Το πιο αδίστακτο πρόσωπό της δείχνει η εργοδοσία της γαλακτοβιομηχανίας «ΕΒΓΑ» απέναντι στην εργαζόμενη - καθαρίστρια Μαρία Φακιώλα, που σακατεύτηκε στο πόδι της την ώρα του μεροκάματου, για να απολυθεί λίγες μέρες μετά. Επί τρία συνεχόμενα χρόνια τρέχει στους γιατρούς και στα νοσοκομεία.

Η Μαρία Φακιώλα εργαζόταν στην «ΕΒΓΑ» από το 1998 μέχρι και το 2004 ως εποχιακή (Γενάρη έως Οκτώβρη), ως ανειδίκευτη εργάτρια, αλλά στην πραγματικότητα ήταν καθαρίστρια. Οπως και όσες ήταν στον τομέα της καθαριότητας, δούλευε σε ιδιαίτερα επικίνδυνες συνθήκες, καθώς καθημερινά έρχονταν σε επαφή με καυστικά υγρά. Στις 14 του Ιούνη του 2004 και με εντολή του προϊσταμένου της, πήγε να καθαρίσει ένα χώρο μέσα στην παραγωγή. Μόλις επιχείρησε να αδειάσει το καθαριστικό στον κουβά, το μπιτόνι έσκασε και όλο το καυστικό υγρό έπεσε πάνω στο πόδι της. Οπως η ίδια περιγράφει, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα τρύπησε το παντελόνι, αλλά και το πόδι της.

Η Μ. Φακιώλα πήγε αμέσως στο γραφείο προσωπικού και ενημέρωσε για το ατύχημα. Λίγο πριν είχε περάσει και από το χημείο της «ΕΒΓΑ», όπου της υπέδειξαν να πάει στο νοσοκομείο. Η εργαζόμενη πήγε στο Κρατικό Νίκαιας. Της χορήγησαν τρεις μέρες άδεια και στη συνέχεια πήγε στο ΙΚΑ, που της χορήγησε μια βδομάδα, μετά τη λήξη της οποίας έπρεπε να ξαναπεράσει από επιτροπή για να της ανανεωθεί. Στις 22 του Ιούνη, οπότε και έληγε η πρώτη άδειά της, η εργαζόμενη δέχεται από το γραφείο προσωπικού τηλεφώνημα με το οποίο της ανακοινώνεται η απόλυση.

Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα αρχίζει η μεγάλη ταλαιπωρία, καθώς η επιχείρηση όχι μόνο δεν είχε δηλώσει το εργατικό ατύχημα, αλλά αρνιόταν να το κάνει. Στις αρχές Σεπτέμβρη του 2005, η εργαζόμενη άρχισε να έχει σοβαρές ενοχλήσεις στο πόδι και μετά από έλεγχο διαπιστώθηκε ότι ο τραυματισμός της εξελίσσεται σε κακοήθεια, με αποτέλεσμα η Μ. Φακιώλα να κάνει επέμβαση ένα μήνα μετά, οπότε και της τοποθετήθηκε μπαλονάκι στο πόδι για να καθαριστεί και να κάνει δεύτερη επέμβαση, λίγο αργότερα.

Η εργαζόμενη από την πρώτη στιγμή προσπάθησε να δηλώσει στο ΙΚΑ Κεραμεικού (όπου υπάγεται η επιχείρηση) το ατύχημα, αλλά δεν της το έκανε δεκτό γιατί απαιτούνταν βεβαίωση από τον εργοδότη (η «ΕΒΓΑ» αρνιόταν πεισματικά να τη δώσει) και μόνο μετά από ένα χρόνο (οπότε και έληγε η προθεσμία για να δηλωθεί το ατύχημα) αποδέχτηκαν την καταγραφή. Ωστόσο, η εργαζόμενη έπρεπε να περάσει από επιτροπή.

Η Μ. Φακιώλα περνάει επιτροπή το Γενάρη του 2006, έχοντας όλα τα δικαιολογητικά αλλά και μάρτυρα, όπως απαιτούνταν. Η επιτροπή του ΙΚΑ απέρριψε το αίτημα, καθώς, όπως ανέφερε, δεν προέκυπτε από πουθενά το εργατικό ατύχημα! Το ΙΚΑ αποδέχτηκε μόνο την καταγγελία που αφορούσε στην ειδικότητα, ότι δηλαδή η Μ. Φακιώλα και άλλη μια ακόμα εργαζόμενη που προσέφυγε, εργάζονταν στην «ΕΒΓΑ» ως καθαρίστριες. Η «ΕΒΓΑ» βέβαια έχει κάνει ένσταση για το θέμα.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει όμως και η στάση του σωματείου της «ΕΒΓΑ». Οπως κατήγγειλε η εργαζόμενη, την ώρα του ατυχήματος συναντήθηκε με τον Φραγκίσκο Τζοάνο, μέλος της διοίκησης τότε, ο οποίος την είδε λίγα λεπτά μετά το ατύχημα και μάλιστα της δήλωσε ότι αν χρειαστεί θα επέμβει. Στην αγωγή όμως που έχει καταθέσει η εργαζόμενη ενάντια στην επιχείρηση, καλώντας ως μάρτυρα υπεράσπισης τον εν λόγω συνδικαλιστή, αυτός κάνει πως δε γνωρίζει τίποτα! Αλλο ένα δείγμα του τι σημαίνει εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός. Η αγωγή της εργαζόμενης κατά της «ΕΒΓΑ» εκδικάζεται, μετά από αναβολή, το Δεκέμβρη του 2007.