ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ: «Οπου κι αν βρισκόσουν αυτές τις μέρες, με όποιον κι αν συζητούσες, η αίσθηση που κυριαρχούσε ήταν η αβεβαιότητα για το μέλλον, η ανησυχία, η αγωνία για ένα σκοτεινό αύριο, αλλά και η αμφισβήτηση για τις ηγεσίες που θα διαχειριστούν το παρόν και το μέλλον μας. Μια διάχυτη απαισιοδοξία πλανιέται σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, τροφοδοτώντας παράλληλα - κι αυτό ίσως είναι το χειρότερο - ένα αίσθημα ιδιώτευσης και αποστράτευσης, μια λογική του τύπου "ο σώζων εαυτόν σωθήτω"» ( ο Σ. Πολυμίλης στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗΣ: «Σε όλες τις συζητήσεις των εορταστικών ημερών (...) το ερώτημα που απασχολούσε περισσότερο ήταν τι γίνεται; Τι επιτέλους πρέπει να γίνει, γιατί δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση (...) ο επικείμενος ανασχηματισμός ήταν το πιο διαδεδομένο "καλαμπούρι" των ημερών (...) όλοι συμφωνούσαν, ακόμα και οι εκ πεποιθήσεως νεοδημοκράτες ότι χρειάζεται μια "εκτόνωση". Μια νέα αρχή που δεν μπορεί να είναι άλλη από μια πολιτική αλλαγή (...) και μάλιστα σύντομα. Μέσα στο 2009 (...) το επόμενο ερώτημα ήταν αν θα "τα καταφέρει" το ΠΑΣΟΚ. Υπάρχει δισταγμός. Ακόμα και από Πασόκους. Αλλά ο ρεαλισμός υπαγορεύει την υποστήριξή του. Πρέπει όμως και το ΠΑΣΟΚ να κάνει κάτι περισσότερο για να δημιουργήσει ρεύμα για μια "νέα εμπιστοσύνη" με επίκεντρο το ίδιο. Δεν πρέπει να αρκεστεί στην επισφαλή απόρριψη (μόνο) της ΝΔ» (ο Π. Παναγιώτου στο ΕΘΝΟΣ).

ΠΛΑΣΑΡΙΣΜΑ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ: «Υπάρχουν δύο μοντέλα ενημέρωσης. Το ένα είναι να μεταφέρεις πληροφορίες από τις πηγές σου. Το άλλο είναι να μεταφέρεις πληροφορίες προς τις πηγές σου. Με το δεύτερο μοντέλο δουλεύουν τις τελευταίες μέρες ορισμένα Μέσα Ενημέρωσης όταν αναφέρονται στον ανασχηματισμό του υπουργικού συμβουλίου. Προσπαθούν να επιβάλλουν όσα θέλουν. Δεν αποκαλύπτουν όσα ξέρουν. Πρώτα απ' όλα γιατί δεν ξέρουν. Είναι μάλλον απίθανο να συνομιλεί κάθε μέρα ο πρωθυπουργός με τόσους πολλούς δημοσιογράφους (...) στα μίντια συμβαίνει αυτό που έλεγε ο Αγγλος συγγραφέας Ντόναλντ Γκάνον. "Οταν τα στοιχεία είναι λίγα, αυτοί που ξέρουν είναι πολλοί"» (ο Γ. Λακόπουλος στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).