Ειδικό Σχολείο Κορυδαλλού. 34 παιδιά με ειδικές ανάγκες ...«παρκάρονται» εδώ και ένα χρόνο σε γκαράζ του Δήμου Κορυδαλλού, κάνοντας μάθημα σε κοντέινερ αντί για σχολικές αίθουσες. Είναι η ξεφτίλα της «ανθρώπινης Ελλάδας» και της «δημιουργίας των ίσων ευκαιριών». Η τρανταχτή απόδειξη του εμπαιγμού και της εγκληματικής αδιαφορίας που κρύβεται πίσω από το κυβερνητικό νομοσχέδιο για την Ειδική Αγωγή, αποκαλύπτοντας τον ένα και μοναδικό στόχο: Την παράδοση της Ειδικής Εκπαίδευσης στους ιδιώτες. Γιατί είναι ξεκάθαρο ότι η υποχρεωτική εκπαίδευση των ΑμΕΑ με αυτούς τους όρους, σε αυτές τις συνθήκες όχι μόνο δε θα λύσει κανένα πρόβλημα, αλλά θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια γονείς, εκπαιδευτικούς και τα ίδια τα παιδιά σε εφιαλτικό αδιέξοδο.

Συγκεκριμένα, μετά το σεισμό των Κυθήρων (Γενάρης 2006), το κτίριο όπου στεγαζόταν μέχρι τότε το ειδικό σχολείο κρίθηκε εντελώς ακατάλληλο. Και η περιπλάνηση ξεκινάει. Το σχολείο στεγάζεται προσωρινά σ' ένα τμήμα του 47ου δημοτικού σχολείου Κορυδαλλού, «σε γκέτο, 34 παιδιά απομονωμένα στον πρώτο όροφο που ήταν περιφραγμένος με κάγκελα, δεν επιτρεπόταν η επαφή με τα υπόλοιπα παιδιά, με μοναδικό αύλειο χώρο το μπαλκόνι, με αλλεπάλληλα ατυχήματα», επισημαίνει ο Γ. Νοάρος, πρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής.

Οι αρμόδιοι φορείς - και ενώ έχει απαλλοτριωθεί οικόπεδο έκτασης δέκα στρεμμάτων εδώ και δέκα χρόνια για την ανέγερση σχολείου στην οδό Σταματοπούλου - αποφασίζουν να ...εξασφαλίσουν σχολική στέγη στους μαθητές. Πέταξαν 10 κοντέινερ στο πάρκινγκ και «φρόντισαν» τις λεπτομέρειες: Βρύσες υπερυψωμένες και μπάρες ύψους σχεδόν ενός μέτρου, μη προσβάσιμες και άρα άχρηστες για παιδιά με κινητικά προβλήματα. «Είναι παράνομο, δεν υπάρχει πολεοδομική άδεια, δεν υπάρχει ρεύμα. Το κιόσκι στο προαύλιο στήθηκε με το φιλότιμο του κορυδαλλιώτικου λαού (στις εθνικές γιορτές αντί για στεφάνια τα χρήματα δίνονται στο ειδικό σχολείο). Τα χρήματα που δίνονται δε φτάνουν ούτε για τη γραφική ύλη. Ακόμη και το πρόβλημα της σχολικής διατροφής και τα έξοδα για το υλικό συντήρησης (χαρτί υγείας, πάνες κλπ.) καλύπτονται από χορηγίες», λέει ο πρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής.

Την ίδια ώρα, υπάρχουν κενά σε θέσεις ζωτικής σημασίας, όπως η οργανική θέση παιδοψυχολόγου, η οποία όμως παιδοψυχολόγος έχει πάρει μετάθεση και δεν έχει αντικατασταθεί ακόμη και το σχολείο εξυπηρετείται με ωρομίσθιο. Ενώ απαιτούνται ακόμη - όπως σε κάθε ειδικό σχολείο - ειδικός γυμναστής, λογοθεραπευτής, εργασιοθεραπευτής και παιδοψυχολόγος. Να σημειωθεί ότι το κόστος σε ιδιωτικά κέντρα για λογοθεραπεία κ.ά. φτάνει μέχρι και τα 500 ευρώ το μήνα.

«Διαχειριζόμαστε μια μιζέρια. Η κρατική μέριμνα είναι ανύπαρκτη. Τους κόβουν προγράμματα που πρέπει να γίνουν για την ψυχοκινητική τους υγεία, όπως ο αθλητισμός που είναι καθοριστικός παράγοντας για την εξέλιξή τους. Δεν υπάρχουν ειδικότητες, όπως λογοθεραπευτής, ψυχολόγος. Το πρόβλημα θα γίνει πολύ μεγαλύτερο με την ψήφιση του νομοσχεδίου που θα κάνει υποχρεωτική την εκπαίδευση. Δεν υπάρχουν καν δημόσιοι σταθμοί Ειδικής Προσχολικής Αγωγής. Τα περισσότερα παιδιά θα πάνε σε ιδιωτικά, όπως έγινε και με τα νηπιαγωγεία. Τα ΑμΕΑ έχουν δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν Παιδεία. Δεν μπορούν όμως να τσουβαλιαστούν όλα μαζί, έχουν διαφορετικές ανάγκες και ιδιαιτερότητες το καθένα. Δεν μπορείς να τα στέλνεις έτσι χύμα», υπογράμμισε η Σοφία Σοφικίτη, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γονέων Πειραιά.