Μπορούμε, με τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, να ισχυριστούμε με βεβαιότητα ότι το ΚΚΕ θα βγει από το Συνέδριό του πιο ισχυρό και πιο συσπειρωμένο και με χειροπιαστά αποτελέσματα σε όλους τους τομείς.

Το ζήτημα είναι να εξαντληθούν, στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, όλα τα περιθώρια που υπάρχουν για το καλύτερο. Εγγύηση και προϋπόθεση για την επιτυχία αυτού του στόχου είναι η συγκέντρωση του προβληματισμού και της συζήτησης σε όλα τα καίρια ζητήματα των Θέσεων και η συμμετοχή σε αυτόν τον προβληματισμό όσο γίνεται περισσότερων μελών, οπαδών, φίλων και συμμάχων.

Η ολόπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ είναι ένα από εκείνα τα ζητήματα που πρέπει να βρεθεί, με μεγαλύτερη ακόμα ένταση, στο επίκεντρο της συζήτησης, για το λόγο ότι είναι ο καθοριστικότερος παράγοντας για τη συγκρότηση του Μετώπου.

• «Η υπόθεση του Μετώπου να αποτελέσει καθημερινή υπόθεση, καθήκον των ΚΟΒ, του κάθε μέλους και στελέχους προσωπικά, γιατί και η συλλογικότητα δεν είναι απρόσωπη».
• «Απαιτείται ανεβασμένη αφομοίωση της στρατηγικής του Κόμματος, ικανότητα να συνδέει την τακτική με τη στρατηγική στην καθημερινή δράση, γνώση των ιδεολογικοπολιτικών ζητημάτων, γνώση της τακτικής της κυβέρνησης και των άλλων μηχανισμών του συστήματος. Συχνή συλλογική εξέταση των αποτελεσμάτων, κριτική αποτίμηση των προσπαθειών, σταθερότητα και επιμονή στην πολιτική αυτή τη γραμμή, χωρίς υποχώρηση στις δυσκολίες».
• «Να αποκτήσει όλο το Κόμμα, ως το επίπεδο των ΚΟΒ, όσο γίνεται πιο άμεσες και στενές σχέσεις με την εργατική τάξη και τις οργανώσεις της στο χώρο δουλιάς και κατοικίας».
• «Να μην υποβαθμίζεται η διαφώτιση και η προπαγάνδα του Κόμματος αποκλειστικά στο επίπεδο των αναγκών της συνδικαλιστικής δράσης και της συνείδησης της εργατικής τάξης».
• «Το Κόμμα οφείλει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του, αλλά και με τη μεγαλύτερη απαιτητικότητα, ώστε να καλλιεργηθεί γόνιμο έδαφος για να αναγεννηθεί, στις σύγχρονες συνθήκες, ένα ισχυρό αντιιμπεριαλιστικό νεολαιίστικο κίνημα... Να ξεπεραστεί η λαθεμένη αντίληψη ότι είναι δύσκολη υπόθεση οι κομματικές οργανώσεις να γνωρίζουν από κοντά τα προβλήματα της νεολαίας, τα ζητήματα της ΚΝΕ. Είναι και δυνατό και εφικτό».
• «Να σταματήσει το φαινόμενο της τυποποίησης στις πρωτοβουλίες, στις μεθόδους και μορφές δουλιάς. Να επιδιώκεται η πρωτοτυπία που στηρίζεται στις ιδιαιτερότητες του χώρου».
• «Τα καθοδηγητικά όργανα και τα γραφεία των ΚΟΒ πρέπει να διασφαλίζουν τη μέγιστη συμμετοχή, την τακτική ενημέρωση, τη συντροφική βοήθεια, ώστε όλοι να προσφέρουν αυτό που μπορούν, αλλά και να μη σταματούν μπροστά στην ανάγκη να δίνουν όλο και περισσότερο χρόνο για το λαϊκό κίνημα, για το Κόμμα, για την υπόθεση του Μετώπου».
• «Δεν πρέπει να υποτιμούνται οι δυσκολίες... Δεν μπορεί όμως να είναι δικαιολογία, για χαλαρότητα, πλαδαρότητα, λειψή προσφορά, μη συμμετοχή στις εσωκομματικές διαδικασίες».
• «Η πολιτική στελεχών να είναι εναρμονισμένη με τις αυξημένες και πολυσύνθετες απαιτήσεις των σημερινών συνθηκών. Να αντιστοιχεί στο χαρακτήρα του Κόμματος και των σκοπών του».
• «Σε τελευταία ανάλυση η ισχυροποίηση του ΚΚΕ δεν πρέπει να κατανοηθεί ως ένα συνηθισμένο καθήκον, δηλαδή να καλυφθούν τα διαπιστωμένα κενά, ελλείψεις και αδυναμίες. Στο 17ο Συνέδριο το Κόμμα πρέπει να φτάσει ανταποκρινόμενο πιο ουσιαστικά στα καθήκοντα που έχει χαράξει».

Η πείρα του Κόμματος, παλιότερη, αλλά και της περιόδου που διανύουμε, έχει δείξει ότι το ΚΚΕ μπορεί να φέρει σε πέρας σπουδαία, ιστορικής σημασίας καθήκοντα, όταν είναι σταθερά προσηλωμένο στο στόχο του και παλεύει για την κατάκτησή του με ενιαία θέληση, όταν εξασφαλίζει τη μέγιστη ενότητα «θέλησης και δράσης», όταν είναι σε θέση να διασφαλίζει αυτή την ενότητα «θέλησης και δράσης». Ενότητα που στηρίζεται στην υψηλή συνειδητότητα και αφοσίωση στους σκοπούς του Κόμματος, στην ιδεολογία του, στις αρχές του.

Η περίοδος που διανύουμε είναι ιστορική. Τα καθήκοντα που θέτουν, αντικειμενικά, οι εξελίξεις μπροστά στο Κόμμα μας είναι ιστορικά. Δεν είναι δηλαδή συνηθισμένα, τρέχουσας σημασίας καθήκοντα. Στη γραμμή, Μέτωπο - Λαϊκή εξουσία -Λαϊκή Οικονομία στην προοπτική του σοσιαλισμού συμπυκνώνεται σήμερα όλη η ουσία της πολιτικής πάλης και είναι η μόνη εναλλακτική λύση για να πάρει ο λαός τις τύχες στα χέρια του, την πορεία της χώρας και να λυτρωθεί από τη σημερινή ασφυκτική κυριαρχία των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού.

Η πάλη σε αυτή την υποχρεωτική κατεύθυνση θα είναι σκληρή. Θα φέρει στην επιφάνεια πολλά και καινούρια ζητήματα, καθώς θα ενεργοποιείται η λαϊκή αυτενέργεια και πρωτοβουλία. Θα είναι συναρπαστική και ταυτόχρονα σύνθετη και δύσκολη. Απαιτεί Κόμμα με ιδεολογική υπεροχή, σχέδιο και θεωρητική προετοιμασία υψηλού επιπέδου, Κόμμα ικανό να δουλεύει καθημερινά ακούραστα, με αυτοθυσία, με υπομονή, σταθερά, για να προετοιμάσει την εργατική τάξη και τους συμμάχους της για να επιβάλουν τη θέλησή τους μέσα από ένα ισχυρό λαϊκό μέτωπο. Ικανό και θωρακισμένο να αντιμετωπίζει τον πολύμορφο και πολύπλευρο πόλεμο των ταξικών του αντιπάλων. Να αντέχει σε όλες τις πιέσεις.

Απόρροια αυτής της πλούσιας πείρας του Κόμματος είναι και η παρακάτω σκέψη της ΚΕ στο κείμενο των Θέσεων:

«Κρίσιμης σημασίας ζήτημα είναι η στάση των στελεχών απέναντι στις προσπάθειες του ταξικού αντίπαλου να αξιοποιήσει τις δυσκολίες, την κόπωση που εμφανίζεται σε συνθήκες όπου τα αποτελέσματα δεν είναι εμφανή ή σε συνθήκες που απότομα αλλάζουν και απαιτείται αναδιάταξη καθηκόντων, γρήγορη ικανότητα προσαρμογής σε νέες μορφές δουλιάς, σε νέους στόχους».

Είναι αλήθεια, ωστόσο, ότι η εξωτερική πίεση, όσο ισχυρή κι αν είναι, δεν είναι σε θέση να κλονίσει την πορεία του Κόμματος, αν δε βρίσκει απήχηση στο εσωτερικό του. Το Κόμμα βρέθηκε σε δύσκολες καταστάσεις στο παρελθόν, όταν στα ηγετικά του κλιμάκια αναπτύχθηκαν αντιλήψεις και πρακτικές αντίθετες με τις αρχές και τους σκοπούς του Κόμματος. Σήμερα το Κόμμα τέτοιο κίνδυνο δε διατρέχει. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει μειωθεί η ιδεολογική και πολιτική επαγρύπνηση.

Εχει ακόμα ενδιαφέρον να εκτιμηθεί και μια άλλη, εξίσου σημαντική επίσης, επιδίωξη της πολεμικής ενάντια στο ΚΚΕ.