«Δύο 48ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις, την πρώτη στις 11-12 Νοέμβρη και τη δεύτερη 26-27 Νοέμβρη, με γενικές συνελεύσεις στις 27/11 για άμεση συνέχεια και κλιμάκωση του απεργιακού αγώνα με παρατεταμένες και οξυμένες μορφές πάλης, σε συντονισμό με το αγωνιστικό εργατικό κίνημα» προτείνει το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών στις γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, που γίνονται αυτή την περίοδο.

Με την εισήγησή του το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών καλεί τις ΕΛΜΕ να πάρουν αποφάσεις βασισμένες σε αγωνιστικό πλαίσιο που θα καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες των εκπαιδευτικών, να προσλάβουν οι αγώνες παλλαϊκή - πανεργατική φυσιογνωμία και χαρακτηριστικά συντονισμού/κλιμάκωσης. «Για να έχουν αποτελέσματα οι αγώνες, πρέπει να "πονάνε" την κυβέρνηση και το σύστημα της αστικής εξουσίας, να χτυπάνε στην καρδιά την αντιλαϊκή πολιτική και όχι να χαϊδεύουν αυτιά», τονίζει χαρακτηριστικά.

Συνοπτικά, οι αιχμές πάλης που θέτει το ΠΑΜΕ στο πλαίσιό του έχουν να κάνουν με: Γνήσιες και ουσιαστικές ΣΣΕ, 1.800 ευρώ ο μισθός του νεοδιόριστου, με 3.600 ευρώ καταληκτικό. Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους με ενιαία εργασιακά δικαιώματα. Συνολική ακύρωση της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και της σχολικής μονάδας. Οχι στην αποκέντρωση Παιδείας - Υγείας - Πρόνοιας και τον «Καποδίστρια 2». Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς και στο 80% του τελευταίου μισθού. Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες, στα 60 για τους άνδρες. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κατοχύρωση ενιαίας και αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης (με ανάλυση του τι σημαίνει αυτό για προσχολική αγωγή, σχολείο, ανώτατη εκπαίδευση και επαγγελματικές σχολές). Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού και κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικοποίησης, άμεσης ή έμμεσης.

Κριτική ασκεί το ΠΑΜΕ τόσο για το πλαίσιο, όσο και για τις μορφές πάλης, στις ηγεσίες της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ που «αποφάσισαν να συμπράξουν σε έναν ανώδυνο για το σύστημα "αντιδεξιό" συντονισμό ενάντια στη "νεοφιλελεύθερη" κυβέρνηση, αποκρύπτοντας τις ευθύνες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και αθωώνοντας την πολιτική της ΕΕ». Ειδικά για την ΟΛΜΕ τονίζει ότι το «πλαίσιο αιτημάτων» και τα «αιτήματα αιχμής», που προτείνει η πλειοψηφία (η ΠΑΣΚ με τους ψευτοαριστερούς συνεταίρους της, «Αγων. Συνεργασία» και «Παρεμβάσεις») είναι «πίσω από τις ανάγκες του εκπαιδευτικού και της λαϊκής οικογένειας. Ψαρεύουν στα θολά νερά με δυο πλαίσια, και αφήνουν τον κλάδο χωρίς ενιαία κατεύθυνση διεκδίκησης και πάλης ενάντια στην πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΕΕ - ΟΟΣΑ». Το ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών καταγγέλλει την ηγεσία της ΟΛΜΕ ότι «υπονομεύει τη δυναμική του αγώνα μας, για να αποσπάσει μικροπαραταξιακά και κομματικά οφέλη, στο πλαίσιο των προεκλογικών σχεδιασμών ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ και των "κεντροαριστερών" σεναρίων».

Οι ηγεσίες σε ΔΟΕ και ΟΛΜΕ, «δεν μπορούν να διαχειριστούν αγώνες ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, γιατί επί της ουσίας συμφωνούν με αυτή», τονίζει το ΠΑΜΕ και υπογραμμίζει: «Οι δυνάμεις της πλειοψηφίας στην ΟΛΜΕ διεκδικούν βραβείο πρωτοτυπίας και καιροσκοπισμού, καθώς προτείνουν απεργία διαρκείας με έναρξη 50 μέρες μετά την εξαγγελία της και με όριο λήξης τις παραμονές των γιορτών, όταν δεν πρότειναν απολύτως τίποτε μέχρι τώρα. Οταν πεισματικά καταψηφίζουν τις προτάσεις του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών στο ΔΣ της ΟΛΜΕ για έναρξη 48ωρων απεργιακών κινητοποιήσεων μέσα στον Οκτώβρη, με συνεχή κλιμάκωση. Ακόμα και τώρα, η πρότασή τους παραμένει πίσω από την αναγκαιότητα της πρότασης του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών για άμεση κινητοποίηση του κλάδου με 48ωρη απεργία στις 11-12 Νοέμβρη και γενικές συνελεύσεις τη δεύτερη μέρα για κλιμάκωση με όλες τις παρατεταμένες και οξυμένες μορφές. Πρόταση, δηλαδή, που ξεκινάει σήμερα, δίνει συνέχεια και προοπτική και δεν έχει ημερομηνία λήξης».