ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (Του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ).- Η Κομισιόν και η κυβέρνηση βρίσκονται "στα μαχαίρια", τόσο για τα εναπομείναντα έργα του "Β' Πακέτου Ντελόρ", όσο και για τη δομή και λειτουργία του "Γ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης" (Γ' ΚΠΣ) της περιόδου 2000 - 2006. Στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της ερχόμενης Δευτέρας, στο Λουξεμβούργο, οι 15 υπουργοί Εξωτερικών θα εγκρίνουν τους κανονισμούς της "διαρθρωτικής περιφερειακής πολιτικής" της "Ατζέντας 2000", όπως αποφασίστηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Βερολίνου (24-25 Μάρτη 1999), αλλά θα είναι η Κομισιόν που θα εξετάσει και θα αποφασίσει μέχρι τα μέσα του Ιούλη,την τελική κατανομή των κονδυλίων σε κάθε κράτος - μέλος, και στην Ελλάδα. Οι τεχνοκράτες της αρμόδιας επιτρόπου Γερμανίδας Βουλφ Μάτις συναντήθηκαν προχτές στην Αθήνα με τον υφυπουργό ΥΠΕΘΟ Χρ. Πάχτα και σύμφωνα με κοινοτικές πηγές υπάρχει διαφωνία και σύγκρουση μεταξύ Βρυξελλών και Αθήνας.

Η κυβέρνηση, για προεκλογικούς λόγους εκλιπαρεί την Κομισιόν να της επιτρέψει μεταφορά κονδυλίων άνω των εκατό εκατ. Ευρώ από το έργο της Εγνατίας οδού προς τον περιφερειακό της Αθήνας και τη ζεύξη Ρίου - Αντιρρίου, ευρισκόμενη προφανώς σε αδυναμία εκτέλεσης των έργων,αλλά η Κομισιόν αρνείται.

Η κυβέρνηση πρέπει να ολοκληρώσει αυτά τα έργα, τόσο για το νέο αεροδρόμιο των Σπάτων, όσο και για τους Ολυμπιακούς του 2004, αλλά η Κομισιόν αρνείται μεταφορά πόρων, επικαλούμενη προηγούμενη συμφωνία Βρυξελλών και Αθήνας, σύμφωνα με την οποία πέντε "βασικά" έργα (Εγνατία, μέτρο Θεσσαλονίκης, ζεύξη Ρίου, περιφερειακός Αθήνας, Κτηματολόγιο) πρέπει να γίνουν "όπως έχει προβλεφτεί".Σύμφωνα με την Κομισιόν, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) "δεν έχει περιθώρια ελιγμών".Από τις Βρυξέλλες κατέστησαν σαφές ότι όσο απομένει ακόμη από το "Β' Πακέτο Ντελόρ" θα πρέπει "να ξοδευτεί όπου προβλέπεται" και δεν μπορεί να υπάρξει καμιά μεταφορά κονδυλίων, όπως παρακαλεί η κυβέρνηση. Η Αθήνα πρέπει να βρει τα λεφτά που της λείπουν απ' αλλού. Αλλά η σύγκρουση αφορά και το Γ' ΚΠΣ της περιόδου 2000 - 2006.

Δύο, τουλάχιστον, τα βασικά σημεία διαφωνίας: 1) Η Κομισιόν κατέστησε σαφές ότι όσον αφορά στην κατανομή κονδυλίων που αποφασίστηκαν συνολικά στην "Ατζέντα 2000" του Βερολίνου, τη Δευτέρα οι 15 ΥΠΕΞ θα "εγκρίνουν" τυπικά τους κανονισμούς των τριών Διαρθρωτικών Ταμείων (ΔΤ) και του Ταμείου Συνοχής (ΤΣ), και η Κομισιόν θα αποφασίσει μέχρι τα μέσα του Ιούλη για την τελική κατανομή, αλλά η Ελλάδα έρχεται "τρίτη" σε προτεραιότητα, μετά τις άλλες φτωχές χώρες, δηλαδή την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. 2) Η Κομισιόν απαιτεί από την κυβέρνηση μία, μόνο, "εθνική" διαχειριστική αρχή του Γ' ΚΠΣ,που δεν αποκλείεται να είναι το ίδιο το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, το οποίο όμως θα πρέπει να λειτουργήσει στα πλαίσια ενός προκαθορισμένου "μπίζνες πλαν".Αυτή η "συντονιστική" αρχή πρώτα θα σχεδιάζει και θα προγραμματίζει, με την εποπτεία και έγκριση της Κομισιόν, και μετά θα εκταμιεύονται σταδιακά τα κονδύλια μέχρι να πληρωθούν οι όροι ολοκλήρωσης των προγραμμάτων. Η Κομισιόν δε θέλει να συνομιλεί με πολλούς. Το "επιχειρησιακό σχέδιο" θα υλοποιείται από μία αρχή, τόσο εντός της Κομισιόν, όσο και στα κράτη - μέλη. Επιπλέον, η Κομισιόν απαιτεί "εκσυγχρονισμό" όλων των επιχειρήσεων "κοινής ωφελείας" ώστε το Γ' ΚΠΣ να μπορεί, με "νέα υποδομή" να λειτουργήσει με "διεύρυνση στόχων" στα πλαίσια της ιδιωτικής οικονομίας. Κανένας δημόσιος οργανισμός (ΕΛΤΑ, μεταφορές, φυσικό αέριο), δε θα χρηματοδοτεί προγράμματα, αν δε λειτουργεί "με όρους αγοράς" στα πλαίσια του "μπίζνες πλαν" (επιχειρησιακού σχεδίου).

Πρόκειται για προβλήματα του Γ' ΚΠΣ που η κυβέρνηση δεν τα θίγει ποτέ, γιατί αποκαλύπτουν ότι το νέο "πακέτο" 2000 - 2006 όχι μόνο "παγώνει", δηλαδή μειώνει τα κονδύλια (η Ελλάδα θα λαμβάνει το 2006 την ίδια χρηματοδότηση μ' αυτή του 1994), αλλά, επιπλέον, θέτει σκληρούς περιορισμούς στην εκταμίευση των κονδυλίων. Το καινούριο σύστημα πληρωμών αυτοδιαφημίζεται ως "απλό αλλά απαιτητικό". Μια φορά ετησίως, το αργότερο μέχρι τέλη Απρίλη, η Κομισιόν θα υιοθετεί τα προγράμματα και θα αναλαμβάνει "υποχρέωση" καταβολής στα κράτη - μέλη μιας προκαταβολής "το πολύ 10%" της συνολικής συμμετοχής των Διαρθρωτικών Ταμείων σε κάθε πρόγραμμα. Οι επόμενες πληρωμές καλύπτουν δαπάνες που πράγματι έγιναν και πιστοποιήθηκαν.Δηλαδή πρώτα θα πληρώνει το κράτος από τον "εθνικό" προϋπολογισμό, και μετά η Κομισιόν θα του επιστρέφει τις δαπάνες που αναλογούν στην κοινοτική συνεισφορά. Επιπλέον, οι ετήσιες πληρωμές θα εγγράφονται "κατ' αποκοπήν" στον κοινοτικό προϋπολογισμό, έτσι ώστε η Κομισιόν να ελέγχει πλήρως τη ροή χρηματοδότησης προς τα κράτη - μέλη. Ο νέος τρόπος χρηματοδότησης εξαρτάται, με απειλή διακοπής, από κονδύλια θα χρησιμοποιούνται, "για υποδομές", δηλαδή ανάγκες του ξένου και ντόπιου μεγάλου εργολαβικού κεφαλαίου (π.χ., Σπάτα)) και στα κονδύλια του Γ' ΚΠΣ, ο Ελληνας φορολογούμενος θα πληρώνει από την τσέπη του άλλα τόσα ("αρχή της προσθετικότητας") για την εκτέλεση των έργων. Πρόκειται για "πακέτο" εξάρτησης και στρεβλής ανάπτυξης.