«Μια φορά»,του Τζον Κάρνεϊ. Ενας άσημος, αλλά καλός Ιρλανδός μουσικός, θα γνωρίσει μια ανύπανδρη μητέρα με άριστες μουσικές γνώσεις! Το ζευγάρι θα ζήσει μερικές θαυμάσιες μουσικές και ερωτικές ημέρες. Δυστυχώς, τα καλά πράγματα τελειώνουν γρήγορα! Το ζευγάρι θα χωρίσει! Αυτός τραβάει για το Λονδίνο, όπου θα παλέψει για την καριέρα του. Εκείνη μένει πίσω στην Ιρλανδία με το παιδί της, και τη χαρά ότι τον βοήθησε!

Αυτή η απλή και χωρίς νόημα και εξάρσεις ιστορία, αυτή η ευθύγραμμη και χωρίς νόημα και πνοή ιστορία, το μόνο που καταφέρνει είναι να δώσει την ευκαιρία στον Ιρλανδό τραγουδοποιό Γκλεν Χάνσαρντ και στην Τσεχοσλοβάκα στιχουργό και μουσικό Μαρκέτα Εργκλοβά, να ξεδιπλώσουν τα ταλέντα τους!

Στην ταινία ακούγονται μερικά ρομαντικά τραγούδια. Αυτά και τίποτα περισσότερο!

Παίζουν: Γκλεν Χάνσαρντ, Μαρκέτα Εργκλοβά.

JUNO,του Τζέισον Ράιτμαν. Η Τζούνο είναι μαθήτρια λυκείου (16 χρόνων). Μια μέρα από πλήξη στριμώχνει ένα συνομήλικό της και του κάνει έρωτα! Από αυτή την «άτυχη» στιγμή προκύπτει μια εγκυμοσύνη. Η πρώτη σκέψη της Τζούνο είναι να ρίξει το παιδί! Τελικά αποφασίζει να το κρατήσει! Για την ακρίβεια να το γεννήσει, αφού «είναι άνθρωπος» και «έχει ψυχή και νύχια», και είναι αμαρτία να το «θυσιάσει» (να το «ρίξει»)! Θα το γεννήσει και θα το προσφέρει (χωρίς αμοιβή, δεν είναι Βουλγάρα, Αμερικάνα είναι) σε μια οικογένεια, που επιθυμεί παιδί και δεν μπορεί να κάνει!

Αυτή είναι η ιστορία της ταινίας. Μια ιστορία, που με ένα χυδαίο τρόπο (χαριτωμένο ωστόσο) τάσσεται υπέρ της υιοθεσίας και εναντίον των αμβλώσεων! Χωρίς να νοιάζεται για τη μικρούλα που γεννάει και αποχωρίζεται το παιδί της! Το σύστημα της υιοθεσίας προέχει!

Παίζουν: Ελεν Πέιτζ, Τζένιφερ Γκάρνερ, Τζέισον Μπέιτμαν, Μάικλ Σέρα.

Ο Τσιλιαδόρος, του Σκοτ Φρανκ. Ενας φέρελπις νέος χτυπάει με το αυτοκίνητό του. Από το τρακάρισμα παθαίνει μια ιδιόμορφη αμνησία! Δεν μπορεί να θυμηθεί τα πράγματα που πρέπει να κάνει. Ακόμα και τα πιο απλά. Καταφεύγει, λοιπόν, στη γραφή. Σημειώνει τα μακρινά και κοντινά βήματά του! Το σημειωματάριο είναι ο οδηγός του!

Μην μπορώντας να τα φέρει βόλτα μόνος του καταφεύγει στη συγκατοίκηση. Διαλέγει έναν τυφλό φίλο του! Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον! Η ήσυχη, όμως, ζωή τους κάποια μέρα αναποδογυρίζει! Στο δρόμο τους μπαίνει ένας παλιός γνώριμος και τους μπλέκει σε μια ληστεία. Η οποία, τελικά, καταλήγει σε ένα αιματοκύλισμα!

Τώρα θα μου πείτε, γιατί όλα αυτά; Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω! Η ταινία, πάντως, δε με φώτισε! Παρότι διήρκεσε 100 ολόκληρα λεπτά, δε μου έδωσε ούτε μια δικαιολογία για τις προθέσεις της και τους στόχους της! Ηταν σα να μην την είδα!

Παίζουν: Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ, Τζεφ Ντάνιελς, Μάθιου Γκουντ, Αϊλα Φίσερ.

Deep End,του Θανάση Αντωνίου. Ο Θανάσης Αντωνίου ξέρει κινηματογράφο. Εστησε σωστά τη μηχανή του, έκανε καλό ντεκουπάζ, κράτησε σωστούς χρόνους (πολύ καλό το μοντάζ του Γιώργου Διδυμιώτη), χρησιμοποίησε σωστά τη φωνακλάδικη, κάπως, μουσική του Ανδρέα Καταγιαννόπουλου και τους ήχους, δημιούργησε ατμόσφαιρα (σε αυτό τον βοήθησε και η καλή φωτογραφία του Προκόπη Δάφνου). Γιατί, όμως, δεν έκανε καλή ταινία;

Γιατί διάλεξε ένα επίπλαστο και ψεύτικο θέμα. Γιατί προσπάθησε να μιμηθεί ξένες ταινίες (κυρίως αμερικάνικες). Και γιατί δε δίδαξε (τι να τους διδάξει, αφού οι ρόλοι τους ήταν επιφανειακοί) τους ηθοποιούς! Δυο άντρες αγαπάνε την ίδια γυναίκα. Στο τέλος αλληλοσκοτώνονται! Ομως, να η ανατροπή, η τραγωδία είχε σχεδιαστεί από τη μοιραία γυναίκα και τη φίλη της, που ήταν λεσβίες! Θου, κύριε!

Παίζουν: Αλέκος Συσσοβίτης, Κώστας Σόμμερ, Ναταλία Λιονάκι, Μαρία Κορινθίου, Τόνυ Δημητρίου.