Η έναρξη της σχολικής χρονιάς μπορεί να συμπίπτει κάθε χρόνο την ίδια περίπου ημερομηνία, αλλά η φετινή έχει τα δικά της χαρακτηριστικά:

• Οι διορισμοί 1.641 δασκάλων - νηπιαγωγών και αντίστοιχου αριθμού αναπληρωτών, παρά τις διαβεβαιώσεις του υπουργείου Παιδείας ότι τα σχολεία θα λειτουργήσουν κανονικά με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, δεν καλύπτουν το πάγιο αίτημα των εκπαιδευτικών για 5.000 διορισμούς εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, από την επετηρίδα, για την κάλυψη των λειτουργικών κενών, σε συνδυασμό με τη μείωση της αναλογίας μαθητών ανά εκπαιδευτικό στο 1:15 για το νηπιαγωγείο και τις δύο πρώτες τάξεις του Δημοτικού, στο 1:20 για τις υπόλοιπες, την πλήρη συνταξιοδότηση των εκπαιδευτικών στα 30 χρόνια υπηρεσίας, την καθιέρωση ετήσιας περιοδικής επιμόρφωσης με ευθύνη των ΑΕΙ και πλήρη απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα.
• Η «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών θα σημάνει το προχώρημα της προσπάθειας για αστυνόμευση - ιδεολογική χειραγώγηση και τρομοκράτησή τους. Ο σκοπός, όπως ισχυρίζεται το υπουργείο Παιδείας, είναι δήθεν η «παραγωγικότητα - αποδοτικότητα», ο απώτερος στόχος όμως είναι η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, η τιμωρία των «απείθαρχων» εκπαιδευτικών, μέσω της σύνδεσης μισθού - βαθμού - «παραγωγικότητας», η άρση της μονιμότητας. Ετσι τα «δικαιώματα» των εκπαιδευτικών θα συμβαδίζουν με αυτά των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, όπου έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, με την κατάργηση του 8ωρου και την καθιέρωση της μερικής απασχόλησης, που επισημοποιείται αυτές τις μέρες μέσα από τον «κοινωνικό διάλογο» της απάτης, στον οποίο συμμετέχουν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ.
• Ενα άλλο δεδομένο είναι η κατά 43% διαρροή των μαθητών του Λυκείου (κατά κύριο λόγο παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων), προς τη φτηνή κατάρτιση των ΙΕΚ και των υποβαθμισμένων ΤΕΕ, αποτέλεσμα των νόμων της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Παρά τις δηλώσεις του υπουργού και τις προσπάθειές του να «μερεμετίσει» το αντιεκπαιδευτικό οικοδόμημα, η ουσία είναι ότι δεν αλλάζει ο ταξικός χαρακτήρας του λυκείου, παραμένει η άμεση σύνδεσή του με τη διαδικασία εισαγωγής σε ΑΕΙ - ΤΕΙ.
• Με τον προγραμματισμό του υπουργείου Παιδείας για το διάστημα 2000-2004, πάλι με χρηματοδότηση από το Γ` Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και το ΕΠΕΑΕΚ και στα πλαίσια που αυτό ορίζει, εξαγγέλλονται μέτρα για τη σχολική στέγη, για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, για τη λειτουργία επιπλέον «ολοήμερων» σχολείων και νηπιαγωγείων, βελτίωση υποδομών, εξοπλισμού και εκπαιδευτικού υλικού.

Η πραγματικότητα όμως λέει ότι πολλά σχολεία δεν κατάφεραν να ξεκινήσουν στις 11 του Σεπτέμβρη, επειδή δεν είχαν δασκάλους, προβλήματα δημιουργούνται από τις διπλοβάρδιες, τις οποίες η κυβέρνηση επιχειρεί ν' αντιμετωπίσει με αύξηση του αριθμού των μαθητών σε συμπτύξεις τμημάτων, (τα τμήματα με 30 μαθητές είναι πλέον ο γενικός κανόνας). Ετσι αντιμετωπίζει και το πρόβλημα της έλλειψης εκπαιδευτικών, συνεχίζοντας την πολιτική της αδιοριστίας.

Εχουμε χορτάσει από αντίστοιχες διακηρύξεις που πάντα μένουν στα χαρτιά. Είναι γνωστό πλέον και στον πιο δύσπιστο ότι οι εξαγγελίες αυτές γίνονται για να «ρίξουν στάχτη στα μάτια» του ελληνικού λαού, προβάλλοντας με τυμπανοκρουσίες «θα» και ημίμετρα, τα οποία δεν απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες για ολόπλευρη μόρφωση σε όλα τα παιδιά, αφού ο στόχος της μετα-ΟΝΕ εποχής επιτάσσει τη συνέχιση της υποχρηματοδότησης της Παιδείας (γύρω στο 7% από τον προϋπολογισμό) και τη συνέχιση των αναδιαρθρώσεων - ιδιωτικοποιήσεων, την καλλιέργεια με όλα τα μέσα της συνείδησης του απασχολήσιμου.

Μπορεί να πονάμε όλοι το ίδιο για τη μόρφωση της νεολαίας και το μέλλον της, όπως ισχυρίζεται ο υπουργός Παιδείας; Η σημερινή κυβέρνηση και όλες οι προηγούμενες είναι υπεύθυνες για την κατάσταση που έχουν διαμορφώσει σε βάρος της δημόσιας Παιδείας. Δίνοντας όμως έναν «εθνικό», «ακομμάτιστο», «αταξικό» χαρακτήρα στο ζήτημα της Παιδείας, προσπαθούν να συγκαλύψουν τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων, δηλαδή την πολιτική της ΕΕ των μονοπωλίων, που εκφράζεται από την κυβέρνηση και που τη σιγοντάρουν τα κόμματα της ΝΔ και του «Συνασπισμού» με μικροδιαφορές.

Με τις νέες ρυθμίσεις, σε σχέση με την εφαρμογή της οδηγίας 89/48 της ΕΕ, έχουμε συνολική υποβάθμιση των πτυχίων ΑΕΙ - ΤΕΙ στο επίπεδο των ΙΕΚ - Κολεγίων. Προωθείται η ιδιωτικοποίηση της Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης, συνεχίζεται η αντιλαϊκή εκπαιδευτική πολιτική που ξεκίνησε με την αποσύνδεση πτυχίου - επαγγέλματος, την κατάργηση της επετηρίδας διορισμού των εκπαιδευτικών.

Με την καθιέρωση του «ολοήμερου» σχολείου ή ΣΕΠΠΕ (Σχολείο Εφαρμογής Πειραματικών Προγραμμάτων Εκπαίδευσης) ή «διευρυμένου ωραρίου», για την «κάλυψη των αναγκών των εργαζομένων», με την αλλαγή των εργασιακών τους σχέσεων, εκείνο που σχεδιάζεται είναι ότι και το προσωπικό που θα δουλεύει στο «ολοήμερο» ή «πιλοτικό» δε θα έχει και αυτό μονιμότητα και πλήρη εργασιακά δικαιώματα και, το σπουδαιότερο, δε θα δουλεύει σε σχολείο, αλλά σε πάρκινγκ παιδιών.

Τι κάνουμε όμως ή καλύτερα τι πρέπει να κάνουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς, εργαζόμενοι, μπροστά σε αυτό το επικίνδυνο για τη μόρφωση της νεολαίας τοπίο που διαμορφώνουν; Είναι δεδομένο ότι οι πλειοψηφίες στις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες, με την ανοχή, το συμβιβασμό, το ξεπούλημα και την προσαρμογή τους σ' αυτή την πολιτική, προσπαθούν να φρενάρουν τους αγώνες, να τους σαμποτάρουν, ποντάροντας μέσα από τραπέζια δήθεν «κοινωνικών διαλόγων» να αποπροσανατολίσουν, επικεντρώνοντας σε επουσιώδη και αφήνοντας στο απυρόβλητο το βασικό πυρήνα της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.

Η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνει η κυβέρνηση είναι αυτή των αγώνων. Το μόνο που φοβούνται οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ είναι η συσπείρωση των εκπαιδευτικών από «τα κάτω», σε αγωνιστική κατεύθυνση, κόντρα στο συμβιβασμό και την υποταγή. Εκείνο λοιπόν που εμείς έχουμε υποχρέωση να κάνουμε είναι να πρωτοστατήσουμε στη συσπείρωση των εκπαιδευτικών στην ταξική γραμμή πάλης που με συνέπεια υπερασπίζεται η ΕΣΑΚ - ΔΕΕ, στην ενημέρωση και την αποκάλυψη της ταξικής στόχευσης των μέτρων με τα οποία συνεχίζει να «πυροβολεί» την εκπαίδευση η κυβέρνηση.

Να στηρίξουμε με κάθε τρόπο τις πρωτοβουλίες συντονισμού και αγωνιστικής δράσης των φορέων του εκπαιδευτικού, εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Παίρνουμε μέρος στη συγκέντρωση και πορεία στις 19 Σεπτέμβρη στην Πλατεία Κάνιγγος, στις κινητοποιήσεις ενημέρωσης έξω από τα εξεταστικά κέντρα, τις μέρες πραγματοποίησης του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, στον αποκλεισμό του υπουργείου Παιδείας στις 30 Σεπτέμβρη, διεκδικώντας:

• Την κατάργηση των νόμων 2525 και 2640.
• Το διορισμό εκπαιδευτικών από την επετηρίδα, για την κάλυψη όλων των κενών στα σχολεία.
• Τη μη πραγματοποίηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ.
• Την κάλυψη από τον προϋπολογισμό όλων των αναγκών σε εξοπλισμό, κτίρια, υλικοτεχνική υποδομή.
• 15% για την Παιδεία.
• Την κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της παραπαιδείας.
• Ενιαίο 12χρονο Βασικό Υποχρεωτικό Σχολείο για όλους, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις και 2χρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή.
• 20 μαθητές ανά τμήμα. Περιοδική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών με ευθύνη των ΑΕΙ και απαλλαγή από τα διδακτικά τους καθήκοντα.
• Αποσύνδεση του σχολείου από τη διαδικασία εισαγωγής σε ΑΕΙ - ΤΕΙ.
• Κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων σε Β` και Γ` Λυκείου, κατάργηση των κατευθύνσεων και του τεστ δεξιοτήτων και επαναφορά του θεσμού των μετεξεταστέων.
• Ουσιαστική αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης, με κατάργηση των ΤΕΕ και των ΙΕΚ και δημιουργία επαγγελματικών σχολών μετά το Λύκειο, ενταγμένων στο εκπαιδευτικό σύστημα.
• Κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου και των μαθητοδικείων.
• Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση.
• Οικονομική και κοινωνική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών.