Την τελευταία δεκαετία το ΑΕΠ αυξανόταν με ετήσιο ρυθμό 4,1% και σε ποσοστά αυξήθηκε πάνω από 50%. Ετσι, σήμερα παράγεται ένας πολύ μεγαλύτερος - με βάση το 1997, αλλά και με τα διεθνή δεδομένα - πλούτος. Για να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια μια αντίστοιχη αύξηση του ΑΕΠ - δηλαδή, για να παραχθεί ακόμα μεγαλύτερος πλούτος - θα πρέπει να επιδεινωθεί και να υπονομευτεί ακόμα περισσότερο η θέση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων γενικότερα. Για τους επιδιωκόμενους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να γίνουν φτωχότεροι και περισσότερο ανασφαλείς...

Αυτό είναι λίγο-πολύ το μήνυμα που εξέπεμψε χτες ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Ν. Γκαργκάνας, παρουσιάζοντας την Ενδιάμεση Εκθεση Νομισματικής Πολιτικής για την περίοδο 2006-2007. Μήνυμα που με κάθε τρόπο εκπέμπουν κατά περίπτωση και οι κυβερνώντες και τα επιτελεία της ΕΕ. Οπως εξήγησε ο κ. διοικητής, για να συνεχίσει η οικονομία - μέσα στο έντονα ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον - να παρουσιάζει «διατηρήσιμη οικονομική ανάπτυξη» και να παράγει όλο και μεγαλύτερο πλούτο, θα πρέπει να μετασχηματιστεί. Και ο οικονομικός αυτός μετασχηματισμός - πάντα κατά την έκθεση - προϋποθέτει μία σειρά από παρεμβάσεις... Ευελιξία στην αγορά εργασίας, μείωση του ρυθμού αύξησης του κόστους εργασίας, μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, αλλά και έλεγχος των δαπανών Υγείας, μείωση του ρυθμού αύξησης των κοινωνικών πρωτογενών δαπανών του προϋπολογισμού και συνέχιση των διαρθρωτικών παρεμβάσεων στις αγορές εμπορευμάτων, στην κατεύθυνση βέβαια της ...απελευθέρωσής τους.

Αυτό είναι το κεντρικό στοιχείο που διαπνέει και τη νέα έκθεση νομισματικής πολιτικής της Κεντρικής Τράπεζας της χώρας, η οποία, βέβαια, θα πρέπει να επισημάνουμε, δεν προσθέτει τίποτα το καινούριο σε όσα είχε αναφέρει σε προηγούμενες εκθέσεις της, τα συμπεράσματα πολιτικής των οποίων απλώς επαναλαμβάνει, προφανώς χάριν της εμπέδωσης...

Σύμφωνα με τον Ν. Γκαργκάνα, το 2007 θα συνεχιστεί η αύξηση του ΑΕΠ με υψηλούς ρυθμούς (περίπου στα επίπεδα του 2006), αλλά εφιστά την προσοχή στα προβλήματα του υψηλού - σε σχέση με τα μέσα επίπεδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης - πληθωρισμού, της ανεργίας - όπου προτείνει μέτρα σε νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση - και του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Οπως όμως ομολόγησε στη συνέχεια, το έλλειμμα του ισοζυγίου κατά 27% οφείλεται στις παραγγελίες πλοίων των εφοπλιστών σε ξένα ναυπηγεία και κατά 24% στις αυξημένες τιμές του πετρελαίου.

Ειδικά για τον πληθωρισμό, σύμφωνα με την έκθεση, παρατηρείται το εξής αντιφατικό: Ενώ αναμένεται υποχώρηση από 3,3% το 2006, στο 2,8% φέτος, ο πυρήνας του - σε αυτόν δεν υπολογίζεται το πετρέλαιο και τα αγροτικά προϊόντα - αναμένεται να αυξηθεί από 2,9% πέρσι σε 3,3% το 2007. Με ...κομψό τρόπο, η έκθεση αποδίδει την εξέλιξη αυτή «στην επίδραση που ασκεί με χρονική υστέρηση στο γενικό επίπεδο τιμών η μεγάλη αύξηση των τιμών του αργού πετρελαίου μέχρι το γ΄ τρίμηνο του 2006...». Με άλλα λόγια, οι εμποροβιομήχανοι συνεχίζουν να αυξάνουν τις τιμές, λόγω της ανόδου των τιμών του πετρελαίου, οι οποίες όμως τους 5 τελευταίους μήνες μειώνονται συνεχώς...

Στο ίδιο θέμα ο κ. Γκαργκάνας έκανε ιδιαίτερη μνεία για τις αυξομειώσεις των τιμών των οπωροκηπευτικών και ζήτησε την παρέμβαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Ως ιδιαίτερα επιβαρυντικό παράγοντα για τον πληθωρισμό ανέφερε φυσικά και το ...υψηλό κόστος εργασίας της Ελλάδας, το οποίο μάλιστα ευθύνεται για την επιδείνωση της ανταγωνιστικής θέσης της ελληνικής οικονομίας. Ετσι, παρουσίασε εκ νέου στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία την περίοδο 2001-2006 η ανταγωνιστική θέση της Ελλάδας, με κριτήριο το σχετικό κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στη μεταποίηση, υποχώρησε κατά 34%... Ως εκ τούτου, ζήτησε τη συμπίεση των μισθών μέσω «της διαμόρφωσης μισθολογικών αυξήσεων που θα είναι συνεπείς με τη σταθερότητα των τιμών...». Και αυτά σε μια περίοδο πρωτοφανούς έκρηξης των καπιταλιστικών κερδών, για τα οποία, σημειωτέον, δεν παρέχονται στοιχεία, αλλά μόνο σκόρπιες επισημάνσεις και προτροπές προς τους επιχειρηματίες για ...αυτοσυγκράτηση.

Ειδικά για τις υπηρεσίες κοινωνικής ωφέλειας, ζήτησε «συγκράτηση της ανόδου του κόστους εργασίας», ήτοι περιορισμούς στους μισθούς, αλλά και αυξήσεις των τιμολογίων τους, με το επιχείρημα ότι «οι αναπόφευκτες αυξήσεις του κόστους πρέπει να αντανακλώνται στα τιμολόγιά τους...».

Η έκθεση τάσσεται υπέρ του μετασχηματισμού του ελληνικού καπιταλισμού, από οικονομία που στηρίζεται στην κατανάλωση, σε οικονομία που θα στηρίξει τη μελλοντική της ανάπτυξη στις εξαγωγές και τις επιχειρηματικές επενδύσεις...

Απαραίτητη προϋπόθεση γι' αυτό είναι, βέβαια, ένα περιβάλλον φιλικό και ευνοϊκό για τους επιχειρηματίες και η άμεση αντιμετώπιση των δημοσιονομικών ανισορροπιών, οι οποίες θα επιδεινωθούν μετά το 2015 λόγω της γήρανσης του πληθυσμού... Η λύση, φυσικά, είναι η επίσπευση των ανατροπών στην Κοινωνική Ασφάλιση, ο έλεγχος των δαπανών Υγείας, ο περιορισμός των κοινωνικών δαπανών του προϋπολογισμού. Επανέρχεται, δηλαδή, στην εφαρμογή σκληρών, ως και αιματηρών προγραμμάτων λιτότητας, τα οποία θα συμπληρωθούν με γενικευμένες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, στην Παιδεία, κλπ.