Ξεπέρασαν τον Οκτώβρη τα 80 δισ. ευρώ τα χρέη των νοικοκυριών προς τις τράπεζες! Αυτό προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας που δόθηκαν χτες στη δημοσιότητα. Ειδικότερα:

• Τα χρέη από στεγαστικά δάνεια ανήλθαν στα 54,3 δισ. ευρώ.
• Τα χρέη από τις χορηγήσεις καταναλωτικών δανείων έφτασαν στα 25,7 δισ. ευρώ.
• Το σύνολο των δύο κατηγοριών δανείων ανήλθε στα 80,2 δισ. ευρώ.

Το παραπάνω ποσό αντιστοιχεί στο 41,5% του ΑΕΠ της χώρας και έχει τάσεις περαιτέρω αύξησης. Αν λάβουμε υπόψη ότι η προσφυγή των νοικοκυριών στον τραπεζικό δανεισμό, εντείνεται τους δύο τελευταίους μήνες του χρόνου - ειδικά το Δεκέμβρη, λόγω των εορτών - δεν αποκλείεται στο τέλος του 2006, ο λόγος χρέη προς ΑΕΠ να αγγίξει το 45%. Ποσοστό από μόνο του εκρηκτικό, καθώς το φαινόμενο της υποθήκευσης παρόντων και μελλοντικών εισοδημάτων στο τραπεζικό σύστημα εντείνεται.

Ο ρυθμός αύξησης των στεγαστικών δανείων σε ετήσια βάση (Οκτώβρης 2006 προς 2005) ανήλθε στο 24,8% και ναι μεν εμφανίζει κάμψη ως προς το 2005, (ο ρυθμός αύξησης είχε ανέλθει στο 30,4%), αλλά βρίσκεται στα ίδια επίπεδα με τους ρυθμούς αύξησης του 2004 και του 2003. Από τα στοιχεία επιβεβαιώνεται, ότι η τραπεζική επέκταση, μέσω της χρηματοδότησης της αγοράς στέγης, παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια μια αξοσημείωτη σταθερότητα, η οποία διατηρείται και το 2006, παρά την αύξηση των επιτοκίων, η οποία επιβαρύνει σημαντικά τις τοκοχρεολυτικές δόσεις.

Στο χώρο των καταναλωτικών δανείων, ο ρυθμός ετήσιας αύξησής τους τον Οκτώβρη ανήλθε στο 23,1%, λίγο υψηλότερα από το 2005 (22,3%), αλλά με σαφώς μικρότερους ρυθμούς από το 2004 και 2003, όταν αυξήθηκαν κατά 37,4% και 27,2% αντίστοιχα. Ειδικότερα τα υπόλοιπα των δανείων μέσω πιστωτικών καρτών ανήλθαν στα 7,7 δισ. ευρώ, ή ποσοστό μεταβολής 4,5%, των δανείων με δικαιολογητικά στα 4,9 δισ. ευρώ ή ποσοστό αύξησης 28,1% και των προσωπικών δανείων στα 12,1 δισ. ευρώ ή ποσοστό μεταβολής 28,1%.

Και η αλματώδης αυτή τραπεζική επέκταση, συνεχίζεται, παρά την τοκογλυφική πολιτική των τραπεζών, η οποία εκφράζεται με τη, πέρα από κάθε λογική, διατήρηση των επιτοκίων χορηγήσεων σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα, τη στιγμή που τα επιτόκια καταθέσεων, όχι μόνο παραμένουν αρνητικά, αλλά συνεχίζουν να κινούνται περί το μηδέν. Ηδη όμως οι πρώτες συνέπειες της τραπεζικής υπερχρέωσης έχουν γίνει ορατές στους δανειολήπτες, καθώς κάθε χρόνο οι τράπεζες προβαίνουν σε πλειστηριασμούς χιλιάδων κατοικιών και δεκάδων χιλιάδων αυτοκινήτων, τα οποία έχουν αγοραστεί, μέσω τραπεζικών χρηματοδοτικών προγραμμάτων.