Παρεμβαίνοντας ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. στη συζήτηση για την ισότητα των ευκαιριών ανδρών και γυναικών στην Ενωση, σημείωσε τα παρακάτω:

«Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον το γεγονός ότι για πρώτη φορά εντοπίζεται η ανάγκη να προχωρήσει η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των πολιτικών πρωτοβουλιών από τις ετήσιες εκθέσεις της Επιτροπής. Ετσι έχουμε στα χέρια μας ένα ψήφισμα, που ναι μεν δε φείδεται προτάσεων για μελέτες και έρευνες, υπολείπεται όμως ουσιαστικά από μια πραγματική προσέγγιση που θα αναδεικνύει και τα κρίσιμα προβλήματα που παραμένουν άλυτα και τα άλλα, νέα, που έρχονται να απειλήσουν δικαιώματα και κατακτήσεις αλλά και τις πραγματικές αιτίες που τα προκαλούν.

Οι γυναίκες εξακολουθούν να αποτελούν μια από τις πιο ευπαθείς κατηγορίες του πληθυσμού, καθώς τα δικαιώματά τους καταπατούνται βάναυσα από το σημερινό κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Αυτό είναι το πρώτο που θα έπρεπε να αναγνωριστεί αν δε θέλαμε απλώς μια έκθεση-ευκαιρία για κορόνες και διακήρυξη προθέσεων.

Ισες ευκαιρίες στην εργασία, στην κοινωνική συμμετοχή, στην υγεία και αλλού δεν μπορούν να νοηθούν μέσα σε ένα πλαίσιο αντιδραστικών πολιτικών που θίγει συνολικά την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, χωρίς ισότιμη κοινωνική προοπτική, σε μια κοινωνία ανεργίας, υποαπασχόλησης, χωρίς κράτος πρόνοιας, μια κοινωνία κόστους και εμπορευματοποίησης της ανθρώπινης αξίας.

Τα κοινωνικά δικαιώματα και οι κοινωνικές κατακτήσεις όχι μόνο δε διευρύνονται αλλά συρρικνώνονται όλο και περισσότερο ως υπερβολικά δαπανηρά. Οι ευέλικτες, ελαστικές μορφές απασχόλησης, που προσφέρονται με απλοχεριά στις γυναίκες, δεν είναι προϊόν ανάπτυξης αλλά ευελιξία των οικονομικά ισχυρών για να αντισταθμίσουν την οικονομική κρίση, να εξασφαλίσουν την ανταγωνιστικότητα και τα υπερκέρδη σε βάρος των εργαζομένων, με πρώτο θύμα τις γυναίκες, αυτές που εξακολουθούν να είναι χαμηλότερα αμειβόμενες για ίση εργασία. Εξακολουθούν να καταλαμβάνουν κύρια κατώτερες και ανειδίκευτες θέσεις εργασίας, να αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα και άνισες ευκαιρίες πρόσβασης στην αγορά εργασίας. Να πέφτουν πρώτες θύματα της περικοπής των δημόσιων δαπανών, των ιδιωτικοποιήσεων στο χώρο της υγείας, στο δικαίωμα πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη και θεραπευτική αγωγή - πόσο μάλλον στο δικαίωμα για προγράμματα πρόληψης και ενημέρωσης. Να εργάζονται υπό συνθήκες επιβαρυντικές για την υγεία τους, σωματική, ψυχική, πνευματική, γεγονός που επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τις γυναίκες που έχουν να συνδυάσουν πολλά καθήκοντα, διπλούς και τριπλούς κοινωνικούς ρόλους. Ακόμη και η ίδια η έκθεση αναγνωρίζει ότι "...οι εκθέσεις όχι μόνο δεν ασχολούνται με τα αποτελέσματα των πολιτικών και των προγραμμάτων αλλά και δεν εξετάζουν τους παράγοντες που ευθύνονται για τη συνεχιζόμενη έλλειψη ισότητας...".

Η προώθηση της επίλυσης των προβλημάτων των γυναικών, καθώς και η θεσμική προστασία τους από κάθε είδους διακρίσεις σε βάρος τους δεν είναι δυνατόν να νοηθεί και να ενισχυθεί στα πλαίσια ενός κοινωνικοοικονομικού συστήματος που εμπορευματοποιεί και υποτάσσει τα πάντα στη σκληρή δημοσιονομική πολιτική και στην αύξηση των υπερκερδών. Δεν μπορεί να υλοποιηθεί μια πολιτική ουσιαστικής προστασίας της γυναίκας, ανεξάρτητα από τον αναπροσανατολισμό και την εκ βάθρων αναδιοργάνωση του μοντέλου ανάπτυξης της κοινωνίας μας. Απέναντι στα σχέδια και τις πρακτικές εκμετάλλευσης και καταπίεσης, απέναντι στην τακτική των διακρίσεων, οι γυναίκες καλούνται να προβάλουν και να διεκδικήσουν μαζί με τους άνδρες τα αιτήματά τους στα πλαίσια ενός πλατιού λαϊκού μετώπου πάλης σε κάθε χώρα ξεχωριστά.

Το ψήφισμα δεν ξεφεύγει από το ψηλάφισμα του προβλήματος. Οι διακηρύξεις φοβούμαστε ότι για πολλοστή φορά δεν είναι παρά "προφάσεις εν αμαρτίαις"».