Τελικά η σταυροφορία κατά της διαπλοκής, στην οποία έχει αποδυθεί εδώ και μήνες η ηγεσία της ΝΔ, αποτελεί στην πραγματικότητα το σημαντικότερο λόγο πολιτικής ύπαρξής της. Αν αφαιρεθεί αυτός, τότε η ηγεσία της ΝΔ αποκαλύπτεται «γυμνή», καθώς δεν έχει τίποτα απολύτως να αντιπαραθέσει απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, ώστε να δικαιολογήσει βάσιμα στα μάτια της «κοινής γνώμης» ότι συνιστά την «εναλλακτική λύση».

Γι' αυτό άλλωστε ο Κ. Καραμανλής στις ομιλίες του εξαντλείται στο να αποδείξει ότι η σημαντικότερη, αν όχι μοναδική, διαφορά από την κυβέρνηση Σημίτη είναι ότι ο ίδιος δεν είναι τόσο εξαρτημένος και διεφθαρμένος από τα διαπλεκόμενα όσο η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος και, άρα, ότι νοιάζεται και μπορεί να εγγυηθεί τα συνολικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης και της πλειοψηφίας των επιχειρηματιών. Είναι φανερό ότι ο αγώνας της ηγεσίας της ΝΔ κατά των διαπλεκομένων δεν έχει καμία σχέση όχι μόνο με την «υπεράσπιση της δημοκρατίας από εξωθεσμικά κέντρα», όπως η ίδια επαίρεται, αλλά βρίσκεται σε ευθεία αντίθεση με τον αγώνα για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Περίτρανη απόδειξη οι προτάσεις για την αντιμετώπιση του φαινόμενου της διαπλοκής, οι οποίες ταυτίζονται με αυτές της κυβέρνησης και περιορίζονται στο διορισμό κάποιων «τροχονόμων» στην ελεύθερη αγορά, τις περιβόητες «ανεξάρτητες αρχές». Με λίγα λόγια, ο αντιδιαπλεκόμενος αγώνας της ηγεσίας της ΝΔ είναι ενταγμένος και εξαντλείται στο πλαίσιο της γενικότερης διαμάχης στο εσωτερικό της άρχουσας τάξης για την ανακατανομή της πίτας και της πολιτικής και οικονομικής ισχύος.

Προκειμένου να περισωθεί απέναντι στις λαϊκές μάζες ο Κ. Καραμανλής αναμηρυκάζει σε κάθε ομιλία του τα περί «διεύρυνσης των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων», επιχειρώντας να εμφανίσει την πολιτική του ως τη μόνη που υπόσχεται το κλείσιμο της «κοινωνικής ψαλίδας» και του χάσματος των ταξικών διαφορών. Είναι φανερό ότι ακολουθεί την τακτική της στρουθοκαμήλου. Γιατί την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι διαπιστώνουν καθημερινά στην πράξη ότι η πολιτική της ηγεσίας της ΝΔ είναι το ίδιο απάνθρωπη και βάρβαρη με αυτή που εφαρμόζεται. Είναι η κοινή νεοφιλελεύθερη πολιτική. Μπορεί ο Κ. Καραμανλής να περιγράφει με μελανά χρώματα την ανεργία, αλλά στο «διά ταύτα» δεν υπάρχει καμία διαφορά με την πολιτική της κυβέρνησης, στηρίζοντας την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, την ανάθεση του προβλήματος στο κεφάλαιο, κ.ά. Το ίδιο ισχύει για το ξεπούλημα οτιδήποτε ανήκει στο κράτος, για την υγεία, την παιδεία, την αγροτιά, κ.ο.κ. Ολα αυτά είναι τόσο καθαρά, ώστε απόλυτα δικαιολογημένα τα λαϊκά στρώματα έχουν πολιτογραφήσει την ηγεσία της ΝΔ ως την καλύτερη σύμμαχο της κυβέρνησης Σημίτη.