ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ Στη βδομάδα του ΕΑΜ. Την Τετάρτη 27 του Σεπτέμβρη συμπληρώνονται φέτος πενήντα εννιά χρόνια από την ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου. Μέσα στο θεοσκόταδο της χιτλεροφασιστικής Κατοχής μια νέα Φιλική Εταιρεία - όπως σωστά χαρακτηρίστηκε - σάλπιζε σ' όλους τους Ελληνες εκείνο το φλογερό και μοναδικό για την Ελλάδα εγερτήριο.

ΕΙΝΑΙ η 27η του Σεπτέμβρη μια σημαντική ιστορική επέτειος ανάλογη μ' εκείνες της 25ης του Μάρτη και της 28ης του Οκτώβρη. Κι έτσι έπρεπε να γιορτάζεται σαν γιορτή εθνική, όπως γίνεται με το '21. Να γεμίσουν λουλούδια οι τάφοι των χιλιάδων αγωνιστών. Ν' ανοίξουν με της Εθνικής Αντίστασης το μάθημα τα σχολεία.

ΕΞΗΝΤΑ χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τότε που στα βουνά της Αλβανίας φράξαμε το δρόμο στους φασίστες επιδρομείς για να συνεχίσουμε έπειτα τον αγώνα πάνω στη γη μας, μέσα σε μεγάλες δοκιμασίες κι ολοκαυτώματα. Η ελληνική ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση παίρνει οικουμενικό νόημα. Και πολεμάει το πιο ανήμερο θεριό, το χιτλερισμό, που είχε ματοκυλήσει την Ευρώπη.

ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ και πολύμορφη η προσφορά του ΕΑΜ. Να ξαναθυμίσουμε πως χάρη στον αγώνα του ΕΑΜ ο λαός και τα νιάτα σώθηκαν από την πείνα. Το λέει και θα το λέει πάντα εκείνο το μοναδικό τραγουδάκι, που μας έχει μείνει από τότε: «Το ΕΑΜ μας έσωσ' από την πείνα».

ΤΟ ΕΑΜ οργάνωσε όχι μόνο τη μαζική πάλη για την επιβίωση αλλά και δημιούργησε τον ΕΛΑΣ, τον Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό, που, όπως είπε ο Στέφανος Σαράφης, υπήρξε από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του λαού μας. Με την πολεμική δράση του ΕΛΑΣ οι Γερμανοί υποχρεώθηκαν να κρατήσουν στην Ελλάδα δώδεκα επίλεκτες μεραρχίες.

ΕΙΝΑΙ επίσης μοναδικό τιμητικό παράδειγμα στο ευρωπαϊκό κίνημα αντίστασης, πως χάρη στον αγώνα του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και τη δράση την ηρωική του ΚΚΕ οι κατακτητές δεν μπόρεσαν να συγκροτήσουν εκστρατευτικό σώμα για το Ανατολικό Μέτωπο. Οι συγκλονιστικές μαχητικές διαδηλώσεις στις 5 του Μάρτη 1943 και 2 του Ιούλη ανέτρεψαν τα σχέδια των κατακτητών και ματαίωσαν επίσης την επέκταση της βουλγάρικης κατοχής.

Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΑΜική Αντίσταση λευτέρωσε πολύ πριν το τέλος της Κατοχής σχεδόν ολόκληρη την ύπαιθρο αλλά και ολόκληρους συνοικισμούς στις μεγάλες πόλεις. Στην Ελεύθερη Ελλάδα το λαϊκό κράτος και η λειτουργία του στηρίχτηκε στους λαογέννητους θεσμούς: της λαϊκής Αυτοδιοίκησης, της λαϊκής Δικαιοσύνης και της λαϊκής Παιδείας.

«ΤΟ ΕΑΜ, θα πει ο στρατηγός Αλ. Οθωναίος, ανέσυρε από το λήθαργο την Ελλάδα. Απ' άκρου εις άκρον η ελληνική γη εδονήθη από έναν τιτάνιο παλμό και από κάθε βράχο της Ελλάδας αντήχησε ο νέος παιάν "Εμπρός ΕΛΑΣ για την Ελλάδα"... Το ΕΑΜ τον ώθησε εις την οδόν της δημιουργίας...».

ΜΟΝΑΧΑ με το Εικοσιένα μπορεί να συγκριθεί η τετραετία της Εθνικής Αντίστασης. Βαθιά και κοσμογονική η εισφορά της στην εθνική μας ζωή. Μια ώρα πρωτόφαντη μέσα στην Ιστορία μας. Ενας λαός προδομένος και ξαρμάτωτος σηκώθηκε όρθιος και πολέμησε τη σιδερόφραχτη ορδή.

ΑΛΛΑ το μαύρο σε τούτη τη χώρα έγινε άσπρο. Η μεγάλη γενιά της Αντίστασης κυνηγήθηκε άγρια, εξοντωτικά, διά πυρός και σιδήρου. Γύρεψαν - και το γυρεύουν συστηματικά και σήμερα - να σβήσουν το μήνυμα του ΕΑΜ, διαστρέφουν και υπονομεύουν το ρόλο, την προσφορά του. Και το πιο ουσιαστικό, συκοφαντούν το ρόλο και την ηρωική δράση των κομμουνιστών, που βρέθηκαν στις πρώτες γραμμές του Αγώνα. Στρατοδικεία που δολοφονούν, φυλακές και στρατόπεδα εξόντωσης με βασανιστήρια.

ΚΙ ΕΓΙΝΕ εκατό χρόνια αργότερα στην πατρίδα μας ό,τι ιστορούν για τους αγωνιστές του Εικοσιένα ο Μακρυγιάννης κι ο Τερτσέτης: «...Στους πέντε δρόμους έμειναν οι χήρες και τα ορφανά. Είκοσι χρόνια στη "χάψη" (φυλακή) οι αγωνιστές. Και οι εθνοπροδότες με παράσημα και να εισπράττουν συντάξεις»!!! Ολοφάνερη και σήμερα η προσπάθεια να διαστρέψουν της Αντίστασης τα ιδανικά, την κρυστάλλινη αλήθειά τους.

ΠΕΝΗΝΤΑ ΕΝΝΙΑ χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ και τα δικά του μαχητικά μηνύματα είναι μεγάλες, θεμελιακές διδαχές στο σημερινό αγώνα του λαού μας. Ας τιμήσουμε τους αξέχαστους συντρόφους μας που έδωσαν ολάνθιστες ζωές για τη λευτεριά, τη δημοκρατία, την ειρήνη, για την εθνική ανεξαρτησία και την προκοπή της πατρίδας μας.

ΟΛΟΥΣ τους μαχητές, τις μαχήτριες της μεγάλης εποποιίας, αυτούς που ανάστησαν το νέο Εικοσιένα. Αλίμονο στα έθνη, που δεν κρατούν αναμμένο το καντήλι της μνήμης και της θυσίας των παιδιών τους. Ο αθάνατος ποιητικός λόγος του Σικελιανού το θυμίζει πάντα. Είναι οι νεκροί μας στα ξάγναντα πρωτοπανηγυριώτες.