Ανοιξαν χτες από τα χαράματα οι πύλες. Στο ιστορικό κτίριο του Πολυτεχνείου! Και μπήκαν πάλι μέσα τα παιδιά κι οι εργάτες. Και ζωντάνεψαν ξανά με την αγωνιστική τους παρουσία οι τοίχοι, οι αίθουσες, το προαύλιο κι οι γύρω δρόμοι. Ξανακούστηκαν συνθήματα για το «ψωμί», για παιδεία, ελευθερία, εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία. Και ξανάγραψαν στις πύλες του με κόκκινη μπογιά: «Εξω αι ΗΠΑ» - «Εξω το ΝΑΤΟ».

Από νωρίς χτες το πρωί άρχισαν να φτάνουν οι πρώτοι επισκέπτες στο χώρο του Πολυτεχνείου: Φοιτητές, εργαζόμενοι με τα παιδιά τους, συνταξιούχοι με τα εγγονάκια τους. Κάποια δημοτικά και νηπιαγωγεία χτες είχαν ένα άλλο μάθημα. Το μάθημα της ανυποταγής και της αξιοπρέπειας. «Είναι το κτίριο που ζωγραφίσαμε στο σχολείο», έλεγαν κάποια παιδιά, κι οι δάσκαλοι τους εξηγούσαν «γιατί οι φοιτητές κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο».

Πόσες και πόσες γενιές ανθρώπων έσμιξαν χτες μπροστά από το κεφάλι - άγαλμα του ανώνυμου φοιτητή! Για να ακουμπήσουν ένα γαρίφαλο και λίγα φύλλα δάφνης, όπως αρμόζει στους αγωνιστές και στους ήρωες. Μια νεαρή κοπέλα, κρατώντας από το μπράτσο τη γιαγιά της την κατευθύνει προς το μνημείο. Κι εκείνη με βουρκωμένα μάτια της δίνει την «ευχή της» που τη βοήθησε και φέτος να έρθει να «προσκυνήσει», ενώ με τα τρεμάμενα χέρια της αφήνει λίγα λουλούδια. Τριγύρω παντού νεολαίοι, που σιγοτραγουδούν «Πότε θα κάνει ξαστεριά...», «Ενα το χελιδόνι, κι η άνοιξη ακριβή...».

Ο χώρος «μυρίζει» διαδήλωση κι όχι «εορτασμό μιας επετείου», όπως θέλουν κάποιοι να παρουσιάζουν αυτό το τριήμερο. Τα συνθήματα και τα τραγούδια που ακούγονται, τα ταμπλό, οι εκθέσεις με φωτογραφίες και υλικά του τότε και του σήμερα μαρτυρούν ότι για πλατιά τμήματα της νεολαίας και των εργαζόμενων και με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους, ο Νοέμβρης δεν έχει δικαιωθεί ακόμα.

«Το Πολυτεχνείο ζει στους καθημερινούς αγώνες του λαού και της νεολαίας», τιτλοφορείται το θέμα της έκθεσης φωτογραφίας και αρχειακού υλικού της Οργάνωσης Σπουδάζουσας της ΚΝΕ. Μέσα από την παρουσίαση της αντιδικτατορικής πάλης του λαού, το «Προσκλητήριο αντιφασιστικής ενότητας», του 1ου φύλλου του «Οδηγητή» το Σεπτέμβρη του '68, το χρονικό της εξέγερσης και τους αγώνες του σήμερα, αποτυπώνεται το πώς οι δήθεν «χαμένες γενιές» συνεχίζουν στα χνάρια του Νοέμβρη, για λαϊκή εξουσία και οικονομία, για το σοσιαλισμό.

Τα ταμπλό των οργανώσεων της ΚΝΕ από διάφορες πανεπιστημιακές σχολές παρουσιάζουν τη συμβολή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ώστε να πάρει ο αντιχουντικός αγώνας αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά, αλλά και τη συμβιβαστική στάση που κράτησαν άλλες πολιτικές δυνάμεις. Η έκθεση φωτογραφίας της ΚΝΕ στο κτίριο «Γκίνη» αναδεικνύει την ανάγκη συνέχισης του αγώνα για «Πτυχία με αξία - Δουλειά με δικαιώματα». Συνδέει το αίτημα του αντιχουντικού αγώνα «Εξω οι Αμερικάνοι» με φωτογραφικό υλικό από τα «κατορθώματα» του ιμπεριαλισμού σε Βοσνία, Αφγανιστάν, Ιράκ και από τις αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις του σήμερα.

Τη δική της ξεχωριστή παρουσία έχει και φέτος η Προοδευτική Ενωση Μητέρων Ελλάδας, με την έκθεση αρχειακού υλικού για την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την αντίσταση κατά της χούντας. Από την επικράτηση της χούντας, τις φυλακές και τα στρατοδικεία, μέχρι την εξέγερση του Πολυτεχνείου, εκτίθεται υλικό από τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες που διέπραξε η χούντα μέχρι και την επιστροφή των αγωνιστών από τις εξορίες. Επίσης προβάλλεται το βίντεο - ντοκουμέντο Ολλανδού ρεπόρτερ που βρέθηκε εκείνες τις μέρες στην Αθήνα. Αντίστοιχες εκθέσεις στο χώρο έχουν επιμεληθεί και άλλες φοιτητικές παρατάξεις και νεολαιίστικες οργανώσεις.