Πολύ ενδιαφέρουσα βδομάδα! Πρώτα για τη σπάνια ταινία του Στάνλεϊ Κράμερ «Η Δίκη της Νυρεμβέργης» (1961). Πολλοί και εξαιρετικοί ηθοποιοί. Μοναδικό θέμα. Δίκη ναζιστών δικαστών μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Ενδιαφέρουσα (γι' αυτά που λέει και γι' αυτά που δε λέει) και η ταινία του Φλορέντ Εμίλιο Σίρι «Ο Εχθρός Μέσα μου». Σχόλια για τον πόλεμο της Αλγερίας.

Τρυφερή και πολύ ανθρώπινη η ταινία της Τσέρι Νόουλαν «Οι ...Γυναίκες της Ζωής μου». Πικρή κωμωδία για την εφηβεία και τις μητέρες! «Ανατρεπτική» η μαύρη κωμωδία του Μαρτ Μπρέιεν «Η Τέχνη της Αρνητικής Σκέψης». Ανάπηρα άτομα φτάνουν στα άκρα για να βρουν την ...ισορροπία τους.

Αρκετές, νομίζω, οι καλές ταινίες, μην είμαστε και πλεονέκτες (ελεύθερη αγορά γαρ). Πάμε τώρα στα τετριμμένα. «Hancock», του Πίτερ Μπεργκ. Σούπερ ήρωας σώζει την ανθρωπότητα και ερωτεύεται! «Η Παγίδα», της Σούζαν Μόντφορντ. Δυναμική και τολμηρή γυναίκα εκτελεί τους εκτελεστές της! Τη βδομάδα συμπληρώνει το ...οικολογικό, ας πούμε, κινούμενο σχέδιο, του Αντριου Στάντον, «Γουόλ Υ». Ρομπότ αγαπάει ρομποτίνα και σώζουν τους ανθρώπους!

Α, να μην ξεχάσουμε, δεν πρέπει να ξεχάσουμε, την «Τριλογία της Αμφισβήτησης» (κινηματογράφος «Αφαία»). Τρεις πολύ καλές ταινίες. «Ζαμπρίσκι Πόιντ», του Μικελάτζελο Αντονιόνι, «Πάνισμεντ Παρκ», του Πίτερ Γουότκινς, και το «Να Πεθαίνεις στα 30», του Ρομάν Γκουπίλ.