ΑΥΤΟ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ανέκδοτο! Οι ίδιοι που παράγουν τα φαινόμενα τύπου Ζαχόπουλου, οι ίδιοι αναλαμβάνουν να τα ερμηνεύσουν κιόλας. Ηδη, είδαμε τα πρώτα γκάλοπ και θα δούμε κι άλλα.

Δηλαδή, οι εταιρείες δημοσκοπήσεων θεωρούν ότι ...είναι έξω από την αμφισβήτηση και τον προβληματισμό του κόσμου με τόσα που ακούει και τόσα που βλέπει; (Οσα, δηλαδή, ακούει και βλέπει, γιατί την ουσία των όσων συμβαίνουν κανείς δε θέλει να τη συζητήσει).

Ετσι, λοιπόν, με αφορμή τη Ζαχοπουλειάδα, έχουμε: Τους πολιτικούς της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να εκτιμούν ότι πλήττεται το πολιτικό σύστημα και να ψάχνουν δρόμους να το στηρίξουν.

Τους μεγαλοπαράγοντες των Μέσων Ενημέρωσης να μας πουλάνε την κατάντια τους ως ενημερωτικό προϊόν προσδοκώντας ακροαματικότητες και κυκλοφορίες.

Τα λοιπά ...παρελκόμενα του ίδιου συστήματος να αυτο-προβάλλονται ως «αλώβητα από την κρίση» και να το παίζουν τιμητές των πάντων.

Αυτό που δεν υπολογίζουν, όμως, είναι πως ο ελληνικός λαός, ακόμα και μέσα στη μεγάλη θολούρα που του δημιουργούν, καταλαβαίνει πως ...κάτι δεν πάει καλά.

ΤΕΛΙΚΑ, ΜΑΛΛΟΝ έχουν δίκιο τα ευρωπαϊκά κοσμικά περιοδικά. Αυτός ο Γάλλος Πρόεδρος είναι όντως ερωτευμένος και τα βλέπει όλα «όμορφα και ευωδιαστά». Αλλιώς, αυτή τη δήλωσή του περί του «επιβολής κάποιας ηθικής στο χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό» πώς να την εξηγήσουμε;

Γιατί, εδώ που τα λέμε, για ...«τράπεζες με αισθήματα» ούτε στα διαφημιστικά μηνύματα των χρηματοπιστωτικών οργανισμών δεν ακούμε πια. Μέχρι και οι ίδιοι καταλαβαίνουν πως κάτι τέτοιο δεν το πιστεύει κανένας.

Ανθρωποι σαν τον Ν. Σαρκοζί έχουν κάθε λόγο να προσπαθούν να ωραιοποιήσουν το σύστημα που ζούμε και αυτοί τυφλά υπηρετούν. Θα τους συνιστούσαμε, όμως, να βρουν πιο ...σοβαρά επιχειρήματα. Σε τελική ανάλυση, μας προσβάλλουν.