Από κάτω χιλιάδες κόκκινες σημαίες, γροθιές σηκωμένες, πρόσωπα αναμμένα να δηλώνουν «περπατά και βροντά και τα σκότη σκορπά η Κομμουνιστική Νεολαία...».

Μια συγκλονιστική γιορτή. Με τρανταχτό μήνυμα: Με ισχυρό ΚΚΕ, να γίνουμε δύναμη του λαϊκού μετώπου, για λαϊκή εξουσία!

Την άλλη μέρα, στα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει η αστική τάξη, εξαφανισμένη η γιορτή των νεολαίων της ΚΝΕ. Σε ορισμένα έντυπα - για να κρατηθούν τα προσχήματα - πέρασαν κάτι αποσπάσματα από την ομιλία της Γενικής Γραμματέα του Κόμματος. Δεν περιμέναμε να μας τιμήσουν, απλά καταγράφουμε την ταξική συνέπεια με την οποία η αστική τάξη αναγνωρίζει τον αντίπαλό της.

Καθώς μπροστά υπάρχει καταιγίδα:

Τι έρχεται; «Καποδίστριας» και «πρόγραμμα φτώχειας», δηλαδή εξίσωση προς τα κάτω για τους πολλούς και συγκέντρωση ταμείου για τους λίγους.

Τι καίγεται; Το μυαλό των παιδιών - πελατών, αλλά και των μεγάλων που τόσα χρόνια περιμένουν να μάθουν για το κινητό από τις εταιρείες που το παράγουν. Η έρευνα συγκεντρώνει 11 έρευνες με βάθος 10 χρόνων. Εγινε δηλαδή πάνω σε ήδη 10χρονη εφαρμογή. Και λέει απλά! Καίγεται το μυαλό του ανθρώπου από κάτι που έπρεπε να είναι εργαλείο, αλλά είναι μόνο εμπόρευμα.

Ολα αυτά για να πάει μπροστά ο κόσμος. Με τον τρόπο της Μαλαισίας όπου στο Διάστημα ο κοσμοναύτης θα αναζητά τη Μέκκα!

Ετσι, δεν πρέπει να ξαφνιάζει το «ουάου» της Τζέιν όταν συνάντησε τον Μπιλ. Είναι έντιμο στην αφέλειά του σε σχέση με το χειροκρότημα όσων - και ήταν 500 - τον άκουγαν να μιλάει για 12 κατσίκες στα Ιμια ως αιτία πολέμου, ή, για διαφορά ταυτοτήτων ως αιτία της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία και της κατοχής της Κύπρου. Μιλούσε σε εκλεκτό ακροατήριο. Το ίδιο που χειροκροτούσε και εννιά χρόνια πριν υπό τον ήχο των κλομπ την επέλαση του δημοκρατικού καπιταλισμού.

Οι απανταχού της Γης υπερασπιστές του δημοκρατικού καπιταλισμού αναζητούν τώρα νέο περιτύλιγμα σε ένα προϊόν που δεν πουλάει πια καθώς είναι πολλοί πλέον που έχουν νιώσει στο πετσί τους τι σημαίνει καπιταλισμός υπό σοσιαλδημοκρατική ή σκέτα δημοκρατική κυβέρνηση.

Ασχετο: Τι έλεγε εκείνο το σύνθημα που φωνάζανε προχτές το βράδυ οι ΚΝίτες; «Τέρμα πια στις αυταπάτες, ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες». Κάτι έχουν μάθει ήδη αυτά τα παιδιά. Που όχι τυχαία στη γιγαντοοθόνη του σταδίου πρόβαλαν τον Che να δηλώνει από την πλατεία της Αβάνας: «Να πιστέψουμε στο βασικό σύνθημα της κομμουνιστικής νεολαίας: Μελέτη, Δουλιά, Οπλο»!