ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΣ: «Η ισραηλινή επιχείρηση "βαρύ μολύβι" που προς το παρόν διεξάγεται από τον αέρα ενδέχεται σύντομα να συνεχιστεί και από έδαφος. Σε κατάσταση ετοιμότητας βρίσκονται οι χερσαίες δυνάμεις του Ισραήλ, αναμένοντας τη διαταγή για ισοπέδωση της Λωρίδας της Γάζας (...) από το Σάββατο που ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί οι νεκροί ξεπέρασαν τους 340 και οι τραυματίες τους 1.400 (...) το βέβαιο είναι ότι η σκληρή επιχείρηση του Ισραήλ έχει ευνοήσει τη σιδηρά κυρία Τζίπι Λίβνι, που βλέπει τη δημοτικότητά της να αυξάνεται κατακόρυφα (...) χθες σκοτώθηκαν άλλοι δύο Ισραηλινοί» (το ρεπορτάζ στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΚΟΝΤΟΣ ΨΑΛΜΟΣ: «Η προεδρία του Μπαράκ Ομπάμα ξεκινάει με ένα από τα πιο επικίνδυνα διεθνή προβλήματα να εισβάλει πάλι στο προσκήνιο (...) από το 1948 πέρασαν 11 Αμερικανοί πρόεδροι και οι ΗΠΑ στάθηκαν ακλόνητος σύμμαχος του Ισραήλ, προκαλώντας την οργή των Αράβων και άλλων μουσουλμάνων, μια οργή που λειτουργεί ως μήτρα αντιαμερικανισμού σε πολλά μέρη της γης (...) ο Ομπάμα επέλεξε να μη μιλήσει επί της ουσίας και επανέλαβε μέσω εκπροσώπου ότι πρόεδρος σήμερα είναι ο Τζορτζ Μπους. Αφήνοντας τον Μπους να βγάλει το φίδι από την τρύπα» (ο Ν. Κωνσταντάρας στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΕΝΟΧΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΑ: «Μόνοι, τελικώς, απέμειναν οι Παλαιστίνιοι, οι οποίοι είναι και διχασμένοι. Ο θάνατος του Γιάσερ Αραφάτ ανέδειξε τις μεταξύ τους διαφορές και οι διαμάχες, ένοπλες πολλές φορές, μεταξύ των οπαδών της Φατάχ και της Χαμάς, προκάλεσαν μοιραίως την αποδυνάμωσή τους και την ακόμη μεγαλύτερη απομάκρυνση των ευρωπαϊκών, κυρίως, κυβερνήσεων από την τάση να υποστηριχθεί η δημιουργία ανεξάρτητου κράτους, όπως είχε διαφανεί επί Αραφάτ. Δυσαρέσκεια και αντιδράσεις όμως προκαλούν και οι ενέργειες της Χαμάς, ανεξαρτήτως πώς προκαλούνται ή εξηγούνται στις δυτικές αλλά και στις άλλες αραβικές χώρες» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).