"Μετά τους πρώτους είμαστε οι καλύτεροι". Σωστός ο λόγος της καλλιτεχνικής αυτογνωσίας του Δήμου Μούτση,ειπωμένος σεμνά - όχι σεμνότυφα, στο κοινό της πρώτης συναυλίας του στο Ηρώδειο. Ενα κοινό, που τίμησε την επανεμφάνιση του Δ. Μούτση, όπως του αξίζει, με συναυλίες στο Ηρώδειο και τους συνεργάτες του. Μια πολύ καλή ορχήστρα και καλλιτέχνες του μεγέθους της Δήμητρας Γαλάνη,του Δημήτρη Μητροπάνου και της λυρικής τραγουδίστριας Τζούλιας Σουγλάκου.

Το κοινό τίμησε την επανεμφάνιση του Μούτση, γνωρίζοντας ότι έχει γράψει - από τη δεκαετία του '60 μέχρι τώρα - ουκ ολίγα θαυμάσια τραγούδια. Τραγούδια, γεμάτα από τα βιώματα, τους αγώνες, τη λεβεντιά, τους καημούς, τα πάθη και τους πόθους, την ομορφιά του λαού, γι' αυτό και πολυαγαπημένα και χιλιοτραγουδισμένα από το λαό. Τραγούδια, που θα συγκινούν κάθε ευαίσθητο και σκεπτόμενο άνθρωπο, κάθε γενιάς. Τραγούδια, σε ποίηση κορυφαίων ποιητών μας και εξαίρετων στιχουργών, ερμηνευμένα από σπουδαίες φωνές.

Το κοινό τον τίμησε, αλλά και αποζημιώθηκε με το ήθος και την ποιότητα της συναυλίας και απόλαυσε πολλά υπέροχα τραγούδια της πλούσιας συνθετικής "συλλογής" του Δ. Μούτση, χάρη και στη "θεία κοινωνία" που προσφέρει η φωνή και η ερμηνευτική τέχνη της Γαλάνη,στη δωρική ερμηνευτική λεβεντιά του Μητροπάνου,στη λυρικότητα της Σουγλάκου και στη δική του τραγουδιστική αισθαντικότητα.

Α. Ε.