Οι ωμές επεμβάσεις - με τη μια ή την άλλη μορφή - στα εσωτερικά τρίτων χωρών ήταν και είναι, βέβαια, το «ψωμοτύρι» της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι ομολογίες που είδαν το φως της δημοσιότητας αυτές τις μέρες. Είκοσι εφτά ολόκληρα χρόνια μετά το πραξικόπημα στη Χιλή, η αμερικανική CIA έδωσε στη δημοσιότητα μια έκθεση, όπου ομολογείται - για πρώτη φορά - ότι είχε ενεργό ανάμειξη στο στρατιωτικό πραξικόπημα, το 1973, στη Χιλή και στην άνοδο στην εξουσία του πραξικοπηματία στρατηγού Αουγκούστο Πινοτσέτ. Η αμερικανική μυστική υπηρεσία επιχειρεί, βέβαια, να... δικαιολογηθεί, σημειώνοντας ότι «δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να ξέρει πως ο Αλιέντε θα ηρνείτο να διαφύγει με ασφάλεια από το βομβαρδιζόμενο προεδρικό μέγαρο του Σαντιάγκο, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί»...

Στην ίδια έκθεση ομολογείται, επίσης, η ανάμειξη της CIA στην επιχείρηση απαγωγής του Χιλιανού στρατηγού Ρενέ Σνάιντερ, αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, δυο μέρες πριν την ορκωμοσία του Αλιέντε, το 1970. Βέβαια, η απαγωγή εκείνη απέτυχε, αλλά οι απαγωγείς τραυμάτισαν τον στρατηγό, ο οποίος απεβίωσε τρεις μέρες αργότερα. Γράφει η έκθεση συγκεκριμένα: «Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η υπηρεσία επιθυμούσε το θάνατο του στρατηγού Σνάιντερ, διότι αυτός αρνήθηκε να συμμετάσχει σε αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον του Αλιέντε το 1970. Ωστόσο η CIA υποστήριξε την ιδέα της απαγωγής του και μάλιστα κατέβαλε 35.000 δολάρια προς όσους οργάνωσαν την αποτυχημένη επιχείρηση». Σημειώνεται, ακόμη, ότι οι πληρωμές των επίδοξων απαγωγέων και δολοφόνων του Σνάιντερ συνεχίστηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα «για ανθρωπιστικούς λόγους», από μυστικά κονδύλια της CIA...