Φτωχή, πράγματι, η εβδομάδα. Με εξαίρεση, ίσως, το αφιέρωμα (εννέα ταινίες) στον κινηματογράφο της Βενεζουέλας - και στη Βενεζουέλα - στο «Τριανόν». Υπάρχει, βέβαια, «Η Πόλη των Ανθρώπων», του Βραζιλιάνου Πάολο Μορέλι, αλλά, δυστυχώς, δεν είναι μια ολοκληρωμένη ταινία. Παρασύρθηκε από το τηλεοπτικό παρελθόν της. Το θέμα της σίγουρα θα έσπαγε κόκαλα, αν, φυσικά, είχε άλλη μεταχείριση. Παιδικές συμμορίες στη Βραζιλία. Φτώχεια, όπλα, ναρκωτικά, φιλίες...

Η δεύτερη ταινία της εβδομάδας, που ζητάει την προσοχή μας, είναι μια ακόμα παλιά (1950) ταινία, του Ζυλ Ντασσέν. Πρόκειται για την εξπρεσιονιστική «Η Νύχτα και η Πόλη». Ενα Λονδίνο, όπως δεν το έχετε ξαναδεί στον κινηματογράφο, βουτηγμένο στην παρανομία και στο έγκλημα.

Μετά από τις δυο σημαντικές αυτές ταινίες, που ήδη αναφέραμε, περνάμε στη συνηθισμένη ...θλίψη! Τα «Στιγμιότυπα του Θανάτου», του Μασαγιούκι Οτσιάι, είναι ένα καθ' όλα προβλεπόμενο μεταφυσικό θρίλερ. Ο Μάρτιν Σκορτσέζε, στην ταινία του «Shine a Light», χρησιμοποιεί το όνομά του και το όνομα των «Rolling Stones» για να τα ...αρπάξει! Φιλμογραφούν δήθεν, βιντεοσκοπούν καλύτερα, μια συναυλία του γερασμένου, πια, ροκ συγκροτήματος και περιμένουν τις ...εισπράξεις!