O εξοβελισμός της Ρωσίας απ' τη συνεδρίαση της Ομάδας Επαφής στο Παρίσι στα μέσα της περασμένης βδομάδας είναι χαρακτηριστικός της έντασης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων που καταγράφονται, με αιχμή του δόρατος το μελλοντικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου. Είχαν προηγηθεί:

Α) Η ανέξοδη υποστήριξη της (υπό ΕΕ και ΝΑΤΟ εποπτευόμενης) «ανεξαρτησίας» του Κοσσυφοπεδίου απ' τον Αμερικανό πρόεδρο Μπους στα Τίρανα.

Β) Η σαφής υποστήριξη του Ρώσου προέδρου Πούτιν στα σερβικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Κοσσυφοπέδιο στη διάρκεια της συνάντησής του με τον Σέρβο πρωθυπουργό Βόισλαβ Κοστούνιτσα το προπερασμένο Σάββατο στην Αγία Πετρούπολη.

Γ) Η αδυναμία της διάσκεψης κορυφής των οκτώ πλουσιότερων βιομηχανικά χωρών στη Γερμανία να βγάλουν κοινή απόφαση για το μελλοντικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου.

Επομένως, ο ωμός αποκλεισμός της Ρωσίας απ' την Ομάδα Επαφής στο Παρίσι δεν ήταν παρά άθροισμα όσων είχαν προηγηθεί τις τελευταίες βδομάδες. Επιπλέον, προβάλλει - πιθανόν ορατότερο - το ενδεχόμενο η «Δύση» να προχωρήσει σε κίνηση μονομερούς αναγνώρισης της «ανεξαρτησίας» του προτεκτοράτου, γράφοντας τον ΟΗΕ και τη Χάρτα του στα παλαιότερα των υποδημάτων της. Αλλωστε, όπως έχει δείξει η πραγματικότητα, Ουάσιγκτον, Λονδίνο και Βρυξέλλες αναγνωρίζουν τον ΟΗΕ ως «χρήσιμο» μόνον όταν εξυπηρετεί και «νομιμοποιεί» τα ιμπεριαλιστικά τους συμφέροντα... Απ' τη στιγμή, λοιπόν, που τα έως τώρα δεδομένα προδιαγράφουν την άσκηση ρωσικού βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ επί του «σχεδίου Αχτισαάρι», είναι βέβαιο πως ΗΠΑ και ΕΕ θα επιχειρήσουν διά «της πλαγίας» την υλοποίηση των σχεδίων τους.

Δε μας προϊδέασε σχετικώς μόνον ο εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μιχαήλ Καμίνιν, που σχολίασε ότι ο αποκλεισμός της Ρωσίας απ' τη σύνοδο της Ομάδας Επαφής στο Παρίσι και οι εκεί «μυστικές συνομιλίες υποδεικνύουν προετοιμασία για το σενάριο μονομερούς κήρυξης της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου». Ηταν και ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Τζον Κόλστον, που κάλεσε την περασμένη Τρίτη κάθε χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ «να αποφασίσει πώς θα κινηθεί σε περίπτωση που αποτύχει η σχετική διαδικασία στα Ηνωμένα Εθνη». Ο αναπληρωτής γγ του ΝΑΤΟ έσπευσε να χαρακτηρίσει «εικασίες» τα σενάρια προετοιμασίας του ΝΑΤΟ για την περίπτωση κήρυξης μονομερούς ανεξαρτησίας απ' το Κοσσυφοπέδιο, υποστηρίζοντας ότι απ' τη στιγμή που δεν έχει ακόμη ασκηθεί ρωσικό βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας (ΣΑ) του ΟΗΕ «συνεχίζονται εντατικά οι συνομιλίες για την εξεύρεση συμφωνίας». Ο ίδιος (όπως προ βδομάδων και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζ. Ου. Μπους) αρνήθηκε πως υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο «Β» για το Κοσσυφοπέδιο... Πιθανώς να εννοούσε ότι δεν υπάρχει «εναλλακτικό σχέδιο Β» με τη μορφή των δεκάδων σελίδων του «σχεδίου Αχτισαάρι» για την «ανεξαρτησία» του προτεκτοράτου. Πράγμα προφανώς «περιττό», αφού για τα ιμπεριαλιστικά κέντρα υπάρχει και η (άκρως ριψοκίνδυνη) «λύση» της μονομερούς αναγνώρισης της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου ανά χώρα. Δηλαδή, από ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία κλπ., αφού προηγουμένως η Πρίστινα κηρύξει εαυτήν «ανεξάρτητη», επικαλούμενη το αδιέξοδο των συνομιλιών στο ΣΑ του ΟΗΕ.

Ωστόσο, αυτή η λύση θα έκαιγε ένα άλλο «χαρτί» που μοιάζει να ενδιαφέρει σχετικώς τουλάχιστον τις Βρυξέλλες: Την υποτιθέμενη «ενότητα» της ΕΕ σε αποφάσεις για γεωπολιτικά «νευραλγικά» ζητήματα... Μέχρι τότε, ορισμένοι αξιωματούχοι από χώρες της ΕΕ (π.χ. ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Φρανκ Βάλτερ Στολμάιερ) εμφανίζονται να ποντάρουν τις αμυδρές ελπίδες για «γεφύρωση» των αντιθέσεων ΗΠΑ - Ρωσίας στην προγραμματισμένη για τις αρχές Ιούλη συνάντηση των προέδρων Μπους - Πούτιν στο εξοχικό του πρώτου στο Μέιν... Ο Στολμάιερ δήλωσε χαρακτηριστικά σε σερβική εφημερίδα: «Επί του παρόντος είναι εντελώς ξεκάθαρο πως δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε μέχρι την 1η Ιούλη. Ο βασικός λόγος γι' αυτό το σενάριο είναι το ταξίδι του Ρώσου προέδρου στις ΗΠΑ. Ακόμη και οι Αμερικανοί θέλουν να περιμένουν να δουν ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αυτού του ταξιδιού...». Μήπως όμως το αποτέλεσμα της συνάντησης του Ιούλη δε θα είναι παρά μία ακόμη επιβεβαίωση των σημερινών ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων;