Τρελαθήκαμε στις προσφορές. Ο ένας πλασάρει αέρα κοπανιστό για ρεπορτάζ και χρυσοπληρώνεται, ο δίπλα μηχανόλαδο για λαδάκι του θεού και ο τρίτος ληγμένα, απ' αυτά που, δήθεν, στέλνουν για «ανακύκλωση» οι μεγάλες αλυσίδες τροφίμων. Ολοι μαζί έχουν ανακηρυχτεί ξανά και ξανά άγιοι του συστήματος. Είναι η ζωντανή απόδειξη ότι το χρήμα δεν προκύπτει από την εκμετάλλευση των εργατών, αλλά από το δαιμόνιο του επιχειρηματία. Το «δώσε κι εμένα μπάρμπα» αφορά στην πλειοδοσία υποσχέσεων. Που, «παραδόξως», ενώ όλες, μα όλες, αφορούν στο κεφάλαιο, παρουσιάζονται ως φιλολαϊκές. Ο ένας, συνεπής στην παράδοση του κόμματός του, που είχε δει στα «νέα τζάκια» το «σοσιαλισμό στις 18», ανακαλύπτει τώρα τους...