Πριν 20 χρόνια σε κάθε διεξαγωγή σκακιστικού πρωταθλήματος ή τουρνουά, η διακοπή (συχνά και δύο διακοπές..!), της παρτίδας ήταν ένας από τους βασικότερους κανονισμούς. Σήμερα, ελάχιστα τουρνουά ή ατομικά πρωταθλήματα διεξάγονται με διακοπή της παρτίδας, διατηρούνται, όμως, αρκετά τουρνουά όπου ο χρόνος διάρκειας της παρτίδας ξεπερνάει το 4ωρο (2 ώρες για κάθε παίκτη) και εκεί υπάρχουν οι υπό προσοχή οριακές κινήσεις για τις οποίες αναφερόμαστε σήμερα.

Πριν αναφερθούμε στους κινδύνους των κινήσεων αυτών, καλό είναι να επισημάνουμε εδώ την αρνητική πλευρά του νεοφερμένου γρήγορου σκακιού (Ράπιντ) όπου ολόκληρη η παρτίδα διαρκεί 30 ή 60 ή 120 λεπτά, μειώνοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό την τεχνική του πνευματικού μας αθλήματος.

Κρίσιμες κινήσεις, λοιπόν, είναι τουλάχιστον οι μετά την 35η κινήσεις, για όσους έχουν πίεση χρόνου, και ειδικά η 40ή, για τις οποίες χρειάζεται μεγάλη ψυχραιμία και ετοιμότητα, προκειμένου να μην κάνουν λάθος υπολογισμό.

Προσοχή, όμως, θέλει και η 41η κίνηση που κάνει ο ένας από τους δύο αντιπάλους (η κίνηση αυτή είναι περίπτωση διακοπής «κρυφή», μπαίνει σε φάκελο και τη σφραγίζει ο διαιτητής), η οποία θα είναι η αρχή ενός πολύπλοκου συνδυασμού, γι' αυτό πρέπει να γίνει από τον παίκτη ένα σύντομο «ριλάξ», μήπως βρεθεί βιαστικά, σε λάθος συνδυασμό που θα βρουν με άνεση οι αναλυτές ή και ο ίδιος ο αντίπαλος. Στη θέση του διαγράμματος ο μαύρος σκέφθηκε για την «κρυφή» κίνηση περισσότερο από μισή ώρα και δε βρήκε την κίνηση που κέρδιζε. Εσείς πώς θα παίζατε;