χώρας μας σε αγελαδινό γάλα καλύπτει μόνο το 50% των αναγκών μας και ότι η ποσόστωση της χώρας μας είναι υποπολλαπλάσια της ποσόστωσης άλλων χωρών της ΕΕ που έχουν τον ίδιο περίπου πληθυσμό με τη χώρα μας.

Θεωρεί μεγάλη κατάκτηση την απόφαση της ΕΕ που δίνει στη χώρα μας το δικαίωμα φύτευσης 10.800 στρεμμάτων νέων αμπελώνων και ξεχνάει ότι η ίδια είχε ζητήσει τριπλάσιο δικαίωμα. Ταυτόχρονα, αποσιωπά το γεγονός ότι με κονδύλια της ΕΕ που βαφτίστηκαν διαρθρωτικά ξεριζώθηκαν 255.000 στρέμματα αμπελώνων, δηλαδή το 27% της έκτασης.

Η ΕΕ θεωρεί γενικά σαν πετυχημένη την ΚΑΠ, πιστεύει όμως ότι όλα αυτά τα χρόνια υπήρχε υπέρμετρος προστατευτισμός της κοινοτικής γεωργίας, ο οποίος δημιούργησε ορισμένες στρεβλώσεις που επιβάλλεται να διορθωθούν.

Σαν βασικές στρεβλώσεις η ΕΕ θεωρεί την παραγωγή πλεονασμάτων που απορροφούν τεράστια ποσά για την καταστροφή τους και την πτώση της ανταγωνιστικότητας της κοινοτικής γεωργίας που προκάλεσε ο υπερπροστατευτισμός σε σχέση με τις γεωργίες άλλων ανεπτυγμένων χωρών, όπως ΗΠΑ, Αυστραλία κ. ά.

Στόχος της αναθεώρησης της ΚΑΠ το 1992 για την ΕΕ ήταν η αποκατάσταση αυτών των στρεβλώσεων. Γι' αυτό τάχα μειώθηκαν οι τιμές για να εξισωθούν με τις λεγόμενες διεθνείς και οι μειώσεις αυτές δεν αντισταθμίστηκαν στο σύνολό τους με επιδοτήσεις. Γι' αυτό καταργήθηκε η παρέμβαση (καπνά, σταφίδα, λάδι). Γι' αυτό μειώθηκαν οι ποσοστώσεις και αυξήθηκαν τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας σε όλα τα αγροτικά προϊόντα. Γι' αυτό ενισχύθηκαν με δελεαστικά κίνητρα οι μαζικές εκριζώσεις αμπελώνων και οπωρώνων. Γι' αυτό επιβλήθηκε η υποχρεωτική και η προαιρετική αγρανάπαυση. Γι' αυτό μειώθηκαν οι εξαγωγικές επιδοτήσεις και οι δασμοί εισαγωγής.

Αυτά ισχυρίζεται η ΕΕ για να στηρίξει την αγροτική της πολιτική και να δικαιολογήσει τις αλλαγές που επέβαλε το 1992 με τη νέα ΚΑΠ, αλλά και τις αλλαγές που θέλει να επιβάλει στην κοινοτική γεωργία στα πλαίσια της "Ατζέντας 2000". Γιατί η ΕΕ εκτιμά σαν θετικές τις αλλαγές που έγιναν στην ΚΑΠ το 1992 και προτείνει τη συνέχισή τους και μάλιστα με γρηγορότερους ρυθμούς την περίοδο 2000 - 2006 στα πλαίσια της "Ατζέντας 2000".

Σύμφωνα με τα κριτήρια της ΕΕ, η αναθεώρηση της ΚΑΠ ήταν πετυχημένη και κριτήριο γι' αυτό αποτελεί η μερική ή συνολική υλοποίηση των στόχων της αναθεώρησης. Ετσι, μέσα σε λίγα χρόνια η κοινοτική αγροτική παραγωγή μειώθηκε και προσαρμόστηκε στους όρους της κοινοτικής και διεθνούς αγοράς και όχι στις κοινοτικές και διεθνείς ανάγκες σε τρόφιμα. Τα κέρδη των πολυεθνικών τροφίμων και των εμποροβιομηχάνων αυξήθηκαν κατακόρυφα γιατί οι τιμές των αγροτικών προϊόντων μειώθηκαν δραστικά, ενώ οι τιμές των τροφίμων αυξήθηκαν. Εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών ξεκληρίστηκαν γιατί εξανεμίστηκε το εισόδημά τους, με αποτέλεσμα να ενταθούν οι ρυθμοί συγκέντρωσης της γης και της αγροτικής παραγωγής στις μεγάλες επιχειρηματικές καπιταλιστικού χαρακτήρα αγροτικές εκμεταλλεύσεις.