Εμείς, που μεγαλώσαμε δύσκολα, που, ναι, είχαμε ένα παιχνίδι για πολύ καιρό, μια κούκλα ή ένα μικρό σκαραβαίο μπαταρίας, βόλους και πλαστικά στρατιωτάκια.

Εμείς, που φτιάχναμε μόνοι μας χαρταετό με καλάμια και εφημερίδες, που είχαμε ένα ξεχαρβαλωμένο ποδήλατο και χαίρονταν βόλτα όλα τα παιδιά της γειτονιάς, που παίζαμε τα μήλα στη μέση του δρόμου και μας φώναζε η μάνα καθώς γυρνούσε κουρασμένη από τα χωράφια σχεδόν βράδυ.

Εμείς είμαστε, και είμαστε τυχεροί, που διαβάσαμε το «ένα παιδί μετράει τ' άστρα», που αφήσαμε ένα δάκρυ να κυλήσει και ενώθηκε με το δάκρυ του καθηγητή μας, σα μας μιλούσε για κείνο το βράδυ της 17 Νοέμβρη στο Πολυτεχνείο, που ακούσαμε Λοΐζο και Θεοδωράκη, Μαρκόπουλο, Μικρούτσικο, που φτιάχναμε κρυφά ταμπλό μέσα στο ίδιο μας το σπίτι, και τα βλέπαμε την άλλη μέρα το πρωί στη μικρή πλατεία του χωριού, κρυφογελώντας ικανοποιημένοι που η μαθητική ΟΒ έδωσε πάλι το «παρών», που σκαστοί πηγαίναμε στις συνελεύσεις και γυρνούσαμε στο σπίτι λάμποντας, γιατί ήμαστε σίγουροι πως αυτός ο κόσμος μπορεί ν' αλλάξει.

Εμείς, που ερωτευτήκαμε, που γράψαμε ποιήματα και τα κρατάμε ακόμη σα θησαυρό. Εμείς, που έτυχε σε νεαρή ηλικία ν' ακούσουμε τον ποιητή Γ. Ρίτσο ν' απαγγέλλει, τον Μ. Κατράκη να διαβάζει, εξόριστους αγωνιστές να διηγούνται και η πίστη να λάμπει στα μάτια τους.

Τυχεροί είμαστε, που σας βλέπουμε να διαβάζετε το «ένα παιδί μετράει τ' άστρα», να σιγοτραγουδάτε το «Δρόμο» του Λοΐζου, να σκαλίζετε τα ποιήματα του Μπρεχτ και να τα κάνετε σύνθημα στους δικούς σας δρόμους.

Στους δικούς μας δρόμους κι εμείς μέσα στην καθημερινότητα, προλαβαίνουμε να σας δώσουμε ένα φιλί, να σας πούμε «να προσέχεις», να δώσουμε μια συμβουλή, ένα χάδι, να βάλουμε ένα τραγούδι ν' ακούσουμε όλοι μαζί, να σας διαβάσουμε ένα στίχο στα κλεφτά, να κοιτάξουμε απ' τα κάγκελα του σχολείου τους «καταληψίες» να μας λένε με το βλέμμα «ευχαριστούμε, είμαστε περήφανοι για σας, γιατί μας δείχνετε το δρόμο, γιατί είστε δίπλα μας στους δρόμους του αγώνα, γιατί δεν αφήνετε να μας κατασπαράξουν οι Ευαγγελάτοι, γιατί το ξέρουμε πως κι αύριο θα είστε μαζί μας».

ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΥΧΕΡΟΙ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.