Ο βαρύς ήχος από τις ερπύστριες, τα συνθήματα ενάντια στους Αμερικάνους και τη χούντα αντηχούν στους διαδρόμους του κτιρίου «Γκίνη» στο Πολυτεχνείο. Ακολουθώντας τους ήχους, τα βήματα οδηγούν στην αίθουσα, όπου παρουσιάζεται η έκθεση ντοκουμέντων της Προοδευτικής Ενωσης Μητέρων Ελλάδας.

Η έκθεση αποτελεί ένα φωτογραφικό ταξίδι από την πρώτη μέρα της «μαύρης επταετίας» μέχρι το τέλος της, ενώ προβάλλεται συνεχώς ντοκιμαντέρ με το χρονικό της κατάληψης του Πολυτεχνείου. Οι φωτογραφίες και τα έγγραφα που εκθέτει η ΠΕΜΕ αποτελούν αδιάψευστα στοιχεία για το χαρακτήρα της ηρωικής εξέγερσης, αλλά και για τη σκληρότητα της αμερικανοκίνητης χούντας. Οι θερμές χειραψίες και οι υποκλίσεις των χουντικών στους Αμερικανούς αξιωματούχους, οι χιλιάδες λαού που είχαν συγκεντρωθεί εκείνες τις μέρες στους δρόμους γύρω από το Πολυτεχνείο δεν αφήνουν περιθώρια στον επισκέπτη να πιστέψει στην παραχάραξη της ιστορίας. Οι κατάλογοι με τους αγωνιστές, που, σύμφωνα με τη χούντα, «αυτοκτόνησαν», τα σκαριφήματα και οι φωτογραφίες από τις φυλακές, το έγγραφο για την επέμβαση του στρατού στο Πολυτεχνείο για να καταστείλει «ενέργειας στρεφομένας κατά της ζωής και της περιουσίας των πολιτών», μαζί με το υπόλοιπο πλούσιο φωτογραφικό υλικό, δίνουν την ευκαιρία στους νέους κυρίως επισκέπτες της έκθεσης να ζήσουν στο κλίμα εκείνης της εποχής. Οι ίδιοι, όπως φάνηκε από τα όσα έγραψαν στο βιβλίο εντυπώσεων, φαίνεται πως ξέρουν πώς να ερμηνεύσουν και να κρατήσουν επίκαιρο το μήνυμα του Πολυτεχνείου. Ξεχωρίζει το μήνυμα που υπογράφει το 42ο Λύκειο Αθήνας: «Παράκληση: Συνεχίστε τον αγώνα, γιατί αυτή τη φορά ο εχθρός δεν είναι ορατός».