Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ

Αθώο και συμμαχικό, πά' να πει, το ενδιαφέρον για το φυσικό αέριο. Ασχετο εντελώς με τις εξελίξεις στο Κόσσοβο, όπου ένας τύπος με παρατσούκλι «φίδι», υπό την κάννη των όπλων, ανακηρύσσεται σε δημοκρατικά εκλεγμένο ηγέτη.

Κι εντελώς αγράμματοι αυτοί οι κομμουνιστές που τη μέρα της εθνικής ομοψυχίας και της αδελφοσύνης των λαών επέμεναν να κάνουν πράξη ένα από τα συνθήματα του Πολυτεχνείου και μπούκαραν στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, δείχνοντας πολύ απλά τον εχθρό που ο πρύτανης του Πολυτεχνείου (της Θεσσαλονίκης) κι άλλοι «δημοκράτες» δεν ήθελαν καν να γνωρίζουν ότι ήταν ήδη στο λιμάνι.

Κατά τ' άλλα, το «κοινωνικό κράτος» να 'ναι καλά. Αυτό που αντιμετωπίζει τον πυροσβέστη ως απώλεια πολέμου αντικαταστάσιμη και παραπέμπει στην κοινωνική αλληλεγγύη τη σωτηρία των παιδιών του, σα να μην είναι ακριβώς τα παιδιά του εργάτη η εργατική δύναμη που αναπαράγεται. Αυτό το ίδιο «κοινωνικό κράτος» που πετάει τους γέροντες στα σκουπίδια την ώρα ακριβώς που ακόμα και οι πίθηκοι από ένστικτο και μόνο λειτουργούν αλληλέγγυοι και ενάντια προς όποιον θίγει την ισότητα στον καταμερισμό των αγαθών που συμβάλλουν στην αναπαραγωγή.

Μ' αυτά τα δεδομένα θα' ρθουν αύριο πάλι διάφοροι να μας πουν ότι το κρίσιμο δεν είναι το οικονομικό σύστημα μέσα στο οποίο παράγεται - αυξάνεται η ανισότητα, αλλά η πολιτική του διαχείριση. Ομως, την έκθεση για τη φτώχεια στην ΕΕ δεν την έγραψαν κομμουνιστές. Μια κακή, ψυχρή κι ανάποδη αστική στατιστική είναι, που όμως δεν μπορεί να ξεφύγει από το να καταγράψει το πρόσωπο της σύγχρονης βαρβαρότητας, έτσι όπως αυτό παράγεται από την ίδια την οικονομική βάση την οποία αντανακλά.

Μια οικονομική βάση, την οποία εμφανίζονται να αγνοούν οι απολογητές της ΕΕ, που επιμένουν να παράγουν πολιτικό άλλοθι παριστάνοντας την εναλλακτική λύση στις νεοφιλελεύθερες επιλογές. Κι αναζητούν εντός της ΕΕ δήθεν διέξοδο, ενώ το μόνο που κάνουν είναι να χτίζουν νέο εγκλωβισμό.

*αντιχουντικό σύνθημα για τον Ιωαννίδη.