Associated Press

Στις 30 Νοέμβρη οι αντιπροσωπείες των κομμάτων που πήραν μέρος στο συνέδριο του ΚΚΡΟ, απέτισαν φόρο τιμής στο Μαυσωλείο του Λένιν

Στις 29 και 30 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκαν στη Μόσχα οι εργασίες του 13ου Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ). Στις εργασίες του Συνεδρίου του ΚΚΡΟ συμμετείχε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, αποτελούμενη από τον Δημήτρη Γόντικα, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και τον Ελισαίο Βαγενά, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων. Ο «Ρ» σήμερα παρουσιάζει την παρέμβαση - χαιρετιστήριο της ΚΕ, που μετέφερε ο Δ. Γόντικας, εκ μέρους του Κόμματος στο συνέδριο αυτό. Σημείωσε:

«Η ΚΕ του ΚΚΕ απευθύνει προς τους αντιπροσώπους του 13ου Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ) και προς όλα τα μέλη και τα στελέχη του κόμματός σας θερμό, αγωνιστικό χαιρετισμό.

Το συνέδριό σας πραγματοποιείται σε μια στιγμή που βρίσκεται σε εξέλιξη μια παγκόσμια οικονομική κρίση, το βάθος και τις συνέπειες της οποίας δεν μπορούμε να προβλέψουμε σε όλη τους την έκταση. Σε κάθε περίπτωση θέτει μπροστά στο κομμουνιστικό κίνημα νέα και μεγάλα και στρατηγικής σημασίας καθήκοντα. Αμεσα πρέπει να οργανωθεί μεγάλο κίνημα αντίστασης, να μην πληρώσει η εργατική τάξη, ο λαός τις συνέπειες. Γενικότερα, έρχεται στην επιφάνεια το πρόβλημα της σχεδιασμένης ανάπτυξης προς όφελος των λαών, η προοπτική του σοσιαλισμού ως μόνη εναλλακτική λύση, η αναγκαιότητα κι επικαιρότητα του σοσιαλισμού.

Είναι βέβαιο, μια από τις συνέπειες της κρίσης θα είναι ένας νέος κύκλος οξύτατων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών σε πολλά επίπεδα (οικονομικό, στρατιωτικό, και διπλωματικό πεδίο). Οι εστίες πολέμου που εμφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια μπορεί να περάσουν σε νέα αναζωπύρωση, καθώς εντείνονται οι ανταγωνισμοί για τους αγωγούς πετρελαίου και του Φυσικού αερίου, για αγορές και σφαίρες επιρροής. Η περιοχή του Καυκάσου αναδεικνύεται σε θερμή ζώνη του ανταγωνισμού, περικλείει νέους κινδύνους γενικότερης ανάφλεξης στην περιοχή στην οποία εμπλέκονται ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, Ρωσία κ.ά.

Το Κόμμα μας εκτιμά πως η καπιταλιστική Ρωσία, διαθέτοντας τεράστια φυσικά αποθέματα, πυρηνικό οπλοστάσιο, κληρονομημένες υποδομές από την ΕΣΣΔ και εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, έχει προϋποθέσεις να αναβαθμίσει τη θέση της στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Ομως, αυτό το ενδεχόμενο δεν αποτελεί εγγύηση για τους λαούς έναντι των ΗΠΑ και άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, όπως συνέβαινε με την ΕΣΣΔ, συνολικά με το σοσιαλιστικό σύστημα και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, γιατί ο χαρακτήρας της σημερινής Ρωσίας είναι ιμπεριαλιστικός. Ταυτόχρονα όμως, με την άνοδο της Ρωσίας και άλλων ανερχόμενων καπιταλιστικών δυνάμεων είναι πιθανή μια σημαντική εξέλιξη στη διαφαινόμενη αναδιάρθρωση των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και των αντίπαλων πόλων.

Αναπτύσσονται ξεπερασμένες σοσιαλδημοκρατικές συνταγές περί ρυθμίσεων της καπιταλιστικής αγοράς, μέσω κρατικο-μονοπωλιακών παρεμβάσεων, περί νέου οικονομικού μοντέλου κ.ά. Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση αναπτύσσονται συζητήσεις, αναζητήσεις και προβληματισμοί για την αποκαλούμενη "αναμόρφωση του ΟΗΕ", για "νέα συστήματα ασφαλείας" στην Ευρώπη και διακηρύξεις σε παγκόσμιο επίπεδο περί του "πολυπολικού κόσμου". Θεωρούμε πως ο παραπάνω προβληματισμός αποτελεί "στάχτη στα μάτια" των λαών και μέσο για συγκάλυψη του επιθετικού χαρακτήρα του ιμπεριαλισμού, του αποπροσανατολισμού για τον δήθεν εξανθρωπισμό του. Η στυγνή εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, η επιθετικότητα του κεφαλαίου, ο πόλεμος, η βία και ο εκβιασμός - εκφοβισμός, η κρατική απειλή, η τρομοκρατία είναι σύμφυτα με το ταξικό καπιταλιστικό σύστημα στο ανώτερο στάδιό του, το ιμπεριαλιστικό.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Η κρίση στην οικονομία των ΗΠΑ και κρατών - μελών της ΕΕ, δεν είναι αποτέλεσμα λαθών ή κακής διαχείρισης όπως ισχυρίζονται σοσιαλδημοκράτες και οπορτουνιστές. Είναι κρίση του καπιταλισμού, είναι αποτέλεσμα της υπερ-συσσώρευσης και υπερπαραγωγής, είναι εκδηλώσεις της άναρχης καπιταλιστικής ανάπτυξης. Είναι βίαιη εκδήλωση των συσσωρευμένων αντιθέσεων του καπιταλισμού.

Η κρίση είναι η αναπόφευκτη μοίρα κατά το παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον, όλων των καπιταλιστικών οικονομιών, που δείχνει ότι ο καπιταλισμός δεν είναι παντοδύναμος.

Καμιά πολιτική διαχείρισης του συστήματος, κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή, νεοφιλελεύθερη ή σοσιαλδημοκρατική, δεν μπορεί να το απαλλάξει από την εσωτερική του σαπίλα, είτε το κράτος εξαγοράζει τα βάρη των υπερχρεωμένων τραπεζικών και άλλων εταιρειών, είτε αφήνει στην ίδια την αγορά την απαξίωση ή την εξαγορά τους.

Οι εργαζόμενοι και πολύ περισσότερο οι κομμουνιστές πρέπει να γυρίσουμε την πλάτη στις σκόπιμα παραπλανητικές απόψεις περί ρύθμισης, εξυγίανσης - εξανθρωπισμού του καπιταλισμού, που δαιμονοποιούν τον φιλελευθερισμό για να τον σώσουν.

Το εργατικό κίνημα πρέπει να περάσει στην αντεπίθεση και να διεκδικήσει να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι τα βάρη της κρίσης, καμία στήριξη στο μεγάλο κεφάλαιο. Με ανάλογα αιτήματα προβολής των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης πραγματοποιήθηκαν στη χώρα μας στις 27 Νοέμβρη μαχητικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ, που συγκεντρώνει στις γραμμές του τα ταξικά συνδικάτα και Ομοσπονδίες της χώρας μας.

Θεωρούμε πως ο κίνδυνος της οικονομικής και πολιτικής αποσταθεροποίησης για τους αστούς είναι η ελπίδα των εργατικών και λαϊκών δυνάμεων. Αρκεί να μη χάσουν τη μόνη πραγματική διέξοδο: Ενωμένες να χτυπήσουν το λαβωμένο θηρίο, να μην του δώσουν ανάσα μερικής επούλωσης των τραυμάτων του, περιθώριο να επανέλθει. Είναι αδήριτη ανάγκη η κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής και ο κεντρικός σχεδιασμός της κοινωνικής παραγωγής, ο εργατικός και κοινωνικός έλεγχος που προϋποθέτει ανατροπή στο επίπεδο της εξουσίας.

Απαιτείται να δυναμώσει η προσπάθεια κοινής αντιμετώπισης αυτών των αντιλαϊκών σχεδίων, όπως και συνολικότερα να δυναμώσει η προσπάθεια συντονισμού της πάλης των κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Σε αυτή την κατεύθυνση σημαντική είναι η συνέχιση των Διεθνών Συναντήσεων των ΚΚ, που ξεκίνησαν από την Αθήνα, συνέχισαν στη Λισαβόνα, στο Μινσκ και φέτος στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Βεβαίως, αυτές δεν είναι πλέον αρκετές, απαιτείται να πυκνώσουν και οι περιφερειακές και θεματικές συναντήσεις των δυνάμεων του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, που ακόμη βρίσκεται, κατά τη γνώμη μας, σε κρίση. Στο εσωτερικό του κομμουνιστικού κινήματος συνεχίζεται η διαπάλη. Στο επίκεντρο βρίσκονται: Η επικαιρότητα του μαρξισμού - λενινισμού, η αναγκαιότητα και ρεαλιστικότητα του σοσιαλισμού σε συνθήκες προσωρινής νίκης της αντεπανάστασης. Ο χαρακτήρας του ιμπεριαλισμού και των ιμπεριαλιστικών διακρατικών ενώσεων. Η στρατηγική των συμμαχιών, η στάση των κομμουνιστών στην καπιταλιστική κρίση και στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Βασικό ζήτημα είναι η στάση απέναντι στη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα.

Το προηγούμενο διάστημα τα κόμματά μας ανέπτυξαν μια σημαντική κοινή δράση, ώστε να μην περάσουν τα αντικομμουνιστικά σχέδια του "Μνημονίου" στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Βεβαίως η ΕΕ εξακολουθεί να επεξεργάζεται ενιαία την αντικομμουνιστική επίθεση, γενικότερα την ιδεολογική τρομοκρατία, την ενίσχυση των κρατικών μηχανισμών καταστολής και τα αντιδραστικά ιδεολογήματα για τη χειραγώγηση του εργατικού κινήματος. Το Ευρωκοινοβούλιο πρωτοστατεί στη χυδαία παραχάραξη της Ιστορίας με την αντικομμουνιστική εκστρατεία που εξισώνει το σοσιαλισμό - κομμουνισμό με τις απροκάλυπτες μορφές της δικτατορίας της αστικής τάξης, τα ναζιστικά και φασιστικά καθεστώτα.

Η παράταση της κρίσης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος περικλείει κινδύνους ακόμα μεγαλύτερου πισωγυρίσματος.

Κατά τη γνώμη μας, πρέπει να δοθεί μάχη ενάντια στην τάση σοσιαλδημοκρατικοποίησης των ΚΚ, με την παρέμβαση των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, του αντικομμουνισμού και των αστικών ΜΜΕ, αλλά και πολιτικών δυνάμεων, όπως του "Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς" (ΚΕΑ).

Το Κόμμα μας, ταυτόχρονα, εργάζεται ώστε να προωθηθεί μια πιο διακριτή μορφή συνεργασίας με Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα που προσεγγίζουν στις ιδεολογικές και πολιτικές τους απόψεις, που υπερασπίζονται το μαρξισμό - λενινισμό και την προσφορά του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, καθώς και την αναγκαιότητα της πάλης για το σοσιαλισμό.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Εκτιμούμε πως αναδείχτηκε ακόμα περισσότερο η αναγκαιότητα να εξαχθούν αντικειμενικά συμπεράσματα από τη σκοπιά της επιστημονικής θεωρίας του σοσιαλισμού - κομμουνισμού για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα. Χωρίς μια τέτοια αποτίμηση, έστω και αν αυτή χρειαστεί να συνεχιστεί σε κάποια ακόμη ανοιχτά ζητήματα, δεν είναι δυνατή η ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος, δεν μπορεί να γίνει μια ολοκληρωμένη όσο είναι δυνατόν επεξεργασία της στρατηγικής του επαναστατικού εργατικού, του κομμουνιστικού κινήματος στις σύγχρονες συνθήκες. Αυτό αφορά όλα τα ΚΚ, σε όποιες συνθήκες και αν δρουν.

Με τα θέματα αυτά θα ασχοληθεί το 18ο Συνέδριο του Κόμματός μας (19 - 22 Φλεβάρη 2009) και η προσοχή μας θα στραφεί σε μέτρα και αποφάσεις που πάρθηκαν και κλόνισαν το χαρακτήρα της σοσιαλιστικής εξουσίας και οικονομίας, καθώς και σε θέματα που επέδρασαν αρνητικά στη διαμόρφωση ενιαίας στρατηγικής του κομμουνιστικού κινήματος κατά του ιμπεριαλισμού. Ταυτόχρονα, γίνεται μια προσπάθεια γενίκευσης των θεωρητικών θέσεων, στις οποίες στηρίζεται το Κόμμα στα ζητήματα του σοσιαλισμού και παρουσιάζεται συνοπτικά η δική μας αντίληψη για το σοσιαλισμό.

Το ζήτημα, βεβαίως, δεν αφορά μόνον το Κόμμα μας. Αφορά όλα τα ΚΚ και πρώτα απ' όλα αυτά που έχουν εμπειρία από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση και έτσι με μεγάλη χαρά θα δεχτούμε τις γνώμες σας σχετικά με τις "Θέσεις μας για το σοσιαλισμό".

Σαφώς και η όλη φιλοσοφία αυτού του κειμένου κινείται στον αντίποδα των ρεφορμιστικών, οπορτουνιστικών αντιλήψεων "περί εθνικών ιδιαιτεροτήτων του σοσιαλισμού", που καλλιέργησε στο παρελθόν ο ευρωκομμουνισμός. Ετσι υπερασπίζεται τόσο τις γενικές νομοτέλειες της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής οικοδόμησης, όσο και τις κατακτήσεις του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε. Ταυτόχρονα, επιδιώκει να αντλήσει επίκαιρα συμπεράσματα από αυτήν την οικοδόμηση, τις αδυναμίες, τα λάθη και τις αιτίες ήττας στην ΕΣΣΔ.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Με τις σκέψεις αυτές σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία στις εργασίες του 13ου Συνεδρίου σας και στην υλοποίηση των αποφάσεών του, στον αγώνα σας για την ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη και πρόοδο, για το σοσιαλισμό».