ΜΠΑΪΝΤΟΑ, ΜΟΓΚΑΝΤΙΣΟΥ, ΑΝΤΙΣ ΑΜΠΕΜΠΑ και ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.- Οι μάχες μαίνονται σε πολλαπλά μέτωπα στη Σομαλία, όπου η πάγια υποστήριξη προς την «μεταβατική ομοσπονδιακή κυβέρνηση» από εταιρείες μισθοφόρων που χρηματοδοτεί - σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού Africa Confidential τον Αύγουστο - η CIA, όπως, π.χ. η ATS Worldwide, και, σε καθοριστικό βαθμό, η εισβολή δεκάδων χιλιάδων στρατιωτών της Αιθιοπίας στη Σομαλία, με το «πράσινο φως» των ΗΠΑ - σύμφωνα με δημοσίευμα της «Ουάσιγκτον Ποστ» την περασμένη βδομάδα - αποτέλεσαν τις αιτίες που οι πολέμαρχοι μπόρεσαν να αντεπιτεθούν στους ισλαμιστές μαχητές της Ενωσης Ισλαμικών Δικαστηρίων. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ μοιάζει να άνοιξε ένα νέο, «έμμεσο» πολεμικό μέτωπο στο Κέρας της Αφρικής, με στόχο την ανάκτηση του ελέγχου της Σομαλίας, που διαθέτει στρατηγική θέση (οι ακτές της επιβλέπουν την έξοδο της διώρυγας του Σουέζ, άρα και τα δεξαμενόπλοια από τη Σαουδική Αραβία και άλλες αραβικές χώρες). Είναι χαρακτηριστικό ότι, στη σχετική συζήτηση στο Συμβούλιο Ασφαλείας τις πρώτες πρωινές ώρες χτες, η Ουάσιγκτον υποστήριξε τη θέση πως αυτοί που πρέπει να «αποσυρθούν» είναι όσοι βρίσκονται στη Σομαλία «παράνομα» αλλά όχι ο στρατός της Αιθιοπίας (!) καθώς εισέβαλε στη χώρα μετά από... «πρόσκληση» της προσωρινής μεταβατικής κυβέρνησης των πολεμάρχων, ακυρώνοντας έτσι το υπό συζήτηση ψήφισμα του ΣΑ που θα καλούσε για τον τερματισμό των εχθροπραξιών.

Η Ουάσιγκτον παρουσιάζει τη σύρραξη στη Σομαλία υπό το παραμορφωτικό πρίσμα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» και δη της «ισλαμικής τρομοκρατίας», αναμασώντας συνήθη κλισέ περί του ότι, αν δε νικήσουν οι πολέμαρχοι αλλά η ΕΙΔ, η χώρα θα καταστεί μια «βάση» των ανδρών του Οσάμα μπιν Λάντεν - πράγμα τουλάχιστον αμφισβητήσιμο. Κινείται βάσει αυτής της «λογικής», και με τις δικές της πλάτες ο Μέλες Ζενάουι, ο πρωθυπουργός της Αιθιοπίας, δε δείχνει - φυσικά - να έχει καμιά πρόθεση να αποσύρει το στρατό του από το έδαφος της Σομαλίας, όπως τον κάλεσαν να κάνει απεσταλμένοι της Αφρικανικής Ενωσης και του Αραβικού Συνδέσμου, καθώς και της IGAD. Η αιθιοπική εισβολή ανακινεί τα πάθη της εποχής του πολέμου Αιθιοπίας-Ερυθραίας αλλά και γενικότερης, γενικευμένης ανάφλεξης στην περιοχή. Πέραν αυτού, όπως επισήμανε η «Ζιουντόιτσε Τσάιτουνγκ», ακόμη και η εισβολή του στρατού της Αντίς Αμπέμπα, που φέρεται να «πολιορκεί το Μογκαντίσου», από το οποίο απέχει 30 χλμ., μοιάζει απίθανη. Ακόμη κι αν καταφέρει μια στρατιωτική νίκη με δεδομένη την ασύγκριτη υπεροχή του από πλευράς υλικού, ο στρατός της Αιθιοπίας μοιάζει απίθανο να εξοντώσει τους ισλαμιστές, που διαθέτουν ευρεία λαϊκή βάση (αφού αποκατέστησαν την ειρήνη στις περιοχές που κατέλαβαν). Η «Ταγκεστσάιτουνγκ», μάλιστα, χαρακτήρισε την αμερικανική τακτική «ηλίθια» λόγω των κινδύνων που εγείρει.

Ο Ερυθρός Σταυρός έκανε λόγο για τουλάχιστον 850 τραυματίες σε νοσοκομεία, ενώ και οι δύο πλευρές υποστήριξαν πως σκότωσαν «εκατοντάδες» αντιπάλους τους, σύμφωνα με το BBC. Η κόλαση των μαχών οδήγησε το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Επισιτισμού (WFP) του ΟΗΕ να αναστείλει την αεροπορική ρίψη πακέτων βοήθειας και τις επιχειρήσεις του στο νότιο τμήμα της χώρας. Η ξηρασία - μετά τις πλημμύρες στα τέλη του καλοκαιριού - και ο πόλεμος απειλεί με λιμό εκατομμύρια πολίτες. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι εγκαταλείπουν τις εστίες τους και φεύγουν προς κάθε δυνατή κατεύθυνση - ήδη, πάνω από 18.000 κατέφυγαν στην Κένυα.

Η «χαοτική» Σομαλία - στην οποία η Ουάσιγκτον δοκίμασε τη γεύση μιας ταπεινωτικής ήττας στο επίπεδο της εικόνας, πριν 13 χρόνια - ζει μαρτυρικές στιγμές για άλλη μια φορά, υπό τα ικανοποιημένα βλέμματα της Ουάσιγκτον και τα απαθή βλέμματα των περισσότερων Ευρωπαίων.