Το «πράσινο φως» από τον πρωθυπουργό για τους χειρισμούς του στο μέτωπο της εκπαίδευσης έλαβε χτες ο υπουργός Παιδείας, Ευ. Στυλιανίδης, κατά την πρωινή συνάντησή τους στο Μέγαρο Μαξίμου και επέμεινε στις προκλητικές δηλώσεις του, σύμφωνα με τις οποίες «οι πρυτανικές αρχές και το φοιτητικό κίνημα και οι διδάσκοντες» πρέπει να συστρατευτούν και όχι απλά να υποταχθούν, αλλά να υπερασπιστούν τις αναδιαρθρώσεις στο όνομα της «δημοκρατίας, αλλά και των ίδιων των ιδρυμάτων».

Ως «πάγιο αίτημα της ακαδημαϊκής κοινότητας και του φοιτητικού κινήματος» προσπάθησε να παρουσιάσει ο υπουργός Παιδείας Ευ. Στυλιανίδης την «αυτονομία» των ΑΕΙ, δηλαδή τη λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Επιχείρησε δε να εμφανίσει όσους αντιδρούν στις αναδιαρθρώσεις ως «υπονομευτές» του δημόσιου πανεπιστημίου.

Παραμένει αναπάντητο όμως από την κυβέρνηση το ερώτημα γιατί εφόσον οι αναδιαρθρώσεις αποτελούν «αίτημα του κινήματος», υπήρξαν και συνεχίζουν να υπάρχουν σθεναρές αντιδράσεις στο νόμο - πλαίσιο και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να περιλάβει στις διατάξεις του νόμου τον ωμό εκβιασμό ότι αν δεν εφαρμοστούν συγκεκριμένες πλευρές του, θα κοπεί η χρηματοδότηση των ιδρυμάτων... Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Θ. Ρουσόπουλος, στη χτεσινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις του κυβερνητικού εκβιασμού, λέγοντας ότι ο νόμος «ψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων», άρα λίγο - πολύ η εφαρμογή του είναι λαϊκή βούληση και δεν μπορεί η εφαρμογή ενός νόμου να θεωρείται εκβιασμός!

Οπως φάνηκε από τις χτεσινές δηλώσεις του υπουργού Παιδείας, αλλά και του κυβερνητικού εκπροσώπου, η κυβέρνηση εμμένει και στην προσπάθειά της για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, ως μοχλό πίεσης προς την «ιδιωτικοποίηση» των δημοσίων, ενώ ανοίγει και νέο μέτωπο αναγγέλλοντας την έναρξη διαλόγου για το ζήτημα της πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση.

Σε μια Ανώτατη Εκπαίδευση, όμως, που διαρκώς θα υποβαθμίζεται. Ενδεικτικό ήταν το σχετικό απόσπασμα από τη συνέντευξη του Ευ. Στυλιανίδη στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» ειδικά για τα ΤΕΙ (στα οποία υπόσχεται δήθεν την κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων): «Θα πρέπει οι ειδικότητες των ΤΕΙ να οδηγούν σε δεξιότητες και σε γνώσεις που είναι χρήσιμες για την ένταξη στην αγορά εργασίας». Δηλαδή, να τα κάνουμε ΙΕΚ(!), χαμηλού επιπέδου επαγγελματικές σχολές, που θα παρέχουν πτυχία με σύντομη ημερομηνία λήξης, όπως υπαγορεύει η αγορά, δηλαδή το κεφάλαιο. Από αυτή την αντίληψη γίνεται φανερό και το τι είδους «επαγγελματικά δικαιώματα» θα είναι αυτά που θα δώσει η κυβέρνηση: Δικαίωμα στην ευελιξία, στην εργασιακή ανασφάλεια και περιπλάνηση, στη διά βίου κατάρτιση, στη μερική ζωή...