Βαφτίζονται «εναλλακτικές» και υπερτονίζονται ως «οικονομικές» διακοπές για τη νεολαία. Είναι οι διακοπές με εθελοντική εργασία. Κάποιες φορές πρόκειται για κανονική εργασία, σε κάποιο τουριστικό θέρετρο, οπότε παραλληλίζεται με... διακοπές, ψυχαγωγία, γνωριμίες κλπ.!

Πρόκειται για κρατικά και κοινοτικά προγράμματα, τα οποία απευθύνονται ευθέως και χωρίς περιστροφές σε νέους που επιζητούν φθηνές διακοπές, δηλαδή σε νέους που ανήκουν στα λαϊκά στρώματα, αλλά αδυνατούν οικονομικά να κάνουν διακοπές, και - το κυριότερο - σε νέους που έχουν ενδιαφέροντα, αλλά δεν κατανοούν πως η εκπλήρωση των αναγκών τους είναι δικαίωμα που πρέπει η κοινωνία να το παρέχει. Και επίσης δεν κατανοούν ότι όλα τα «άσχημα» που βλέπουν να συμβαίνουν γύρω τους είναι συνέπεια της ύπαρξης πλούτου και φτώχειας. Οπου τον πλούτο τον παράγουν οι φτωχοί και τον καρπώνονται οι πλούσιοι. Ο στόχος των προγραμμάτων διπλός: Και «τρύπες» που ανήκουν στην κρατική αρμοδιότητα «να μπαλώνονται» και να αναδεικνύεται μέσα από την εθελοντική εργασία μιας μερίδας της νεολαίας ότι «όλοι μπορεί να ζήσουν ευχαριστημένοι». Φτωχοί μεν, αλλά ευχαριστημένοι. Προσφέροντας δωρεάν εργασία που την καρπώνονται οι λίγοι, προκειμένου να κάνουν λίγες διακοπές. Οταν θα έπρεπε το εισόδημά τους να τους καλύπτει αυτή την ανάγκη και να αναπαύονται στις διακοπές και όχι να δουλεύουν.

Το κεντρικό νόημα όλων αυτών των προγραμμάτων είναι: Αν αγαπάς τη φύση και την περιπέτεια, αν θες ξεχωριστές διακοπές και ενδιαφέρουσες γνωριμίες, μπορείς να τις έχεις, αρκεί να εργαστείς. Εθελοντικά. Απαραίτητη ...«προϋπόθεση» να ανήκεις στα λαϊκά στρώματα, αφού διαφορετικά θα μπορείς να απολαύσεις όλα τα παραπάνω, χωρίς να χρειάζεται να εργαστείς τους καλοκαιρινούς μήνες.

Χαρακτηριστικό είναι το πρόγραμμα του υπουργείου Μεταφορών και της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς «Διακοπές και Εθελοντισμός», όπου νέοι και νέες καλούνται να περάσουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές σε κάποιο μέρος της Ελλάδας, δουλεύοντας στα ΕΛΤΑ. Πολλές είναι και οι ΜΚΟ (σ.σ. οι περισσότερες χρηματοδοτούνται από την ΕΕ) που υλοποιούν θερινά προγράμματα εθελοντικής εργασίας για την προστασία του περιβάλλοντος και κυρίως για να εμφυσήσουν στην τοπική κοινωνία του προορισμού τους την ιδέα του εθελοντισμού.

Πριν λίγα χρόνια η ΜΚΟ «ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ» σε συνεργασία με την Πυροσβεστική Υπηρεσία και τους ΟΤΑ (Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης) διοργάνωνε εθελοντικές ομάδες φύλαξης και προστασίας των δασών στις ορεινές περιοχές της Βόρειας Πίνδου, του Γράμμου και της Ροδόπης, σε μια προσπάθεια πρόληψης και αντιμετώπισης των πυρκαγιών. Δραστηριότητα σοβαρότατης σημασίας, ώστε να επαφίεται στη διάθεση κάποιων για εθελοντική προσφορά, ακόμα κι αν αυτή υπάρχει. Προκειμένου να προσελκύσουν εθελοντές, δηλαδή τζάμπα δουλιά, το συνέδεαν με διακοπές.

Αντίστοιχα προγράμματα εθελοντικής εργασίας υλοποιούν μια σειρά ΜΚΟ για εξίσου σημαντικά ζητήματα, όπως είναι η προστασία ζώων υπό εξαφάνιση, τη στιγμή που χιλιάδες νέες και νέοι μένουν άνεργοι. Τα περισσότερα όμως απ' αυτά τα προγράμματα στοχεύουν απλώς στην προώθηση του εθελοντισμού ως «ιδέας» και ως «αναγκαιότητας». Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι πολλά διεξάγονται και με την οικονομική στήριξη πολυεθνικών.

Χαρακτηριστική η περίπτωση των προγραμμάτων της «WWF Ελλάς», όπου το 2006 η «Coca-Cola Τρία Εψιλον Ελλάδος» με την «Amita Motion» προήγαγαν την εθελοντική εργασία και τα προγράμματα της WWF για τη διαφύλαξη και την αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος σε προστατευμένες περιοχές της Ελλάδας. Μάλιστα, οι εθελοντές του WWF ξεκινούσαν για την υλοποίηση του παραπάνω στόχου «φορώντας το καλύτερο χαμόγελό τους, με το σακίδιο στην πλάτη και με μια δροσερή Amita Motion»! Αναφερόταν στο δελτίο Τύπου...