Παπαγεωργίου Βασίλης

Το «σχέδιο» του ΠΑΣΟΚ για την έξοδο της χώρας από την κρίση, που στηρίζεται πάνω στην «πράσινη ανάπτυξη» και ο Γ. Παπανδρέου παρουσίασε σε ημερίδα του ΠΑΣΟΚ την προηγούμενη Πέμπτη, επιχειρείται από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με κάθε τρόπο και σε κάθε ευκαιρία να εμφανιστεί σαν ...«εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης» που θα εξασφαλίσει την «ευημερία στην κοινωνία μας». Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είναι τίποτα περισσότερο από προτάσεις που, στις τωρινές συνθήκες και μέσα στην εξελισσόμενη καπιταλιστική κρίση, διασφαλίζουν τη δημιουργία νέων πεδίων δράσης στους πολυεθνικούς ομίλους, με πρόσχημα τις κλιματικές αλλαγές.

Μπορεί ο Γ. Παπανδρέου να προσπαθεί να εξαπατήσει τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα ότι το «σχέδιο» του ΠΑΣΟΚ για την «πράσινη οικονομία» έχει στο «επίκεντρο τον άνθρωπο», αλλά αρκεί κάποιος να ανατρέξει στους βασικούς πυλώνες του «σχεδίου» του ΠΑΣΟΚ και τότε θα διαπιστώσει ότι αυτοί αποτελούν πιστή αντιγραφή των πολιτικών, των υποδείξεων και των απαιτήσεων της ΕΕ, του ΟΟΣΑ, του ΣΕΒ, δομημένες πάνω στο μοντέλο της «πράσινης ανάπτυξης». Εξάλλου όπως είπε και ο Γ. Παπανδρέου, για να γίνει πιο ...πειστικός, «υπό τη νέα ηγεσία σήμερα και η Αμερική στρέφεται δυναμικά προς την πράσινη ανάπτυξη»...

Οι βασικοί πυλώνες του «πράσινου σχεδίου», όπως τους παρουσίασε ο Γ. Παπανδρέου, στοχεύουν:

-- Στην παροχή νέων οικονομικών κινήτρων και φοροαπαλλαγών στους μεγαλο-επιχειρηματίες, «μέσα από μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος συμπεριλαμβανομένων και των επιδοτήσεων» που θα επενδύσουν «στους τομείς των κατασκευών, των μεταφορών, του τουρισμού, των γεωργικών μας προϊόντων, την καθαρή ενέργεια, τις νέες τεχνολογίες, τον πολιτισμό».

-- Στην «πλήρη απελευθέρωση» των τομέων της ενέργειας με «τη θέσπιση κινήτρων για επενδύσεις σε ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) με παροχή στοχευμένων κινήτρων σε δραστηριότητες εξοικονόμησης ενέργειας (αιολική), μετατροπής κτιρίων σε βιοκλιματικά».Ουσιαστικά προτείνει την ακόμα μεγαλύτερη επιτάχυνση της παράδοσης των τομέων της ενέργειας στους ιδιώτες, στοχεύοντας μάλιστα οι ΑΠΕ, στις οποίες θα επενδύονται ιδιωτικά κεφάλαια, να συμμετέχουν στο 20% στην τελική κατανάλωση ενέργειας μέχρι το 2020.

-- Στη «στήριξη της πράσινης επιχειρηματικότητας» για τη «ριζική αναδιάρθρωση σε όλους τους παραγωγικούς τομείς της οικονομίας (στη γεωργία, στην αλιεία, στον τουρισμό, στον πολιτισμό, στη μεταποίηση)». Ο Γ. Παπανδρέου προτείνει ένα μοντέλο που όπως τονίζει θα «προσφέρει προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας». Επί της ουσίας προτείνει, πάντα στα πλαίσια της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, την παραγωγή προϊόντων από μεγάλους αγροτοβιομήχανους που θα διαθέτουν τα κεφάλαια, αλλά και θα λαμβάνουν μεγάλες επιδοτήσεις για να παράγουν αγροτικά εμπορεύματα που θα αποφέρουν μεγάλα κέρδη για τους μεγαλοαγρότες, αλλά λόγω του αυξημένου κόστους δε θα μπορούν να προμηθευτούν τα λαϊκά νοικοκυριά.

-- Στην εκπόνηση ενός «ολοκληρωμένου σχεδίου διαχείρισης των τελευταίων ελευθέρων χώρων της Αθήνας (Ελληνικό, Φάληρο, Γουδί, Ελαιώνας)», τα οποία βάσει του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των Ιδιωτών μέσω των ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) θα παραδοθούν για εκμετάλλευση στο μεγάλο κεφάλαιο.

-- Στη δημιουργία ενός «Πράσινου Ταμείου», με τη συμμετοχή τόσο του Δημοσίου όσο και του Ιδιωτικού Τομέα, που θα χρηματοδοτεί, ανάμεσα στα άλλα, «την ανάπτυξη πράσινων τεχνολογιών και προϊόντων», δηλαδή τις επενδύσεις του κεφαλαίου. Μάλιστα, όπως αναλύεται στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, ένας από τους πόρους του Ταμείου θα προέρχεται από τις «δημοπρατήσεις δικαιωμάτων ρύπανσης, στο πλαίσιο του εμπορίου ρύπων»! Ενας πόρος που υπολογίζεται να ανέρχεται μετά το 2012 σε 2 δισ. ευρώ το χρόνο, τον οποίο θα πληρώνει ο λαός, αγοράζοντας προϊόντα των βιομηχανιών που ρυπαίνουν, και στη συνέχεια τα χρήματα αυτά θα κατευθύνονται και πάλι στους επιχειρηματίες για να επενδύουν.

-- Στη σύνδεση της ««παιδείας με τη διά βίου εκπαίδευση» ώστε στα πλαίσια της «πράσινης ανάπτυξης» να δημιουργηθούν «νέες θέσεις εργασίας». Δηλαδή οι εργοδότες να έχουν στη διάθεσή τους «ψευτοκαταρτισμένους εργαζόμενους» που θα δουλεύουν «ανασφάλιστοι» ή «επιδοτούμενοι» από το κράτος για ένα κατώτατο μισθό.

Αυτοί είναι οι βασικοί άξονες του ΠΑΣΟΚ για την «πράσινη ανάπτυξη», που φανερώνουν ξεκάθαρα ότι η πολιτική του παραμένει προσηλωμένη στην πολιτική ενίσχυσης και εξυπηρέτησης της κερδοφορίας της πλουτοκρατίας, προσφέροντας για εκμετάλλευση τόσο τους εργαζόμενους, όσο και τους φυσικούς πόρους και το περιβάλλον.

Το ξεκαθάρισε εξάλλου ο Γ. Παπανδρέου όταν, παρουσιάζοντας το «σχέδιο» που πάνω σ' αυτό το ΠΑΣΟΚ στηρίζει ολόκληρο το οικονομικό του μοντέλο, τόνισε: «Το δημόσιο θα σχεδιάζει, θα χρηματοδοτεί, θα δίνει την κατεύθυνση, την αρχική ώθηση και τα κίνητρα, για να γίνουν οι αναγκαίες αλλαγές και στη συνέχεια τη σκυτάλη θα παίρνει ο ιδιωτικός τομέας»!! Και συνέχισε: «Θα υπάρξουν επενδύσεις σε τομείς από τις κατασκευές μέχρι τις μεταφορές, τον τουρισμό, τα γεωργικά μας προϊόντα, την καθαρή ενέργεια, τις νέες τεχνολογίες, τον πολιτισμό (...) στις μεγάλες αυτές επενδύσεις θα υπάρξουν κέρδη. Κέρδη για επιχειρήσεις»!

Μετά τη συγκεκριμένη τοποθέτηση, ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος, που μίλησε στην ημερίδα, αρκέστηκε να δηλώσει: «Η πρόταση για την πράσινη ανάπτυξη δείχνει προς την ορθή κατεύθυνση αλλαγής» και ότι προς την κατεύθυνση αυτή «ο ΣΕΒ και τα μέλη του καταθέτουν ουσιαστική και κρίσιμη συνεισφορά: τη συσσωρευμένη εμπειρία τους»!