Χωρίς να είμαστε ακριβείς στους αριθμούς, δεν προσπαθούμε να κάνουμε στατιστική, συμπεράσματα προσπαθούμε να αντλήσουμε. Πάνω από τις μισές ταινίες, ήταν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ταινίες βίας και τρόμου! Ενα μεγάλο κομμάτι από τις υπόλοιπες ήταν κωμωδίες! Ταινίες που προσπαθούσανε να περάσουν το μήνυμά τους με κωμικό τρόπο! Ενα μικρότερο κομμάτι ήταν κοινωνικές και ένα ακόμα μικρότερο ήταν ιστορικές!

Κοιτώντας κανείς από μακριά τον κινηματογράφο, που εισάγεται και παίζεται στη χώρα μας, φαντάζει πλουραλιστικός! Εχει όλα τα «είδη» και «όλα» τα κινηματογραφικά ρεύματα! Εχει ταινίες σοβαρές, λιγότερο σοβαρές και ταινίες τελείως άχρηστες! Ομως, παρ' όλη την ...εξωτερική ποικιλία, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως ο Ελληνας θεατής γνωρίζει πολύ λίγα πράματα για τον παγκόσμιο κινηματογράφο! Αφού στις οθόνες μας δεν έχουμε ούτε ενδεικτικά δείγματα από μεγάλες περιοχές του πλανήτη μας.

Κανένας μας, λοιπόν, δεν ξέρει τι γίνεται στη Λατινική Αμερική, στην Ασία, στην Αφρική. Αλλά και σε χώρες που έχουν στο παρελθόν αποδείξει πως γνωρίζουνε κινηματογράφο, ξέρουν τις δυνατότητες της 7ης Τέχνης! Μιλάμε για τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, βέβαια, για την Πολωνία, για την Ουγγαρία, για την Τσεχοσλοβακία (και των δύο χωρών που την αποτελούσαν), για τη Γιουγκοσλαβία. Αλλά και για το Βιετνάμ, για την Αλγερία, την Αίγυπτο, ακόμα και το Ισραήλ! Οπως, επίσης, με ελάχιστες εξαιρέσεις, πολύ λίγα έως τίποτα ξέρουμε τι γίνεται στις σκανδιναβικές χώρες και στις χώρες της Βαλτικής!

Τα τρία - τέσσερα αυτά μονοπωλιακά γραφεία διανομής, πέρα από τις γνωστές και πολυδιαφημιζόμενες ταινίες που διαθέτουν, ελέγχουν και τις αίθουσες! Τα τρία από αυτά διαθέτουν δικές τους αίθουσες. Πολυσινεμά και μεμονωμένους κινηματογράφους. Πέρα από τις αίθουσες, που αυτά τα γραφεία τις υποχρεώνουν να παίζουν τα δικά τους και μόνον προϊόντα, με τον εκβιασμό - παροχή και γνωστών εμπορικών ταινιών που τους «προσφέρουν» και από τις οποίες εμπορικές ταινίες οι ελεύθεροι αιθουσάρχες ελπίζουν να γεμίσουν τους κινηματογράφους τους, (για να τους δώσουνε ένα Χάρι Πότερ, τους αναγκάζουνε να παίξουνε πέντε - δέκα «σκουπίδια») στην ουσία αυτά τα γραφεία καθορίζουν και επενεργούν και επάνω στη ζωή και των άλλων γραφείων διανομής, καθώς μέσα από δικά τους κυκλώματα αναγκαστικά θα περάσουν και εκείνα τις δικές τους ταινίες!

Τα συγκεκριμένα γραφεία διανομής - παραγωγής ξέρουν με βεβαιότητα πως η ταινία τους θα κάνει τον κύκλο της. Θα περάσει και θα παιχτεί στο πλατύτερο δυνατόν εμπορικό κύκλωμα. Με τη βοήθεια - και με το αζημίωτο - δημοσιογράφων, περιοδικών εφημερίδων, κλπ., η επιτυχία είναι σχεδόν εξασφαλισμένη. Επιπλέον, φροντίζουν το κόστος της παραγωγής να είναι χαμηλά έτσι που να μην κινδυνεύει η απόσβεση!

Οι κινηματογραφικές αίθουσες που χτίζουν σωρηδόν ξένες και ντόπιες κινηματογραφικές και εμπορικές εταιρείες, δε γίνονται με γνώμονα τη γειτονία, τις πραγματικές ανάγκες. Γίνονται με σκοπό και στόχο τα περισσότερα κέρδη. Ολόκληρες περιοχές της Ελλάδας μετατρέπονται σε Λας Βέγγας και άλλες, οι περισσότερες, κυρίως στην επαρχία, μένουν τελείως ορφανές από σινεμά. Υπάρχουν μεγάλες επαρχιακές πόλεις και περιοχές που σινεμά βλέπουν μόνον από την τηλεόραση!

Αλλά εκεί που τα πράματα είναι περισσότερο από τραγικά, σε σχέση με την πολιτεία, είναι στο χώρο της παραγωγής. Το υπουργείο Πολιτισμού, το αρμόδιο υπουργείο για τον κινηματογράφο, για πολλά χρόνια τώρα, κάνει τα αδύνατα δυνατά να γκρεμίσει και την ελάχιστη υποδομή που με τόσους κόπους και αγώνες χτίστηκε!

Μια ματιά στις επιχορηγήσεις που το υπουργείο Πολιτισμού παραχώρησε στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, από το 2000 - 2007, αποκαλύπτει τις προθέσεις και τη μεθόδευση των αρμοδίων να γονατίσει ο επιχορηγούμενος κινηματογράφος και να παραδοθεί και αυτός ώριμο φρούτο στην ιδιωτική πρωτοβουλία.

Το 2000 η επιχορήγηση του ΥΠΠΟ προς ΕΚΚ ήταν 8.713.783,24 ευρώ (2.756,602,52 από την επιστροφή του φόρου και 5.957.180,72 επιχορήγηση. Το 2001 τα ποσά ήταν τα παρακάτω: 7.617.182,74 (2.980.352,00, 4.636.830,74), το 2002, 7.027.961,35 (2.569.079,06, 4.458.882,29), το 2003, 9.258.572,00 (4.158.572,00, 5.100.000,00), το 2004, 5.274.105,00 (3.274.105,00, 1.000.000,00) το 2005, 4.168.738,00 (2.668.738,00, 1.500.000,00) το 2006, 4.710.680,00 (3.210.680,00, 1.500.000,00) το 2007 4.100.000,00 (2.100.000,00, 2.000.000,00).

Η παραπάνω τσιγκούνα και καταστροφική οικονομική πολιτική των μέχρι τώρα κυβερνήσεων, της πολιτείας απέναντι στον ελληνικό κινηματογράφο είχε σαν αποτέλεσμα τη μεγάλη μείωση των ελληνικών κινηματογραφικών ταινιών. 2000, 26 ταινίες, 2001:29, 2002:30, 2003:34, 2004:25, 2005:23, 2006:21, 2007:16 και έπεται συνέχεια εκτός αν...

Το «αν», δεν είναι της παρούσης στιγμής και στήλης να αναπτυχθεί! Ο υπογράφων, όμως, το κείμενο, λόγω και της ιδιότητας του σκηνοθέτη, αλλά και του μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, μπορεί να βεβαιώσει πως έχουν ωριμάσει οι συνθήκες το «αν» να πάρει μαχητικές διαστάσεις! Τα τελευταία γεγονότα στο ΥΠΠΟ έδιωξαν πέρα μακριά τις όποιες ψευδαισθήσεις. Αφήρεσαν από πολλούς κινηματογραφιστές κάθε δικαιολογία και πρόσχημα για άγονες αμυντικές πολιτικές!