Ενα μποναμά 134 εκατ. ευρώ, χρήματα που ανήκουν στα Ταμεία και στους εργαζόμενους, προσέφερε χτες η κυβέρνηση στους φαρμακοβιομηχάνους με τις τροπολογίες στο φορολογικό νομοσχέδιο. Την ίδια ώρα, καθιερώνει βάρβαρες και απάνθρωπες περικοπές στις παροχές των ασφαλισμένων - μέσω των διαβόητων θεραπευτικών πρωτοκόλλων, για να «νοικοκυρέψουν» δήθεν - όπως διατυμπανίζουν οι υπουργοί της - τα οικονομικά της Υγείας. Πρόκειται για μια απροκάλυπτη επιλογή, όπου η Υγεία των λαϊκών στρωμάτων θυσιάζεται στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου που δρα στο χώρο του φαρμάκου και γενικότερα της Υγείας.

Αναδιατυπώνοντας τις διατάξεις του άρθρου 35, η κυβέρνηση κατάργησε τη διάταξη (παρ.3 του άρθρου 13 του νόμου 3408/2005) με οποίο καθιερώθηκε η επιστροφή - το περίφημο REBATE - απ' τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις στα ασφαλιστικά ταμεία ενός ποσού 4% επί της λεγόμενης καθαρής τιμής των φαρμάκων που πλήρωσαν τα ασφαλιστικά ταμεία απ' το 2006 και εντεύθεν. Δηλαδή, ο υπολογισμός του 4% δε θα γινόταν με βάση το σύνολο της φαρμακευτικής δαπάνης μέσω μιας διαδικασίας απ' την οποία αφαιρούνται οι λεγόμενες παράλληλες εξαγωγές (δηλαδή τα εισαγόμενα φάρμακα που επανεξάγονται), η συμμετοχή των αφαλισμένων - σταθμίζεται σε 15% - και κάποιες άλλες εκπτώσεις.

Τελικά, η επιστροφή προσδιορίστηκε σε «ποσό ίσο με το 1,9068% επί της πραγματικής φαρμακευτικής δαπάνης, που κατέβαλαν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί για την προμήθεια των φαρμάκων των ασφαλισμένων τους» σύμφωνα με την κοινή απόφαση των υπουργών Απασχόλησης, Ανάπτυξης, Υγείας και Εμπορικής Ναυτιλίας που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Β΄ αρ. 1460 της 24.7.2008. Με βάση την ίδια απόφαση, το 2006 το σύνολο των πωλήσεων των φαρμακευτικών εταιρειών στην ελληνική αγορά ήταν 4,5 δισ. ευρώ εκ των οποίων τα 3,2 δισ. ευρώ τα πλήρωσαν τα ασφαλιστικά ταμεία. Και το 2007 το σύνολο των πωλήσεων ήταν 5,5 δισ. ευρώ εκ των οποίων τα 3,8 δισ. τα πλήρωσαν τα ασφαλιστικά ταμεία.

Δηλαδή συνολικά το 2006 και 2007 τα ασφαλιστικά ταμεία πλήρωσαν 7 δισ. ευρώ ως «καθαρή τιμή» για τα φάρμακα των ασφαλισμένων τους. Θα έπρεπε οι φαρμακευτικές εταιρείες να επιστρέψουν το 1,9068% στα ασφαλιστικά ταμεία που αντιστοιχεί σε - περίπου - 134 εκατ. ευρώ.

Ομως η κυβέρνηση με την κατάργηση της διάταξης για την επιστροφή και την ισχύ του νόμου απ' την 1.1.2009, απαλλάσσει τους φαρμακοβιομηχάνους απ' την επιστροφή των 134 εκατ. ευρώ στα ταμεία. Τα 134 εκατ. ευρώ - επιστροφές δύο χρόνων δηλαδή - είναι το ένα δέκατο τρίτο των μεικτών κερδών ή το ένα τρίτο των καθαρών κερδών που είχαν 102 φαρμακευτικές εταιρείες μόνο το 2006. Και για να τα έχουν τα κέρδη οι φαρμακοβιομηχανίες, τα ασφαλιστικά ταμεία αυξάνουν με μέσο ετήσιο ρυθμό 18,9% τις φαρμακευτικές δαπάνες την τελευταία πενταετία, όπως αποκάλυψε χτες ο «Ριζοσπάστης».

Με τις τροπολογίες ορίζεται ξανά η Τιμή Αναφοράς (ΤΑ), που προκύπτει απ' τη Λιανική Τιμή (ΛΤ) μειωμένη κατά 3%. Τα ασφαλιστικά ταμεία καλύπτουν τη δαπάνη χορήγησης των συνταγογραφούμενων φαρμάκων μέχρι του ποσού της ΤΑ, μειωμένης κατά το προβλεπόμενο ποσοστό συμμετοχής του ασφαλισμένου. Δηλαδή για ένα φάρμακο με ΛΤ 100 ευρώ, η ΤΑ θα είναι 100-3%=97 ευρώ. Και το ασφαλιστικό ταμείο θα καλύπτει 97 ευρώ - 25% ή 10% ή 0%, ανάλογα με τη συμμετοχή. Μ' άλλα λόγια το ταμείο θα καλύπτει 97 - 24,25 = 72,75 ευρώ, και όχι 75 ευρώ όπως κάλυπτε μέχρι τώρα.

Το νέο στοιχείο της τροπολογίας είναι η πρόβλεψη ότι η «δαπάνη που αφορά το παρακρατούμενο 3% βαρύνει αποκλειστικά τη φαρμακοβιομηχανία ή τους κατόχους της άδειας κυκλοφορίας των φαρμάκων», που όμως για την υλοποίησή της προβλέπεται η έκδοση κοινής απόφασης των συναρμόδιων υπουργών όπου θα «ρυθμίζεται η διαδικασία της παρακράτησης και απόδοσης του 3% χωρίς καμία επιβάρυνση των ασφαλισμένων και των φαρμακείων».

Μένει δηλαδή μετέωρη η τελική ρύθμιση με αποτέλεσμα το 3% να το επιβαρυνθεί ο φαρμακοποιός ο οποίος για ΛΤ 100 ευρώ δε θα εισπράττει πια 75 ευρώ απ' το ταμείο και 25 απ' τον ασφαλισμένο, αλλά 72,75 και 24,25 αντίστοιχα. Αντίθετα ο φαρμακοβιομήχανος θα εισπράττει την καθαρή τιμή όπως γινόταν μέχρι τώρα καθώς παραμένει στο 62,67% επί της Λιανικής Τιμής.

Κατά τα άλλα στο άρθρο 35 επαναδιατυπώνονται οι διατάξεις με τα θεραπευτικά πρωτόκολλα που περιλαμβάνουν δέσμες «οδηγιών και διάγνωσης και θεραπείας μιας νόσου με βάση τα πορίσματα και την κλινική εφαρμογή της Ιατρικής Επιστήμης». Δηλαδή επαναδιατυπώνονται οι άγριες περικοπές σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.