Το περιεχόμενο, πάντως, των δύο μέχρι τώρα προσχεδίων νόμου που έχει βάλει η κυβέρνηση στο τραπέζι της συζήτησης, καθώς και η επιχειρηματολογία όλων των άλλων - πλην ΚΚΕ - κομμάτων για αυτό, πολλαπλασιάζει τις ανησυχίες των κομμουνιστών για τους απώτερους στόχους που έρχεται να υπηρετήσει η κατάθεση και τελικά η ψήφιση - με ευρύτερη ή όχι πλειοψηφία - ενός παρόμοιου σχεδίου νόμου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑΟΣ στις δηλώσεις τους, μετά τη σύσκεψη της περασμένης Τρίτης με τους αρμόδιους υπουργούς, «ξέχασαν» να αναφερθούν σε μια σειρά κρίσιμα θέματα που προκύπτουν από το περιεχόμενο του τελευταίου προσχεδίου, όπως:

-- Η αναμενόμενη τεχνητή και χωρίς όρια διόγκωση του εκλογικού σώματος. Και αυτό γιατί έγινε φανερό πως κουβέντα δε γίνεται μόνο για το στρώμα εκείνο, που λόγω της ολιγόχρονης απουσίας, για παράδειγμα πέντε ή δέκα χρόνια, κρατά ζωντανή την επαφή με τις εξελίξεις στη χώρα μας και που θα μπορούσε κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις να ρυθμιστεί η συμμετοχή του στις εκλογικές διαδικασίες. Λόγος γίνεται για κάτι πολύ ευρύτερο, ανέλεγκτο πρακτικά. Κάτι τέτοιο αντικειμενικά οδηγεί στην αλλοίωση της θέλησης του λαού μας που ζει και παλεύει στον Ελλαδικό χώρο και που, αυτός και μόνο αυτός, δέχεται τις συνέπειες από την πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση και βιώνει τον τρόπο που τα διάφορα αντιπολιτευόμενα κόμματα συναινούν, ανέχονται ή επί της ουσίας αντιστρατεύονται τις αντιλαϊκές πολιτικές που υλοποιούνται. Γι' αυτό το πολύ κρίσιμο ζήτημα, όμως, μόνο από το ΚΚΕ εκφράζονται αντιρρήσεις.

-- Η έτσι και αλλιώς έλλειψη ακόμα και της στοιχειώδους ενημέρωσης για την πολιτική και πρακτική των ελληνικών κομμάτων. Ελλειψη που έχουν και θα έχουν όλοι οι ομογενείς, σε σχέση με τους Ελλαδίτες. Αυτό το έλλειμμα ενημέρωσης δεν μπορεί να «θεραπευτεί» κατά την προεκλογική περίοδο, όσα μέτρα και αν παρθούν. Χωρίς να παραβλέπουμε πως, σ' αρκετές από τις χώρες που ζουν ομογενείς, τα κομμουνιστικά κόμματα είναι εκτός νόμου και τίποτε δεν εξασφαλίζει πως θα γίνει με ίσους όρους ακόμα και αυτή η ελάχιστη προεκλογική ενημέρωση που θα επιχειρηθεί. Ολα όμως τα άλλα κόμματα, εκτός φυσικά από το ΚΚΕ, και αυτή την «αδυναμία» των προσχεδίων την προσπερνούν χωρίς καμία ένσταση.

-- Η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία ενός σώματος εκλογέων που η ζωή τους αντικειμενικά δεν πρόκειται να επηρεαστεί καθόλου από το αποτέλεσμά της. Αυτό, διότι τα μέλη αυτού του σώματος ζουν σε άλλες χώρες και από τα πράγματα η ζωή τους επηρεάζεται από τις πολιτικές που ασκούνται και υλοποιούνται στις χώρες όπου ζουν και εργάζονται και όχι από την πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης. Ούτε, όμως, αυτή η «λεπτομέρεια» φαίνεται πως ενοχλεί την κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΛΑΟΣ.

-- Δεν αντιμετωπίζονται κρίσιμα ζητήματα για την αδιάβλητη διενέργεια των εκλογών. Είναι πρακτικά αδύνατο σε όλα τα σημεία ανά τον κόσμο που θα στηθούν κάλπες για να ψηφίσουν Ελληνες ομογενείς να υπάρχουν εκλογικοί αντιπρόσωποι των κομμάτων, να ελέγχουν τις κάλπες, να βρίσκονται στην καταμέτρηση των ψηφοδελτίων, ενώ δε θα μπορεί να ελεγχθεί ούτε καν αν είναι στη διάθεση των ψηφοφόρων όλο το απαιτούμενο εκλογικό υλικό, όλα τα ψηφοδέλτια σε επαρκή αριθμό. Ούτε και για αυτά τα προβλήματα ακούγεται τίποτε από εκπρόσωπο κάποιου κόμματος, εκτός από τον εκπρόσωπο του ΚΚΕ.

Ας γνωρίζουν, πάντως, πως ό,τι και να κάνουν δε θα περάσουν «αβρόχοις ποσίν». Οι εργαζόμενοι, τα πλατιά λαϊκά στρώματα θα τους πάρουν χαμπάρι. Και τότε θα τους θέσουν οριστικά στη θέση που μόνο αυτή τους ανήκει: στο περιθώριο της πολιτικής σκηνής.