Παγκόσμια Μέρα για τη Μετανάστευση η χτεσινή, αν και στην πραγματικότητα πρόκειται για μέρα της απύθμενης υποκρισίας του κεφαλαίου όπου γης, απέναντι στα εκατομμύρια των λεγόμενων οικονομικών μεταναστών, σε βάρος δηλαδή της πιο φτηνής και της πιο απάνθρωπα εκμεταλλευόμενης εργατικής δύναμης. Τη διατήρηση και την επέκταση της βαθιάς αυτής εκμετάλλευσης επιδιώκει και η ΕΕ, στόχος ο οποίος αποτυπώνεται σε κάθε πτυχή και νομοθέτημα της μεταναστευτικής πολιτικής της. Παράλληλα με τη διατήρηση στην ομηρία εκατομμυρίων οικονομικών μεταναστών, το ευρωενωσιακό κεφάλαιο επιδιώκει να ελέγξει και τη ροή τους εντός της ΕΕ από χώρες που βρέθηκαν και παραμένουν στο στόχαστρο της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας.

Χαρακτηριστική είναι η συζήτηση κατά τη διάρκεια των εργασιών της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (11 - 14 Δεκέμβρη) για το θέμα των μεταναστών και ειδικότερα για το λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Ταμείο Επιστροφών», το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ταμείο υποβοήθησης μαζικών απελάσεων των οικονομικών μεταναστών και προσφύγων από το έδαφος της ΕΕ. Παρεμβαίνοντας στη σχετική συζήτηση, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Θ. Παφίλης τόνισε:

«Το "Ευρωπαϊκό Ταμείο Επιστροφών" συνιστά ένα ακόμη βήμα στην προώθηση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ. Αποτελεί τμήμα του ευρύτερου Χρηματοδοτικού Προγράμματος "Αλληλεγγύη και Διαχείριση των Μεταναστευτικών Ροών", το οποίο προορίζεται να αποτελέσει το οικονομικό στήριγμα της "Ευρώπης Φρούριο", με ένταση των ελέγχων και "δυνάμεις ταχείας αντίδρασης" στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, ουσιαστική κατάργηση του ασύλου και της προστασίας των προσφύγων, ακόμη περισσότερη καταστολή για τους οικονομικούς μετανάστες.

Το Ταμείο Επιστροφών προορίζεται να ενισχύσει τους μηχανισμούς βίαιης επιστροφής των "παράνομων" μεταναστών στις χώρες καταγωγής τους, πρόκειται δηλαδή στην ουσία για ένα ταμείο υποβοήθησης μαζικών απελάσεων οικονομικών μεταναστών και προσφύγων, αποκαλύπτοντας τον υποκριτικό χαρακτήρα των διακήρυξεων της ΕΕ, για κοινωνική ένταξη των μεταναστών.

Η πολιτική της ΕΕ για τη μετανάστευση κινείται αποκλειστικά στα πλαίσια της Στρατηγικής της Λισαβόνας, από τη σκοπιά της αύξησης κερδοφορίας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Στα πλαίσια της πολιτικής αυτής διαμορφώνεται το αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο των κρατών - μελών και της ΕΕ που κρατά σε καθεστώς παρανομίας ή μισονομιμότητας εκατομμύρια μετανάστες σε ολόκληρη την ΕΕ, ώστε να τους κρατάει ομήρους της πιο σκληρής εκμετάλλευσης του κεφαλαίου με κακοπληρωμένη, ανασφάλιστη εργασία, χωρίς στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και αποκλεισμό της πρόσβασής τους σε στοιχειώδη κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα».